''ΗΡΩΙΚΕΣ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΙΕΣ'' ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821, ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ Η ΜΑΡΙΑ ΕΥΘΥΜΙΟΥ, ΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ''ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ''.

''ΗΡΩΙΚΕΣ ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΙΕΣ'' ΤΩΝ  ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ  ΤΟΥ  1821, 
ΠΟΥ  ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ  Η  ΜΑΡΙΑ  ΕΥΘΥΜΙΟΥ,  ΕΠ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΟΥ  ΤΟΜΕΑ  ΙΣΤΟΡΙΑΣ  ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ,  ΣΤΟ  ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ  ''ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΗΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ''.   

Η λαλιά, η καθημερινή ομιλία του ‘21, δεν είναι εύκολο να μας είναι γνωστή στη φυσικότητα της. Οι  αδροί  που  κράτησαν  στους  ώμους  τους  τον Αγώνα  δεν  είχαν τρόπο  να  αποτυπώσουν  σε χαρτί  την  υφή  και  τη  ροή  του  λόγου  τους.  Τα κείμενα  και  οι  προκηρύξεις  της  Επανάστασης, τα  Συντάγματα  και  οι  αποφάσεις  της συντάχθηκαν  από  άτομα  υψηλής  μόρφωσης, Φαναριώτες  και  προύχοντες, σε  μια  γλώσσα αποκαθαρμένη,   και επιμελημένη.

ΤΩΡΑ  ΠΟΙΟΙ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ  ΗΤΑΝ  ΟΙ  ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ  ΠΟΥ  ΜΕΧΡΙ  ΚΑΙ  ΣΗΜΕΡΑ  ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ  ΣΤΑ  ΠΟΣΤΑ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ  ΤΟΥ  ΕΘΝΟΥΣ  ΤΩΝ  ΕΛΛΗΝΩΝ  ΚΑΙ  ΜΑΣ  ΚΑΘΙΕΡΩΣΑΝ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΤΡΟΠΟ  ΟΜΙΛΙΑΣ  ΜΑΣ  ΘΑ  ΤΟ  ΔΟΥΜΕ  ΠΑΡΑΚΑΤΩ: 

( Tο 1601, στη συνοικία Φανάρι εγκαθίσταται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, θέση στην οποία βρίσκεται έως τις μέρες μας. Στην περιοχή αυτή, ζούσε και δραστηριοποιούνταν μια ορθόδοξη αριστοκρατία, της οποίας τα χαρακτηριστικά ήταν σχετικά ασαφή για να μπορέσει κάποιος να τα προσδιορίσει με ακρίβεια. Το θρήσκευμα ήταν το βασικό κοινό χαρακτηριστικό αυτής της αριστοκρατίας, που η ένταξη στις τάξεις της βασιζόταν κυρίως σε πολιτικά κριτήρια της εποχής, ενώ δεν λαμβάνονταν υπ’ όψιν σε καμία περίπτωση τα εθνικά χαρακτηριστικά. Η αριστοκρατία αυτή έμεινε γνωστή στην ιστορία ως «Φαναριώτες» – που προφανώς πήραν το όνομά τους από τη γνωστή συνοικία της Κωνσταντινούπολης.

Όπως είπαμε, οι Φαναριώτες ήταν όλοι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα και κατάγονταν από διάφορους τόπους: Αλβανία, Βουλγαρία, Μολδαβία, Πόντο, Χίο κ.α. Ο Δάσκαλος του Γένους Κωνσταντίνος Κούμας πολύ αργότερα – τον 19ο αιώνα – αναφέρει ότι οι Φαναριώτες αρέσκονταν να αυτοπροσδιορίζονται ως «το περίβλεπτον γένος των Ρωμαίων». Μάλιστα, ο Κούμας αναφέρει ότι γίνονταν έξαλλοι όταν κάποιος τους αποκαλούσε Έλληνες ή Ρωμιούς: «Βλασφημίαν ήκουαν αν τους ονόμαζε τις Γρεκούς ή Έλληνας».
Ωστόσο, το ότι ήταν ορθόδοξοι και το ότι διατηρούσαν στενότατες σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο καθιστούσε υποχρεωτική την ελληνική εκπαίδευση, η οποία τελικά έγινε το σήμα κατατεθέν τους. Η ελληνική τους παιδεία και καλλιέργεια αποτελούσε το απαραίτητο διαβατήριο προκειμένου να έχουν πρόσβαση και να σταδιοδρομήσουν σε μια από τις ζηλευτές ανώτερες θέσεις που προσέφερε η οθωμανική γραφειοκρατία. 

Μάλιστα, για να έχει κανείς πρόσβαση σε αυτές τις θέσεις, απαραίτητη προϋπόθεση ήταν επίσης το να έχει σοβαρή πρόσβαση στους ανάλογους μηχανισμούς του ελληνόφωνου Πατριαρχείου. 
Για να ονομαστεί κάποιος Φαναριώτης χρειαζόταν βέβαια να κατοικεί και στο Φανάρι, όπως και να έχει οικονομικούς ή και συγγενικούς δεσμούς με τους δηλωμένους κατοίκους του. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι Φαναριώτες δεν λάμβαναν μόνο υψηλές θέσεις στην οθωμανική διοίκηση, αλλά πολλές από τις οικογένειες διατηρούσαν θέσεις ηγεμόνων στις παραδουνάβιες περιοχές. Οι γνωστότερες από αυτές ήταν οι οικογένειες Δούκα, Κατακουζηνού και Στούρτζα.

Η φαναριώτικη  αριστοκρατία  κινούνταν  ανάμεσα στις καλές σχέσεις της με το Πατριαρχείο και στην κατάλληλη δικτύωση με την οθωμανική διοίκηση. 
Έτσι, ο πλέον περιζήτητος τίτλος του πατριαρχικού οφικιαλίου δεν ήταν άλλος από αυτόν του Μεγάλου Λογοθέτη, αυτού δηλαδή του προσώπου που μεσολαβούσε μεταξύ του Πατριαρχείου και της οθωμανικής διοίκησης.
Ωστόσο, οι Φαναριώτες δεν ήταν μόνο ανώτεροι υπάλληλοι της Αυτοκρατορίας. 
Στις τάξεις τους υπήρχαν κι άλλες επαγγελματικές κατηγορίες: έμποροι υφασμάτων, γουναράδες, γιατροί οι οποίοι κατάφερναν να συνάψουν γάμους με κόρες από ισχυρές μουσουλμανικές οικογένειες. 
Γενικότερα, οι Φαναριώτες βρίσκονταν στα κέντρα της εξουσίας και του χρήματος. Πολλοί γάμοι Φαναριωτών με Οθωμανές πριγκίπισσες έφεραν αυτές τις οικογένειες πιο κοντά στην αυτοκρατορική αυλή, χαρίζοντάς τους έτσι και την ανάλογη επιρροή.
Η φαναριώτικη αριστοκρατία παρακολούθησε εκ του σύνεγγυς τη μετάβαση της εξουσίας από τον οίκο των Σουλτάνων στους πολιτικούς οίκους των Βεζίρηδων και των Πασάδων, πράγμα που πραγματοποιείται με την άνοδο της οικογένειας Κιοπρουλή στην εξουσία, στα μέσα του 17ου αιώνα. Στην επανίδρυση της κρατικής γραφειοκρατίας και με τη νέα κατάσταση που διαμορφώθηκε στο εσωτερικό της διοίκησης της αυτοκρατορίας, οι Φαναριώτες κλήθηκαν να παίξουν και πάλι σημαντικό ρόλο στην επάνδρωση των βασικών διοικητικών θέσεων.
Οι Φαναριώτες, λόγω της εκπαίδευσής τους αλλά και του ταλέντου στην πολυγλωσσία για το οποίο χαρακτηρίζονταν, καταλάμβαναν εκτός από τη θέση του μεγάλου διερμηνέα της Πύλης και άλλες θέσεις - κλειδιά της Αυτοκρατορίας, όπως αυτό του διερμηνέα του στρατού και του διερμηνέα του στόλου. Είναι προφανές ότι οι θέσεις αυτές βρίσκονταν στην κορυφή μιας σειράς άλλων θέσεων, τις σημαντικότερες από τις οποίες καταλάμβαναν μέλη των φαναριώτικων οικογενειών που ήλεγχαν τα πόστα. Πάντως, κατά γενική ομολογία η σημαντικότερη των θέσεων που μπορούσε να λάβει ένας Φαναριώτης – μια θέση με το μεγαλύτερο δυνατό κύρος κι εξουσία – ήταν αυτή του ηγεμόνα των παραδουνάβιων περιοχών.

 η Επανάσταση στη Μολδαβία και στη Βλαχία απέτυχε γιατί: 

1.  Ο πατριάρχης  Κωνσταντινουπόλεως  Γρηγόριος  Ε΄,  καταδίκασε  το  κίνημα  και  αφόρισε  τον  Υψηλάντη  και  τον ηγεμόνα  της  Μολδαβίας  Μιχαήλ  Σούτσο.

2, Ο  τσάρος  της  Ρωσίας  Αλέξανδρος  Α΄,  για  να  μη  χαλάσει τις  σχέσεις  του  με  τα  άλλα  ευρωπαϊκά  κράτη,  αντέδρασε αρνητικά  στην  Επανάσταση.

3. Ο  οθωμανικός  στρατός  νίκησε  το  στρατό  του  Υψηλάντη  σε πολλές  μάχες. Ο  ίδιος  πέρασε  στην  Αυστρία,  όπου  οι αυστριακές  αρχές  τον  συλλάβανε  και  τον  φυλάκισαν.

4,  Κυρίως  όμως  οι  ντόπιοι  αγρότες  δε  συμμάχησαν  με  τον Υψηλάντη. Οι  Φαναριώτες  ηγεμόνες  και  οι  ντόπιοι γαιοκτήμονες  τους  έβαζαν  μεγάλους  φόρους  και  αγγαρείες και  έπαιρναν  μεγάλο  μέρος  από  τη  σοδειά τους.  Έτσι,  οι αγρότες  κράτησαν  αρνητική  στάση  απέναντί  τους

(ΜΗΠΩΣ  ΜΑΣ  ΘΥΜΙΖΕΙ  ΤΙΠΟΤΑ  Ο  ΤΕΤΑΡΤΟΣ  ΛΟΓΟΣ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΦΟΡΟΥΣ  ΠΟΥ  ΜΑΣ  ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ  ΣΗΜΕΡΑ  ΠΟΛΛΟΙ  ΑΠΟ  ΤΟΥΣ  ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ  ΤΩΝ  ΦΑΝΑΡΙΩΤΩΝ;;; ).......

ΓΙΑ  ΝΑ  ΕΧΟΥΜΕ  ΜΙΑ  ΑΠΟΨΗ  ΓΙΑ  ΑΥΤΕΣ  ΤΙΣ  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ  ΠΟΥ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΙΔΡΥΣΗ  ΤΟΥ  ΚΡΑΤΟΥΣ  ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ  Ο ΟΙΚΟΣ  ΜΑΥΡΟΚΟΡΔΑΤΩΝ, Ο ΟΙΚΟΣ  ΜΠΕΝΑΚΗ, ΝΑΙ  ΚΑΛΑ  ΤΟ ΜΑΝΤΕΨΑΤΕ ΜΕΧΡΙ  ΑΝΝΑ  ΨΑΡΟΥΔΑ  ΜΠΕΝΑΚΗ  ΚΑΙ  ΛΟΙΠΟΙ  ΑΠΟΓΟΝΟΙ....
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΔΩΝ,ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΡΑΘΕΟΔΩΡΗ,ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΟΥΤΣΩΝ,
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΜΑΧΩΝ,  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ  ΜΟΥΡΟΥΖΗΔΩΝ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ   ΖΑΡΙΦΗΔΩΝ,  ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΡΑΓΚΑΒΗΔΩΝ,
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥΣΟΥΡΗ-ΠΑΣΑ, ΟΙΚΟΓΕΝΟΙΑ ΚΑΡΑΤΖΑ ΚΑΙ  ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ  ΠΟΥ  ΕΠΕΒΑΛΑΝ  ΣΕ  ΘΕΣΕΙΣ  ΚΛΕΙΔΙΑ  ΤΟΥΣ  ΑΠΟΟΓΟΝΟΥΣ  ΤΟΥΣ  ΝΑ  ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ  ΤΟ  ΕΘΝΟΣ  ΤΩΝ  ΕΛΗΝΩΝ...ΠΟΥ  ΒΛΕΠΟΥΜΕ  ΤΑ  ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ  ΤΟΥΣ  ΣΗΜΕΡΑ......)

ΞΑΝΑΓΥΡΝΟΝΤΑΣ  ΣΤΟΥΣ  ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ  ΤΟΥ  1821
ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΤΡΟΠΟ  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ  ΤΟΥΣ ......

Ο Μακρυγιάννης είναι στ’ αλήθεια πολύτιμη πηγή απτού, αμέσου και πηγαίου λόγου της εποχής, Ο πληθωρικός αυτός άνθρωπος γράφει ειλικρινά και παρορμητικά τα απομνημονεύματά του με τα λίγα γράμματα που μόλις έμαθε. Δεν γνωρίζει από ψευτοσυστολές και επιτηδεύσεις όπως  αυτές  των  φαναριωτών, γι’ αυτό κανείς μπορεί να βρει σ’ αυτόν λαγαρές φράσεις, όπως αυτές που χρησιμοποιεί για να περιγράψει την ανυποχώρητη αντίσταση που συνάντησαν οι Έλληνες εκ μέρους των αμυνόμενων Τούρκων, όταν επιχείρησαν να ανακαταλάβουν το κάστρο του Ακροκορίνθου, ένα κάστρο που λίγο πριν, από πανικό και φόβο, παρέδωσε στους επιτιθέμενους Τούρκους ο Έλληνας υπερασπιστής του Αχιλλέας, παρ’ ότι είχε επαρκή κάλυψη από άντρες, τρόφιμα και πολεμοφόδια, «…Οι Τούρκοι μας έβαλαν εις το κανόνι οπού δεν είδαμε πούθε να κάμωμε. Δεν ήταν ο Αχιλλέας, ο φρούραρχος της Διοίκησης, οπού τ’ αφήνει εφοδιασμένο και φεύγει· είναι Τούρκος, πολεμάγει δια την πίστη του. Ο Τούρκος έτρωγε ποντίκια και μας γάμησε το κέρατο με τα κανονιά και τις μπόμπες. Ο Αχιλλέας, αρνιά και κριάρια μέσα, τ’ αφήνει όλα και πάει ναύβρη τούς συντρόφους του οπού τον διορίσαν…».

Εκείνος, όμως, από τούς αρχηγούς του ‘21 που χαρακτηριζόταν περισσότερο απ’ όλους για την ανεξέλεγκτη γλώσσα του ήταν ο Γεώργιος Καραϊσκάκης. Ορεσίβιος και αδρός, άνθρωπος που έζησε μέχρι τέλους της ζωής του τη φτηνή ειρωνεία όσων ήθελαν να θυμούνται πως ήταν «ο μούλος» «γιος της καλογριάς», βρήκε διέξοδο, για να ξεπεράσει την οργή του και να επιβληθεί σ’ ένα δύσκολο γι’ αυτόν κοινωνικό περιβάλλον, στον παραληρηματικό Βωμολοχικό λόγο. Η Βωμολοχία του ήταν τόσο συνεχής και έντονη που οι συναγωνιστές του χρειάστηκε να αποδεχθούν το ελάττωμα του αυτό ως «χούι», προκειμένου να μπορέσουν να συνυπάρχουν και να συμπολεμούν μαζί του.

Να πώς απαντά ο Καραϊσκάκης στην πρόταση συμφιλίωσης που του στέλνει στα 1824 με επιστολή ο οπλαρχηγός της Ρούμελης Ν. Στορνάρης: 

«Γενναιότατε αδελφέ καπ. Νικόλα, …είδα όσα με γράφεις. Έχει και τουμπλέκια [τουρκικά όργανα του ιππικού] ο πούτζος μου, έχει και τρουμπέτες [ελληνικά όργανα]. Όποια θέλω από τα δυο θα μεταχειρισθώ…». Η ανταπάντηση ήρθε στο ίδιο κλίμα: «Επειδή έχεις και τουμπλέκια και τρουμπέτες βάστα, λοιπόν, διότι ο πούτζος μας και με τουμπλέκια και με τρουμπέτες θέλει σε κυνηγήσει…».

Πραγματικό, όμως, ρεσιτάλ ύβρεων απίστευτης σύλληψης και γλαφυρότητας περίμενε τους Οθωμανούς συνομιλητές του, όταν αυτοί έρχονταν σε επαφές μαζί του σε περιόδους που ο Καραϊσκάκης δεν βρισκόταν στις συνηθισμένες μέχρι το 1825 γι’ αυτόν συνδιαλλαγές μαζί τους για να κρατήσει το αρματολίκι των Αγράφων. Έτσι, στα 1823 ο Καραϊσκάκης λέει απευθυνόμενος στον απεσταλμένο του αρχηγού του τουρκικού στρατεύματος των Τρικάλων Σιλιχτάρ Μπόδα: 

«Έλα, σκατότουρκε… έλα Εβραίε, απεσταλμένε από τους γύφτους· έλα ν’ ακούσεις τα κερατά σας, -γαμώ την πίστιν σας και τον Μωχαμέτη σας. Τι θαρεύσετε κερατάδες… Δεν εντρέπεσθε να ζητείτε “από ημάς” συνθήκην με “έναν” κοντζιά σκατο-Σουλτάν Μαχμούτην -να τον χέσω και αυτόν και τον Βεζίρην σας και τον Εβραίον Σιλιχτάρ Μπόδα την πουτάνα!».

 Ένα διάσημο ξέσπασμα του Καραϊσκάκη για τον Μαυροκορδάτο και τους άλλους πολιτικούς, που το καταγράφει ο Κασομούλης χωρίς να το ωραιοποιήσει ή να το συμμορφώσει γλωσσικά: 

«Ποια Κυβέρνησις, καπιτάν Νότη; Το τζιογλάνι του Ρεΐζ εφέντη, ο τεσσερομάτης; Εγώ και άλλοι δεν τον γνωρίζομεν! Ή σύναξεν δέκα ανόητους, και τον υπέγραψαν δια τας ιδιοτελείας των; Ιδού ποιοί τον υπέγραψαν. Πρώτον εσύ, οπού όλα τα πράματα θέλεις να έρχονται με το ζουρνά. Ο Σκαλτσάς, όπου δεν είναι άλλο παρά καμπάνα μπαγκ-μπαγκ. Ο Μακρής ο μακρολαίμης, ο κρεμασμένος, οπού μόνον το κεφάλι ηξεύρει να ταράζει, ο Μήτζιος Κοντογιάννης, η πουτάνα, όπου αν ήτον γυναίκα δεν εχόρταινεν με 80.000 φορές την ώραν, ο ξυνόγαλο-Γιώργος Τζιόγκας οπού στραβώνει τα χείλια με το τζιμπούκι και δεν ηξεύρει τι του γίνεται, και ο αδελφός μου ο Στορνάρης, ο ψεύτης. Δεν τον υπέγραψεν ο πούτζος μου, και να ιδώ την εκστρατείαν σας!»

Οι ύβρεις του Καραϊσκάκη, διαλεγμένες μία μία, επιδιώκουν να καταδείξουν στον άτυχο Τούρκο συνομιλητή του τη νέα τάξη πραγμάτων, τις καινούργιες κοινωνικές και πολιτικές ισορροπίες που η Επανάσταση έφερε, και τη θέση, πια, που έχει ο Καραϊσκάκης μεταξύ των Ελλήνων· των Ελλήνων που, λίγο παρακάτω, προσδιορίζονται και πάλι από τον Καραϊσκάκη με το γνωστό του τρόπο ποιοι είναι: 

«Ιδού οι Έλληνες! Αυτοί σας χέζουν και τώρα και πάντα».

Ο Καραϊσκάκης ήταν, βέβαια, κάτι πολύ περισσότερο από αυτή τη  βωμολοχία. Αυτός ο παλιός κλέφτης, με τους βάναυσους τρόπους και την ασαφή κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια του Αγώνα εθνική συνειδητοποίηση και στάση, θα εξελιχθεί μαζί με την Επανάσταση και θα την υπερασπίσει με την ίδια του τη ζωή, σε μια ευγενή τελική πορεία που ανέδειξε τη μαχητικότητα, την ευφυΐα, το πείσμα, την αντοχή, τη στρατηγικότητα και την παλικαριά του.

Ένα επίσης γνωστό απόσπασμα του Μακρυγιάννη: Διορίζεται ο Κουντουργιώτης, διορίζει και τον Σκούρτη το Νυδραίον αρχιστράτηγόν του, κι’ όσο ήξερε ο ένας ήξερε κι’ ο άλλος από πόλεμον. Τότε μπήκαν σε δυσαρέσκεια όλοι οι σημαντικοί αρχηγοί οπού ’ταν εκεί, οπού είδανε το Σκούρτη αρχιστράτηγον απάνου– εις τον Καρατάσιον, εις τον Καραϊσκάκη, εις τον Χατζηχρήστο, εις τον Τζαβέλα και εις τους άλλους. Ο Κουντουριώτης, κουτός, αφού είδε οπού ’ναι αυτός αμαθής από αυτά, αντίς να βάλη αρχηγόν να σώση την πατρίδα κι’ αυτός να δοξαστή, κατά δυστυχίαν από το «όμως» δεν ξέρει άλλο, και έβαλε τον Σκούρτη να διοικήση και να οδηγήση και τους αρχηγούς της ξηράς ο θαλασσινός, απλός αξιωματικός – ούτε και της θάλασσας τον πόλεμον δεν τον γνώριζε καλά. Έλεγε των στεργιανών, «Όρτσα, πότζα!» Εκείνοι έλεγαν «Τι λέγει αυτός, γαμώ το καυλί τ’;» Τέλος πάντων ο πατριωτισμός όλων αυτεινών και της συντροφιάς τους, η ψύχωση της φατρίας και η διαίρεση κι’ ο ενφύλιος πόλεμος και η διχόνοια των μεγαλοκέφαλων Κωλέτη και Μαυροκορδάτου, δια να μην δοξαστή ο ένας και χάση ο άλλος, και το «όμως» του Σκούρτη και το «καυλί» των Ρουμελιώτων – ο Μπραΐμης μπήκε στη Πελοπόννησο και την έκαμε γη Μαδιάμ όχι από την παληκαριά των Αράπηδων, αλλά από αυτά οπού λέγω. Δεκάξι χιλιάδες ασκέρια, το άνθος των Ελλήνων, Ρουμελιώτες, Πελοποννήσιοι – ύστερα βγάλαν και τους αρχηγούς τους από τη Νύδρα – Σπαρτιάτες κι’ απ’ άλλα μέρη, όλοι αυτείνοι κάθονταν εις τις Χώρες και εις τ’ άλλα χωριά και τρώγαν αρνιά και κόττες, κι’ ο Αράπης όταν τους εύρισκε τους ξεποδάριαζε κυνηγώντας. Αυτά κάνει η διαίρεση και η διχόνοια.

ΑΥΤΕΣ  ΤΙΣ  ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ  ΠΟΥ  ΕΦΕΡΑΝ  ΟΙ  ΔΗΘΕΝ  ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ  ΦΑΝΑΡΙΩΤΕΣ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΜΕΛΙΣΤΑΛΑΧΤΟ  ΛΟΓΟ  ΠΟΥ  ΜΟΝΟ  ΑΛΗΘΙΝΟΣ  ΔΕΝ  ΕΙΝΑΙ  ΓΙΑΤΙ  ΧΑΙΔΕΥΕΙ  ΑΥΤΙΑ  ΑΛΛΑ  ΚΡΥΒΕΙ  ΤΑ  ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ  ΠΙΣΩ  ΑΠΟ  ΤΑ  ΛΟΓΙΑ ΑΣΠΑΣΤΗΚΑΝ  ΟΙ  ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ  ΚΑΙ  ΝΟΜΙΖΟΥΝ  ΠΩΣ  ΟΜΙΛΟΥΝ  ΛΟΓΟ  ΑΛΗΘΙΝΟ  ΟΜΩΣ  ΞΕΧΝΟΥΝ  ΠΩΣ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΟΥΝ  ΝΑ  ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΥΝ  ΜΕΤΑΞΥ  ΤΟΥΣ  ΚΑΙ  Η  ΑΙΤΙΑ  ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ  ΣΤΟΝ  ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ  ΛΟΓΟ  ΨΕΥΔΟΥΣ ΚΑΙ  ΚΟΛΛΑΚΕΙΑΣ ΤΩΝ  ΔΗΘΕΝ  ΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ.....

ΜΕΣΑ  ΑΠΟ  ΑΥΤΕΣ  ΤΙΣ  ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ  ΟΙ  ΕΠΙΚΥΡΙΑΡΧΟΙ  ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ  ΝΑ  ΠΕΡΑΣΟΥΝ  ΚΑΙ  ΕΝΝΟΙΕΣ  ΟΠΩΣ  ''ΒΙΑ''
ΚΑΙ  ''ΛΕΚΤΙΚΗ  ΒΙΑ''  ΚΑΙ  Ο  ΑΝΙΔΕΟΣ  ΛΑΟΣ  ΤΟ  ΔΕΧΤΗΚΕ  ΑΛΛΑ  ΔΕΝ  ΚΑΤΑΛΑΒΕ  ΠΩΣ  ΟΙ  ΙΔΙΟΙ  ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ  ΕΝΑΝΤΙΑ  ΣΤΟΝ  ΛΑΟ  ΚΑΙ  ΤΟΝ  ΞΕΧΟΥΜΙΖΟΥΝ  ΑΛΛΑ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΕΙΣ  ΜΕ  ΒΙΑ  ΝΑ  ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ  ΓΙΑΤΙ  ΘΑ  ΕΠΕΛΘΟΥΝ  ΟΙ  ΔΥΝΑΜΕΙΣ  ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ  ΝΑ  ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ  ΤΟΝ  ΝΟΜΟ  ΚΑΤΑ  ΤΗΣ  ΒΙΑΣ, ΚΑΙ  ΕΠΙΣΗΣ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΕΙΣ  ΝΑ  ΒΟΜΟΛΟΧΕΙΣ ΚΑΙ  ΑΣ  ΠΡΑΤΟΥΝ  ΕΝΑΝΤΙΩΝ  ......
ΔΗΛΑΔΗ  ΘΑ  ΣΕ  ΣΚΙΖΟΥΝ  ΚΑΙ  ΘΑ  ΤΟΥΣ  ΑΠΑΓΓΕΛΕΙΣ  ΠΟΙΗΜΑΤΑ....ΘΑ  ΤΟΥΣ  ΒΛΕΠΕΙΣ  ΝΑ  ΠΡΑΤΟΥΝ  ΑΔΙΚΟ  ΚΑΙ  ΘΑ  ΤΟΥΣ  ΧΑΙΔΕΥΕΙΣ  ΜΕ  ΤΟΝ  ΛΟΓΟ,  ΘΑ  ΤΟΥΣ  ΒΛΕΠΕΙΣ  ΝΑ  ΜΗΝ  ΠΑΡΑΓΟΥΝ  ΤΙΠΟΤΑ  ΚΑΙ  ΘΑ  ΤΟ  ΒΟΥΛΩΝΕΙΣ  ΕΛΛΗΝΑ  ΔΙΟΤΙ  ΕΤΣΙ  ΣΕ  ΘΕΛΟΥΝ  ΑΒΟΥΛΟ  ΚΑΙ  ΥΠΟΔΟΥΛΟ ΝΑ  ΜΗΝ  ΑΝΤΙΔΡΑΣ  ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ.....