ΚΡΑΤΟΣ....ENAΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ''ΚΡΑΤΟΣ'' ΜΕΛΩΝ....

ΑΜΕΡΙΚΗ = ENAΣ  ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ  ''ΚΡΑΤΟΣ''  ΜΕΛΩΝ. 

1 Εξαγορά, 

UCC =Uniform Commercial Code=Ενιαίος εμπορικός κώδικας, 

μελος=Ασφαλής πιστωτής Κόμματος και Πηγή εξουσίας.

Τώρα ΄τι είναι το UCC=uniform commercial code=ενιαίος εμπορικός κώδικας....

Όποιος αγόρασε ποτέ ένα επιχειρηματικό ή προσωπικό όχημα, πιθανότατα υπέγραψε μια δήλωση UCC-1 ως μέρος της συναλλαγής.

Η αγορά αυτοκινήτου με δάνειο από τράπεζα ή χρηματοπιστωτική οντότητα είναι ένα καλό παράδειγμα μιας συναλλαγής ενιαίου εμπορικού κώδικα.

Μία κατάθεση  UCC-1 και ο τίτλος τηρείται από τον δανειστή μέχρι να πληρωθεί το δάνειο.

Τι  είναι ο ενιαίος εμπορικός κώδικας;

Οι νόμοι περί ενιαίου εμπορικού κώδικα (UCC) ιδρύονται για να ρυθμίζουν τις πωλήσεις προσωπικών και άλλων επιχειρηματικών συναλλαγών.

 Για παράδειγμα, συναλλαγές όπως ο δανεισμός χρημάτων, η χρηματοδοτική μίσθωση εξοπλισμού ή οχήματα, η σύναψη συμβάσεων και η πώληση αγαθών καλύπτονται από τον ενιαίο εμπορικό κώδικα.

Η πώληση υπηρεσιών και η αγορά ακινήτων δεν αποτελεί συναλλαγή UCC.

Ενιαίοι νόμοι περί εμπορικού κώδικα.

Οι νόμοι του UCC δημιουργήθηκαν και διατηρούνται από την Εθνική Διάσκεψη των Επιτρόπων για τις Ομοιόμορφες Νομοθεσίες του Κράτους (NCCUSL), η οποία είναι επίσης μη κερδοσκοπική οργάνωση. 

Κάθε κράτος έχει υιοθετήσει τη δική του ελαφρώς διαφορετική αλλά ουσιαστικά ίδια έκδοση του ενιαίου εμπορικού κώδικα.

Ενώ τα περισσότερα κράτη έχουν υιοθετήσει τα εννέα βασικά άρθρα και διαδικασίες (βλ. παρακάτω), η Καλιφόρνια έχει δικά της άρθρα.

Τμήματα του ενιαίου εμπορικού κώδικα Το Balance / Small Business εξηγεί αυτά τα τμήματα σε μεγαλύτερο βάθος, αλλά εδώ είναι εν συντομία τα τμήματα του ενιαίου εμπορικού κώδικα...

Άρθρο 1: Γενικές διατάξεις

Άρθρο 2: Πωλήσεις και μισθώσεις

Άρθρο 3: Πράξεις διαπραγμάτευσης, όπως ...

Άρθρο 4: Τραπεζικές καταθέσεις

Άρθρο 5: Πιστωτικές επιστολές

Άρθρο 6: Οι μαζικές πωλήσεις, πλειστηριασμοί και εκκαθαρίσεις                                περιουσιακών στοιχείων

Άρθρο 7: Αποδείξεις αποθήκης, φορτωτικές και άλλα έγγραφα τίτλου

Άρθρο 8: Επενδυτικοί τίτλοι

Άρθρο 9: Ασφαλείς συναλλαγές, για προσωπική ιδιοκτησία, γεωργικά                      υπόχρεα, γραμματόσημα, αποστολές και συμφέροντα                                ασφαλείας.

Ο Ενιαίος Εμπορικός Κώδικας δημιουργήθηκε για να διευκολύνει τις επιχειρήσεις σε διαφορετικά κράτη να συνεργάζονται μεταξύ τους. Μπορείτε να βρείτε μια λίστα των διαφορετικών εκδόσεων του UCC σε κάθε κράτος σε αυτή την ιστοσελίδα από το Cornell Law School.

Οι περισσότερες συναλλαγές του Ομοιόμορφου Εμπορικού Κώδικα περιλαμβάνουν εξασφαλισμένη περιουσία που χρηματοδοτείται από τράπεζα ή δανειστή με τον τίτλο του ακινήτου που κατέχει ο δανειστής ως ασφάλεια μέχρι την εξόφληση του δανείου. Δήλωση χρηματοδότησης UCC-1 Σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού του καταστατικού του Universal Commercial Code, όταν χρησιμοποιείται προσωπική περιουσία (εξοπλισμός, απογραφή και άλλα ενσώματα πάγια μιας επιχείρησης) ως εγγύηση δανεισμού, συντάσσεται, υπογράφεται και κατατίθεται δήλωση UCC-1 .

Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επίσης "τελειοποίηση του ενδιαφέροντος ασφαλείας" στην ιδιοκτησία, και αυτό το είδος του δανείου είναι ένα εξασφαλισμένο δάνειο.

Για παράδειγμα, όταν ένας δανειστής δίνει ένα δάνειο αυτοκινήτου στο πρόσωπο που αγοράζει το αυτοκίνητο, κατατίθεται από τον έμπορο ένα έντυπο UCC-1. 

Τα έντυπα UCC-1 χρησιμοποιούνται για ασφαλισμένες συναλλαγές (αυτές που έχουν κάποια μορφή εμπράγματης εξασφάλισης).

Το έντυπο περιλαμβάνει πληροφορίες για τα δύο μέρη και περιγραφή της ιδιοκτησίας.

Μια δήλωση χρηματοδότησης UCC-1 συντάσσεται και υπογράφεται από τα δύο μέρη.

Η κατάθεση δημιουργεί μια ασφάλεια έναντι του ακινήτου, οπότε ο οφειλέτης μπορεί να μην διαθέτει το ακίνητο χωρίς να πληρώσει το χρέος.

Η δήλωση UCC-1 Περιλαμβάνει Τα μέρη μιας δήλωσης UCC-1 που είναι:

Όνομα και διεύθυνση του οφειλέτη ή των οφειλετών. Απαιτούνται πρόσθετες πληροφορίες εάν ο οφειλέτης είναι ένας οργανισμός.

Όνομα και διεύθυνση του ασφαλισμένου μέρους (πρόσωπο ή οργανισμός στην άλλη πλευρά της συναλλαγής, που κατέχει την ασφάλεια).

Πληροφορίες σχετικά με τις εμπλεκόμενες εξασφαλίσεις (τα ενεχυριασμένα περιουσιακά στοιχεία έναντι του δανείου ή της πώλησης).

Για να υποβάλετε μια δήλωση UCC-1, θα πρέπει να πάτε στο τμήμα επιχειρήσεων του κράτους σας (συνήθως στο Γραφείο του Υπουργού) και να αναζητήσετε αυτήν τη φόρμα. Πολλά κράτη σας επιτρέπουν να κάνετε αρχεία online.

Από πού προέρχεται μια κατάθεση UCC

Γενικά, η υποβολή σε UCC αρχίζει όταν συμφωνείτε να δεσμεύσετε περιουσιακά στοιχεία σε έναν δανειστή για δάνειο ή επιχειρηματική γραμμή πίστωσης υπογράφοντας συμφωνία ασφάλειας. 

Μια συμφωνία ασφάλειας παρέχει στον δανειστή το δικαίωμα να χρησιμοποιεί συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία ως εξασφάλιση. 

Μόλις υπογραφεί αυτή η σύμβαση ασφάλειας, είναι φυσιολογικό ένας δανειστής να καταθέσει υπόχρεο UCC σε σχέση με τα περιουσιακά στοιχεία που δέσμευσε και  να κοινοποιήσει   τα δικαιώματά του σε οποιονδήποτε άλλο δυνητικό δανειστή.

Τώρα  πάμε  στο  ''Μέλος'' της ιδιωτικής  εταιρίας...= Ασφαλής πιστωτής Κόμματος και Πηγή εξουσίας.

Ως παιδί, είχατε έναν φανταστικό φίλο. Μπορεί να εκπλαγείτε αν  μάθετε ότι υπάρχουν αποδείξεις ότι είχατε ένα δίδυμο από την εποχή που η μητέρα και ο πατέρας σας επέτρεψαν την υποβολή πιστοποιητικού γέννησης για εσάς.

Αυτός ο γνωστός φίλος δεν είναι πραγματικός, αλλά τεχνητός. Πρόκειται για έναν άνδρα άχυρένιο, μια τεχνητή οντότητα που έχει ένα όνομα πολύ παρόμοιο με το δικό σας.

Εδώ είναι ένας ορισμός του ανθρώπου άχυρου με κεφαλαίο "A" 
μπροστά ?

Ένα τρίτο μέρος το οποίο αντιλαμβάνεται μόνο για να λάβει μέρος σε μια συναλλαγή.

Ονομαστικό μέρος σε μια συναλλαγή ... "

[Blacks Law Dictionary, 6th Edition]

 "Ο όρος χρησιμοποιείται επίσης σε εμπορικά και περιουσιακά πλαίσια όταν μια μεταφορά γίνεται σε ένα συμβαλλόμενο μέρος,

ο αχυρένιος, απλώς με σκοπό την εκ νέου μεταβίβαση στον μεταβιβάζοντα προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος σκοπός που δεν επιτρέπεται αλλιώς. "

[Barron's, 3η έκδοση]

Έτσι, σε λαϊκούς όρους, τι είναι αχυρένιο;

Ο αχυρένιος είναι τεχνητός άνθρωπος. 

Ο αχυρένιος δημιουργήθηκε με νόμο λίγο μετά τη γέννησή σας μέσω της εγγραφής της αίτησης για το πιστοποιητικό γέννησής σας. 

Το όνομα για το άτομο με άχυρο είναι το όνομά σας με ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.

Θα παρατηρήσετε ότι η επιγραφή στο πιστοποιητικό γέννησης είναι το όνομά σας με κεφαλαία γράμματα. 

Η αγγλική γλώσσα έχει ακριβείς κανόνες της γραμματικής που δεν προβλέπουν τη γραφή ουσιαστικών  με κεφαλαία γράμματα.

Έτσι, το όνομά σου με κεφαλαία γράμματα είναι ένα πλασματικό όνομα. Ο αχυρένιος σας έχει το ίδιο όνομα με το όνομά σας, αλλά είναι μια τεχνητή οντότητα που υπάρχει μόνο «με τη δύναμη ή με την παρατήρηση του νόμου».

ο ''όλα κεφαλαία''  όνομα δεν είναι το "πραγματικό σας όνομα" το οποίο αποτελείται από το δεδομένο (χριστιανικό) όνομα συν το επώνυμο (το όνομα της οικογένειας) και εμφανίζεται με κεφαλαία μόνο τα αρχικά γράμματα.

Η έκδοση "όλα κεφαλαία" του ονόματός σας είναι ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΟΝΟΜΑ, το όνομα κάτω από το οποίο "ενεργείτε".

Μπορούμε επίσης να πούμε ότι ο αχυρένιος είναι "πρόσωπο" σύμφωνα με το νομικό λεξικό.

"Πρόσωπο=1. άνθρωπος.Η' 2. Μια οντότητα (όπως μια εταιρία) που αναγνωρίζεται από το νόμο ότι έχει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ενός ανθρώπου ... "

[Blacks Law Dictionary, 7th Edition]

Ο άνθρωπος άχυρο μπορεί επίσης να λέγεται ότι είναι ένα «τεχνητό πρόσωπο» το οποίο επίσης ορίζεται στο νομικό λεξικό. 

"Μια οντότητα, όπως μια εταιρία, που δημιουργήθηκε από το νόμο και έδωσε ορισμένα νόμιμα δικαιώματα και καθήκοντα ενός ανθρώπου  ένα όν, πραγματικό ή φανταστικό, που για λόγους νομικής συλλογιστικής αντιμετωπίζεται λίγο πολύ ως άνθρωπος.

 Επίσης ονομάζεται φανταστικό άτομο.

νομολογικό πρόσωπο;

νομικό πρόσωπο;

ηθικό πρόσωπο. "

 [Blacks Law Dictionary, 7th Edition]

Ένας άνθρωπος  άχυρο  μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως "νομική μυθοπλασία".

"Νομική μυθοπλασία: Η σωτηρία που έκανε το δικαστήριο ως βάση για να αποφασίσει μια νομική ερώτηση.

Μια κατάσταση που επιδιώκεται από το νόμο να επιτρέψει σε ένα δικαστήριο να διαθέσει ένα θέμα ... "

[Blacks Law Dictionary, 5th Edition]

Καθώς διερευνάμε περαιτέρω, πρέπει να ξεχωρίσουμε τον αχυρένιο (αυτό ή τον άνθρωπο) και την πραγματική, σάρκα και αίμα που (άνθρωπος) που θα ονομάσουμε "άνθρωπος". Ο "άνθρωπος" έχει έναν νομικό ορισμό.

 "Άνθρωπος=άνθρωπος του αρσενικού φύλου, αρσενικό του ανθρώπινου είδους πάνω από την ηλικία της εφηβείας.

Στην πιο εκτενή έννοια ο όρος περιλαμβάνει όχι μόνο το ενήλικο αρσενικό φύλο του ανθρώπινου είδους, αλλά και τις γυναίκες και τα παιδιά. ...

Στον φεουδαρχικό νόμο, ένας υποτελής. ένας μισθωτής ή φευγαλέος. "

[Blacks Law Dictionary, 5th Edition]

Καταλήγουμε λοιπόν στο συμπέρασμα ότι ο "άνθρωπος" είναι ένας όρος της φύσης. Αλλά ποιος δημιούργησε τη φύση;

Κάποιοι θα έλεγαν τον Θεό, άλλοι θα έλεγαν τον Δημιουργό (έναν όρο που χρησιμοποιείται συχνά από στον ιδρυτή της χώρας μας), ενώ άλλοι θα μπορούσαν να έχουν διαφορετική άποψη.

Από την άλλη πλευρά, βλέπουμε το "πρόσωπο" ως όρος του αστικού δικαίου. Ποιος είναι ο δημιουργός του αστικού δικαίου;

"Αστικό δίκαιο ... κανόνας αστικής συμπεριφοράς που καθορίζεται από την ανώτατη εξουσία ενός κράτους ... τον αστικό ή δημοτικό νόμο της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας".

[Ballentine’s Law Dictionary, 3rd Edition]

Έτσι οι βασιλιάδες, οι αυτοκράτορες ή τα νομοθετικά όργανα που ασκούν κυρίαρχη ιδιότητα είναι οι «δημιουργοί» του αστικού δικαίου.

Όταν η κυβέρνησή μας ενεργεί ως κυρίαρχος, ενεργεί εκτός της συνταγματικής της εξουσίας.

Επομένως, βλέπουμε ότι ένας άνθρωπος και ένα άτομο είναι πολύ διαφορετικοί όροι που προσδιορίζουν πολύ διαφορετικά πράγματα.

Αν μελετήσετε το Ρωμαϊκό αστικό δίκαιο, θα δείτε ότι προέρχεται και χρησιμοποιεί φανταστικές νομικές διατάξεις - δηλαδή έννοιες που είναι αντίθετες με τη φυσική τάξη των πραγμάτων και βασίζονται σε τεκμήρια που είναι αναληθή.

Θα συνειδητοποιήσετε ότι αυτό το πρόσωπο που αναγνωρίζεται στο αστικό δίκαιο είναι μια φανταστική οντότητα.

Θα έρθετε να δείτε τη μεγάλη διαφορά μεταξύ ανθρώπου και ατόμου.

Έτσι, ο αχυρένιος είναι ένα πρόσωπο, ένα δημόσιο όνομα που αναγνωρίζεται σε μια κοινωνία των πολιτών.

Έχουμε αναφέρει την "νομική μυθοπλασία" και τη "μυθοπλασία του νόμου", οπότε ας δούμε πώς αυτές ορίζονται. 

"Μυθολογία του νόμου.

Μια παραδοχή ή υπόθεση του νόμου ότι κάτι που είναι ή μπορεί να είναι ψευδές είναι αληθές ή ότι υπάρχει μια κατάσταση γεγονότων που δεν έχει πραγματοποιηθεί ποτέ πραγματικά.

Μια υπόθεση, για λόγους δικαιοσύνης, ενός γεγονότος που δεν υπάρχει ή δεν μπορεί να υπάρχει.

Ένας κανόνας δικαίου που υποτίθεται ότι είναι αληθινός και δεν επιτρέπει να διαψευσθεί, κάτι που είναι ψευδές, αλλά όχι αδύνατο.

Αντιλαμβάνεσαι τώρα τι ακριβώς  σημαίνεις  για  την  ιδιωτική εταιρία ΚΡΑΤΟΣ και την ΤΡΆΠΕΖΑ ???

Έχεις  καταλάβει  τι  κάνεις  όταν  ψηφίζεις  ένα  κόμμα και  του  δίνεις  το  δικαίωμα  του  ''διαχειριστή'' ???

Αντιλαμβάνεσαι  γιατί  σε  κολακεύουν προεκλογικά με  κολακείες περι δημοκρατιας, ελπίδες ευημερίας, και φρούδες  υποσχέσεις ???

Κατάλαβες  ποια  είναι  η  διαφορά  των κομμάτων με  την  πραγματική

Δημοκρατία όπου πρέπει  να  συμμετέχεις  ενεργά ως ίσος έναντι ίσων???

Αυτή  είναι  η  διαφορά  μεταξύ  κομμάτων  και  της  '' ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ '' που  σε  θέλει  ως  ισότιμο  μέλος  του  ενωμένου  έθνους  των  Ελλήνων-Ανθρώπων.....

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ELA...

Το σκοτεινό ELA και η έκδοση χρήματος από την Τράπεζα της Ελλάδος.

Και, όμως, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει τη δυνατότητα έκδοσης χρήματος (ευρώ). ΄Εχει τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό ELA (Emergency Liquidity Assistance, Έκτακτη Παροχή Ρευστότητας), ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΕΣ.

Και εμείς λέμε:

Ζητείται δικαστής “Τερτσέτης”, για να δούμε το πώς και το γιατί οι Τράπεζες διασώζονται με κρατικό χρήμα και εγγυήσεις του δημοσίου , ενώ η  πλειοψηφία του ελληνικού λαού, που έχει μετατραπεί σε “οφειλέτη”, υφίσταται σκόπιμη, προσχεδιασμένη και προμελετημένη λεηλασία της περιουσίας του, φτωχοποίηση και στέρηση της ελευθερίας του.

Πόσοι Έλληνες γνωρίζουν τι είναι το ELA; Και γιατί το κομματικό σύστημα σωπαίνει, αποκρύπτοντας και διατηρώντας στο απυρόβλητο κάτι που ενδιαφέρει κάθε Έλληνα;

Σύμφωνα με το “Memorandum of Understanding on high-level principles of co-operation between the banking supervisors and central banks of the European Union in crisis management situations“(MoU) ''Μνημόνιο συμφωνίας σχετικά με τις αρχές υψηλού επιπέδου συνεργασίας μεταξύ των τραπεζικών εποπτικών αρχών και των κεντρικών τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε καταστάσεις διαχείρισης κρίσεων''  
της 1οης Μαρτίου 2003, η διαδικασία είναι απόρρητη: “The MoU, which is not a public document..,”(…δεν είναι δημόσιο έγγραφο).

(Μετάφραση MoU: Μνημόνιο Συμφωνίας για υψηλού επιπέδου αρχές της συνεργασίας μεταξύ των αρχών τραπεζικής εποπτείας και των κεντρικών τραπεζών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε καταστάσεις διαχείρισης κρίσεων.)

Η Morgan Stanley σε ενημερωτικό δελτίο του Νοεμβρίου του 2010 επιβεβαιώνει το απόρρητο της υπόθεσης που λέγεται ELA: “Terms (eg, collateral, haircuts, interest rate, maturity) are not publicly disclosed”.  (Μτφ: Όροι (π.χ. ασφάλεια, “κούρεμα”, επιτόκιο, ωριμότητα) δεν δημοσιοποιούνται).

Γράφει: “Δεν υπάρχει καμία απαίτηση να καταστήσουν δημόσια την παροχή  ELA, ούτε δημοσιεύονται στοιχεία, που να κάνουν σαφή την ενέργεια αυτή“.

Η Morgan Stanley αναφέρει μόνο δύο γνωστές περιπτώσεις ενεργοποίησης του: 
1. Το 2008 από την Budensbank στη Γερμανία και 
2. Την πληροφορία που έδωσαν οι Financial Times ότι η Ιρλανδία ενεργοποίησε τον μηχανισμό το 2010. Τα ποσά αντίστοιχα είναι 35 και 34 δις ευρώ.

Και ερχόμαστε στα δικά μας:

Για το ELA στην Ελλάδα έχουν ακουστεί σποραδικά, μόνο ανεπίσημες πληροφορίες. Χαρακτηριστικό είναι δημοσίευμα της 26/8/2011 , το οποίο αναφέρεται σε δύο μη κατονομαζόμενες τράπεζες ότι έλαβαν 2 και 3 δις, αντίτοιχα, και στην απάντηση του Προέδρου της μίας ότι “δεν γνωρίζει” εάν έχει λάβει τη χρηματοδότηση!!!

Σε άλλο δημοσίευμα στις 14/9/2011 αναφέρεται:

Η άντληση ρευστότητας από την ΕΚΤ σκοντάφτει σε δύο σημεία. Από τη μία πλευρά, στο γεγονός ότι έχουν εξαντληθεί οι υψηλής ποιότητας εξασφαλίσεις που θέτει ως προϋπόθεση η Φρανκφούρτη για την παροχή ρευστότητας και από την άλλη, στο ότι η ΕΚΤ αυξάνει το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων που δέχεται ως ενέχυρο για την παροχή ρευστότητας κατά 15%… Αν και τα χρήματα που προέρχονται απευθείας από την ΕΚΤ χορηγούνται για διάστημα από επτά έως 90 ημέρες, τα χρήματα που δίνονται μέσω του ELA είθισται να χορηγούνται για επτά ημέρες, ενώ αξίζει να σημειωθεί πως το ELA έχει την εγγύηση τόσο του Δημοσίου, όσο και των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών.

Το ELA επανέρχεται στην ελληνική επικαιρότητα με το κούρεμα των Κυπριακών καταθέσεων, όταν ο εκπρόσωπος της Ε.Ε.  απειλεί με κατάργηση του για την Κύπρο. 
Από δημοσιογραφικές, πάντα, πληροφορίες το ποσό που έχει δοθεί από την Κεντρική Τράπεζα Κύπρου, μέσω ELA, στις κυπριακές τράπεζες ήταν 9 δις ευρώ.

Στις 15 Μαρτίου 2012, σε άρθρο του ο Βέλγος οικονομολόγος Johan Vav Overtveldt γράφει: “Η Τράπεζα της Ελλάδος τυπώνει δικό της χρήμα“.

Στο άρθρο αναφέρεται σε πληροφορίες που έχει από στέλεχος της ΤτΕ και μιλά για νόμο που πέρασε από τη Βουλή και θέτει όριο για το ELA τα 90 δις ευρώ. Το τελευταίο είναι κάτι που, ως τώρα, δεν το έχουμε επιβεβαιώσει και, εξ άλλου,  δεν προβλέπεται από την διαδικασία μυστικότητας του ELA. Το άρθρο χαρακτηρίζει “παράνομη” τη διαδικασία έκδοσης χρήματος, αλλά  και εδώ, μάλλον, κάνει λάθος. Πέφτει έξω και στα ποσά, όπως θα δούμε πιο κάτω.

Όπως γράφτηκε στο “The insider“:

• Σε πρόσφατο άρθρο του ο Michael Steen των Financial Times, αφού αναφέρει πως λίγα πράγματα είναι στα χαρτιά για το πώς παραχωρείται ο ELA, ξεχωρίζει μία φράση από τα σχετικά έγγραφα «Flexibility and discretion are . . . essential in order to guard against the risk of moral hazard. Δηλαδή, «η ευελιξία και η διακριτικότητα είναι. . . απαραίτητα, προκειμένου να υπάρξει προστασία από το ρίσκο του ηθικού κινδύνου».

“Προστασία από το ρίσκο ηθικού κινδύνου” είναι η δικαιολογία απόκρυψης των σκοτεινών μυστικών του τραπεζικού συστήματος και της έκδοσης χρήματος.

Άλλη είδηση , τον Αύγουστο του 2013, θέλει την Attica Bank να αποπληρώνει όλη την παροχή έκτακτης ρευστότητας που έλαβε. Το 51% της  τράπεζας ελέγχεται από το μοναδικό ασφαλιστικό Ταμείο, το ΤΣΜΕΔΕ,  που απόμεινε να έχει εκλεγμένη διοίκηση .  (Ακούς Ο.Α.Ε.Ε.;)

Και ενώ όλοι μιλούν για την αδυναμία των ελληνικών τραπεζών να αντλήσουν κεφάλαια και να παράσχουν εγγυήσεις για τη χρηματοδότηση τους, ιδού από τον Ισολογισμό της Τράπεζας της Ελλάδος: 

Ισολογισμός 31/12/2012, λογαριασμός 4 “εκτός ισολογισμού”: Περιουσιακά στοιχεία αποδεκτά από την Τράπεζα της Ελλάδος ως ασφάλεια για πράξεις έκτακτης παροχής ρευστότητας προς τα πιστωτικά ιδρύµατα: 191.524.930.187 ευρώ !!!  (ΠΑΤΗΣΤΕ  ΕΠΑΝΩ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΝ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΟ )

Το αντίστοιχο ποσό της 31/12/2011 ήταν 84.822.677.096 και στη λογιστική κατάσταση του Σεπτεμβρίου του 2013 ο ίδιος λογαριασμός ήταν80.910.860.261.

Ποιος μιλάει για 2, 3, 9, 40 ή 90 δις ευρώ; Εδώ μιλάμε για 191,5 δισεκατομμύρια “7ήμερης διάρκειας(;)”, που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος για να ενισχύσει τις βουλιαγμένες ελληνικές τράπεζες.

Τα 191,5 κλπ δισεκατομμύρια περιλαμβάνονται ή προστίθενται στα 238 ή 246(κατ’ άλλους), δισεκατομμύρια που έλαβαν οι τράπεζες, με νομοθετικές αποφάσεις;

Αν περιλαμβάνονται, τότε τα μεταβαλλόμενα ως ανελκυστήρας ποσά, από 84 σε 191,5 και τώρα 81 δις, σε ποιον τα χρωστάμε, αφού τα παράγει η ΤτΕ;

Αν δεν περιλαμβάνονται, μιλάμε για συνολική παροχή σωτηρίας ύψους 430 δισεκατομμυρίων.

Πού βρήκαν οι βουλιαγμένες ελληνικές τράπεζες τα περιουσιακά στοιχεία, που έκαμε αποδεκτά η Τράπεζα της Ελλάδος, την ώρα που όλοι λένε ότι δεν τα έχουν;Και γιατί είναι αξιόπιστα για την ΤτΕ και δεν είναι για την υπόλοιπη αγορά;

Πώς φτιάχνεται χρήμα για να σωθούν λίγες τράπεζες και οι ιδιοκτήτες τους, την ώρα, που με μικρότερο ποσό, μπορεί να διασωθεί το σύνολο του ελληνικού λαού, από τα χρέη του;

ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΜΕΡΙΚΟΙ ΝΑ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΛΑΟ, ΠΩΣ ΑΝ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΟΥΝ.

Τι θα γίνει με τον “αέρα κοπανιστό” που λέγεται χρήμα ή με την “οικονομία φούσκα”, που λέει και ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου του Μιζούρι, κ. Michael Houdson;

Ως πότε θα παίζεται η αθλιότητα που λέγεται τεχνητή έλλειψη χρήματος  και η οποία αποτελεί τη δικαιολογία για την ανθρωπιστική καταστροφή των Ελλήνων;

Αποτελεί τη δικαιολογία και είναι η κορυφαία αιτία απώλειας θέσεων εργασίας, κλεισίματος επιχειρήσεων, μείωσης μισθών, συντάξεων και εισοδημάτων, εξαθλίωσης της παιδείας και της περίθαλψης και, τέλος της υπερχρέωσης κράτους και πολιτών.

Το κομματικό σύστημα σωπαίνει και υπακούει μόνο στην “11η Εντολή”:

“Άσε με να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους, και δεν με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους του.”   Mayer Amschel Rothschild(1742-1812)

Δικαστές υπάρχουν;

Αν η δικαιοσύνη συνεχίσει να εκτελεί τις εντολές του Κατοχικού Καθεστώτος, το μόνο που μας μένει είναι η δημιουργία ενός παλλαϊκού Κινήματος ενάντια στους Τραπεζίτες.

“Η μεγαλύτερη μάχη του 21ου αιώνα είναι ο πόλεμος κατά των τραπεζών” (Michael Hudson )

Πόλεμος με όλα τα μέσα, ακόμα και με τα νόμιμα. Ακόμα και με συμμετοχή στις εκλογές.

ΥΓ:

Θεωρητικά, το ελληνικό πολιτικό – κομματικό σύστημα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ELA για την χρηματοδότηση της Ελληνικής κοινωνίας.  Αλλά όλες οι πράξεις του συνιστούν πράξεις υποτέλειας, ελεγχόμενης για Εθνική Προδοσία.

Η χρήση της δυνατότητας του ELA θα μπορούσε να κατευθυνθεί στο μοναδικό πιστωτικό ίδρυμα, που ελέγχει το κράτος, και το οποίο έχει τη δυνατότητα άσκησης τραπεζικών εργασιών και τη δυνατότητα χρηματοδότησης της οικονομίας.  Αυτό δεν είν αι άλλο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων(ΤΠΔ), το οποίο είναι χαρακτηρισμένο ως “πιστωτικό ίδρυμα, εποπτευόμ ενο από την Τράπεζα της Ελλάδος”.

Επιπλέον, το ΤΠΔ είχε ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό:

Στις 14.06.2006 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε τις ντιρεκτίβες 2006/48 και 2006/49. Οι δύο αυτές οδηγίες ενσωματώνουν τις προτάσεις για την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών με βάση τους κανόνες Βασιλείας ΙΙ.  Οι δύο οδηγίες ενσωματώθηκαν στο ελληνικό δίκαιο με τον 3601/2007.
Στο άρθρο 2 της 2006/48 αναφέρονται τα πιστωτικά ιδρύματα για τα οποία οι κανόνες της Βασιλείας ΙΙ δεν ισχύουν. Μεταξύ άλλων διαβάζουμε ότι στα εξαιρούμενα πιστωτικά ιδρύματα, είναι οι οργανισμοί, οι οποίοι αναγνωρίζονται, …ως όργανα της εθνικής πολιτικής στον στεγαστικό τομέα και οι τραπεζικές εργασίες των οποίων δεν συνιστούν κύρια δραστηριότητα……”:
-στην Γερμανία, την “Kreditanstalt fuer Wiederaufbau”
-στην Ελλάδα, το “Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων“.

Όταν η Ελλάδα υπέγραφε την Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης στις 8/5/2010 για λογαριασμό της Γερμανικής Κυβέρνησης υπέγραφε η KfW. Η KfW είναι κρατική τράπεζα. Η KfW βάσει της οδηγίας δεν υποχρεώνεται να τηρεί τα ελάχιστα όρια που έχει θέσει η Βασιλεία ΙΙ για τα πιστωτικά ιδρύματα. Το γιατί είναι χρήσιμη η KfW διαβάστε το στο http://en.wikipedia.org/wiki/KfW :Διεθνείς επενδύσεις, στήριξη του εξαγωγικού τομέα, χρηματοδότηση μικρών επιχειρήσεων κλπ.

Τα ίδια ίσχυαν και για το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η σημασία της εξαίρεσης έγκειται στο ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως μοχλός από την όποια κυβέρνηση για να χορηγήσει πιστώσεις στην δοκιμαζόμενη από την ύφεση ελληνική αγορά.

Όμως η ελληνική κυβέρνηση με τον ν.3965/2011 φρόντισε να κλείσει και αυτήν την τρύπα αναπτυξιακής διεξόδου της ελληνικής οικονομίας.

Κόντρα σε κάθε λογική, αφού είχε εξαιρεθεί το Ταμείο από την οδηγία, η εμπορική του δραστηριότητα χάνει το δικαίωμα της εξαίρεσης: το ΤΠΔ “οφείλει να τηρεί τα ελάχιστα όρια των υποχρεωτικών δεικτών ρευστότητας και κεφαλαιακής επάρκειας, όπως αυτά ορίζονται στην εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία περί πιστωτικών ιδρυμάτων.” (Άρθρο 2.2/3965/2011)

Όλα αυτά, υπακούοντας στην “11η Εντολή”.

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΕΔΩ: http://www.ithacanet.gr/article/το-σκοτεινό-ela-και-η-έκδοση-χρήματος-από-την-τράπεζα-της-ελλάδος

Είδατε κανένα κόμμα να ασχολείται με αυτά;

OXI  ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ.....

ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ Μ.Μ.Ε

ΤΗΝ 19/04/2016 ΣΥΣΤΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΕ 
ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΝ ΤΥΧΟΝ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΔΑΝΕΙΣΜΟ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ  ΜΜΕ.....

Τα ευρήματα της Εξεταστικής Επιτροπής για το δανεισμό ΜΜΕ και κομμάτων  καταδεικνύουν το εύρος του τριγώνου της διαπλοκής.

ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΑΝΕΙΣΜΟ ΤΩΝ ΜΜΕ...
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ : 

(Το ισχύον Σύνταγμα κατοχυρώνει ,στο άρθρο 5Α , την ελευθερία στην πληροφόρηση. Τους μόνους περιορισμούς που αναγνωρίζει ως αναγκαίους είναι εκείνοι που προβλέπονται ρητά και περιοριστικά  και σχετίζονται με την εθνική ασφάλεια, την καταπολέμηση του εγκλήματος και την εν γένει προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. 
Στην παράγραφο 9 του άρθρου 14 το Σύνταγμα επιβάλλει την υποχρέωση διαφάνειας στα οικονομικά των ΜΜΕ ενώ ορίζει ως υποχρεωτική την προστασία της πολυφωνίας στο πεδίο της ενημέρωσης. 
Προκειμένου για την τηλεόραση είναι γνωστό ότι σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 15 παρ.2 του Συντάγματος οι επιχειρήσεις αυτού του κλάδου των ΜΜΕ επιβάλλεται να λειτουργούν υπό την εποπτεία του Κράτους, διασφαλίζοντας σε κάθε περίπτωση την αντικειμενική και πλουραλιστική πληροφόρηση. 
Υπό γενική έννοια η τηλεόραση είναι, μαζί με την εκπαίδευση, η σημαντικότερη πηγή γνώσης και πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα σε μια χώρα αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Εξίσου, συμβάλλει αποφασιστικά στην παραγωγή πολιτισμικής συνείδησης, με τη δημιουργία προτύπων, στην επιβολή και όχι απλώς στην καθιέρωση αξιών ζωής . 
Είναι φανερό ότι διανύουμε μία εποχή τεράστιας τεχνολογικής έκρηξης. Τα επιτεύγματα των τελευταίων 20 ή 30 χρόνων στη τεχνολογία εξισώνονται ίσως τα επιτεύγματα όλων των προηγούμενων αιώνων της ανθρώπινης Ιστορίας. 
Οι δυνατότητες που παρέχονται από τη νέα τεχνολογία έχουν αλλάξει ριζικά την εικόνα της ανθρώπινης επικοινωνίας, και μεταβάλλουν ουσιαστικά τους όρους των κοινωνικών εξελίξεων και κατ’ επέκταση την πορεία της Ιστορίας του Ανθρώπου. Η κοινωνική και πολιτική δύναμη βρίσκεται σήμερα στην τεχνολογία. 
Η ταχύτητα μετάδοσης των πληροφοριών καθίσταται κρίσιμη παράμετρος ενός μαζικότερου παρά ποτέ επηρεασμού της κοινής γνώμης. 
Τα εθνικά σύνορα έχουν από καιρό να είναι εμπόδια σ’ αυτό. 

[ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΝΑ ΠΕΤΑΜΕ ΚΑΙ ΣΠΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...]

Η διάδοση μιας είδησης τη στιγμή που συμβαίνει το γεγονός μέχρι και στην τελευταία γωνιά της Γης, μηδενίζει το χώρο και το χρόνο. Δίνει στην Ιστορία παγκόσμια διάσταση. ΄Ολοι οι άνθρωποι της Γης είμαστε παίκτες και θεατές στην ίδια παγκόσμια θεατρική αίθουσα και σκηνή της Ιστορίας. Μόνο που το έργο που κάθε φορά παίζεται στην παγκόσμια αυτή σκηνή δεν το ορίζουν κατά κανόνα οι Λαοί, αλλά επιλέγεται από τον πανίσχυρο και συχνά αόρατο σκηνοθέτη της πληροφόρησης. Καθώς η πληροφόρηση δεν είναι απλά μία ενημερωτική, εκπαιδευτική διαδικασία με σκοπό την τελειοποίηση του κάθε ανθρώπου στο μορφωτικό επίπεδο, αλλά έχει τεράστια πολιτική σημασία και λειτουργία, κανονικά θα έπρεπε να την εξουσιάζει ο λαός. 

Όμως δεν συμβαίνει αυτό, ή δεν συμβαίνει ακριβώς αυτό, αφού η βούληση του λαού για χρήση της πολιτικής του δύναμης δεν προσδιορίζεται ελεύθερα από τον ίδιο, αλλά την κατευθύνει έντεχνα εκείνος που μπορεί να την επηρεάσει. Και είναι ευνόητο ότι μπορεί να την επηρεάσει αυτός που πληροφορεί το λαό,    τον ενημερώνει, του παρέχει το υλικό για το σχηματισμό της θέλησης και της γνώμης του. Και ιδού το κρίσιμο ερώτημα: Ποιος διαθέτει αυτή την τεράστια δύναμη να επηρεάζει τη θέληση και τη γνώμη του λαού και εν τέλει να επηρεάζει και να ελέγχει τις πολιτικές εξελίξεις; 

Σε μία δημοκρατική κοινωνία, στην οποία λειτουργούν απρόσκοπτα οι θεσμοί και εφαρμόζονται οι αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων, θα έπρεπε «εξ ορισμού» τα ΜΜΕ να ανήκουν σε οντότητες που θα λειτουργούν σε καθεστώς πλήρους διαφάνειας τόσο των οικονομικών τους, όσο και των μεταξύ τους διασυνδέσεων. Ο έντονα δημόσιος χαρακτήρας του ελέγχου μεταφράζεται με τον τρόπον αυτόν σε έλεγχο από το λαό που είναι και το ζητούμενο. 

Όμως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αφού σήμερα τα ΜΜΕ ανήκουν σε επιχειρηματίες, που διαπλεκόμενοι με τις τράπεζες και το πολιτικό σύστημα απέκτησαν τεράστια δύναμη και οδήγησαν την πληροφόρηση και την ενημέρωση σε απίστευτη παρακμή και απαξίωση. ΄
Ετσι, για άλλη μία φορά, μία εμφανιζόμενη ως φιλελεύθερη κατάκτηση, με την καταχρηστική αξιοποίηση της τεχνολογίας άλλα και της τεχνικής της χειραγώγησης κατέληξε να αποβεί κίνδυνος για την ευθυκρισία, το αμερόληπτο της βούλησης, την ίδια την ελευθερία του πολίτη, την οποία υποτίθεται ότι την εκφράζει και υποστηρίζει. Από άποψη αρχής τα ΜΜΕ θα έπρεπε να επιτελούν σε μία δημοκρατική κοινωνία σημαντικό λειτούργημα, γι ‘αυτό άλλωστε επειδή δηλαδή η ενημέρωση είναι ζωτική ανάγκη μιας δημοκρατικής κοινωνίας, αποκτούν τεράστια δύναμη. 
Είναι φορείς της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών, καλλιέργειας της τέχνης και της επιστήμης, έκφρασης των θρησκευτικών πεποιθήσεων, άμεσης πληροφόρησης και ενημέρωσης των πολιτών, είναι μέσο επαφής των ατόμων με δημόσιες συζητήσεις. Πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι μέσο ελέγχου της εξουσίας και του τρόπου άσκησής της από τους εκάστοτε κυβερνώντες. 

Όμως τα πράγματα στη χώρα εξελίχθηκαν διαφορετικά . Υπήρξε εν πολλοίς εκτροπή του ρόλου, της λειτουργίας και του σκοπού πολλών ΜΜΕ. Από φορείς υπεύθυνης πολυφωνικής, δημοκρατικής ενημέρωσης, εξαλλάχθηκαν σε επιχειρηματικές οντότητες παραπληροφόρησης, διαπλοκής, υποκουλτούρας και εξαχρείωσης των πάντων. Στο τηλεοπτικό τομέα, μάλιστα, η εκτροπή οδήγησε σε ατραπούς εκτός νομιμότητας, αφού για 27 ολόκληρα χρόνια λειτουργούν ουσιαστικά στα όρια της ανοχής του κράτους, χωρίς μέχρι σήμερα να αποκτήσουν την απαιτούμενη σταθερή διοικητική άδεια χρήσης των συχνοτήτων, που είναι δημόσιο αγαθό και σαν τέτοια δεν νοείται η παράνομη χρήση τους. 

Ελλείπει το στοιχείο της νομιμότητας γιατί μέχρι σήμερα κανένα 6 από τα κανάλια των ΜΜΕ δεν έχει αδειοδότηση με όρους ισότητας διαφάνειας και εφαρμογής σταθερών διαχρονικών κανόνων. Εδώ έχουμε ευθεία παραβίαση του άρθρου 15 του Συντάγματος, αφού σε ένα κράτος δικαίου η νομιμότητα λειτουργίας των επιχειρήσεων των ΜΜΕ είναι sine qua non όρος λειτουργίας της δημοκρατίας. Κατά τη διάρκεια των εργασιών της εξεταστικής Επιτροπής, στη δημόσια σφαίρα εκτυλίχθηκε παράλληλα η συζήτηση για την έναρξη της εποχής της νομιμότητας στον τομέα της τηλεόρασης μέσω της ψήφισης του Ν. 4339/2015 και την προκήρυξη και εκτέλεση του πρώτου στην ελληνική ιστορία διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες. 

Είναι αναγκαίο να τονιστεί ότι αν και πολλοί από τους μάρτυρες που εξετάζονταν για τις δανειοδοτήσεις των Μέσων τους είχαν διαφορετική πολιτική θέση και στόχευση από την κυβέρνηση, εν τούτοις εκφράσθηκαν θετικά για την ανάγκη να τεθεί τέλος στο καθεστώς ασυδοσίας και ανομίας που κυριαρχούσε τα τελευταία 27 χρόνια στο χώρο της τηλεόρασης. Κατά τούτο οι κρίσεις τους αυτές συμβάδισαν ασφαλώς με την επιθυμία της μέγιστης πλειοψηφίας του λαού που αντιλήφθηκε ότι η νομοθετική παρέμβαση της Πολιτείας για την άρση αυτού του αρρωστημένου τηλεοπτικού τοπίου ήταν επιβεβλημένη, ήταν πολιτική, κοινωνική και θεσμική επιταγή, και ότι η πραγματοποίησή της ικανοποίησε το κοινό περί δικαίου λαϊκό αίσθημα. Ανεξαρτήτως της προσωρινής διακοπής του εγχειρήματος για την επιβολή της νομιμότητας στη λειτουργία των επιχειρήσεων τηλεοπτικών προγραμμάτων, είναι σίγουρο ότι με την αδειοδότηση πάνω σε σταθερή βάση και με δεδομένους τους κανόνες και τις εκατέρωθεν υποχρεώσεις , (Πολιτείας και Μέσων) θα προστατευθούν καλύτερα η πολυφωνία, η αντικειμενική και με ίσους όρους μετάδοση πληροφοριών και ειδήσεων, η ενίσχυση της κοινωνικής αποστολής της τηλεόρασης και η ενίσχυση της πολιτιστικής ανάπτυξής της χώρας, με γνώμονα το σεβασμό της αξίας του ανθρώπου και την προστασία του πολίτη. 
 Άλλωστε η αυθεντική ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 15 του Συντάγματος θέτει σαν σκοπό του κατ` αρχήν την παροχή αξιόπιστων και έγκυρων πληροφοριών στο κοινωνικό σύνολο, την ενημέρωση των πολιτών σε όλα ανεξαιρέτως τα σημεία της ελληνικής Επικράτειας με τρόπο αντικειμενικό, πολυφωνικό, και με βάση τις αρχές της ισοπολιτείας και του σεβασμού, αλλά και διακίνηση όλων των ιδεών και απόψεων που αναπτύσσονται σε μια πλουραλιστική δημοκρατική πολιτεία. Αποσκοπεί στη δημιουργία ενημερωμένων, συνειδητών και ωρίμων πολιτών, που διαθέτουν πολύπλευρη και σφαιρική ενημέρωση, κριτική σκέψη και ελεύθερο δημοκρατικό φρόνημα, που αποτελούν την απαραίτητη προϋπόθεση για την απρόσκοπτη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Ακόμα αποσκοπεί στην ανύψωση του πολιτιστικού επιπέδου των πολιτών, με την εκπομπή προγραμμάτων υψηλής ποιοτικής στάθμης, προγραμματικής ποικιλότητας και τούτο όχι μόνο για την ψυχαγώγησή τους, αλλά και διότι το υψηλό πολιτιστικό επίπεδο συντελεί και αυτό στην δημιουργία ωρίμων και ελεύθερων δημοκρατικών πολιτών. 

Σήμερα προκύπτει από τα διδάγματα της κοινής πείρας με βάση την ήδη 27ετή λειτουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα, αλλά και με βάση τα διεθνή δεδομένα, οι ιδιωτικοί αυτοί φορείς προσφέρουν συχνά ένα πολύ χαμηλού επιπέδου ραδιοτηλεοπτικό προϊόν, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου είναι ο εύκολος εντυπωσιασμός, η πολιτιστική ένδεια και η αύξηση με κάθε δυνατό τρόπο της ακροαματικότητας, σε βάρος της ποιότητας και της αντικειμενικότητας, αλλά και της νηφαλιότητας της παρεχόμενης πληροφόρησης. Με την επικρατούσα μάλιστα τάση δημιουργίας όλο και περισσότερο μονοπωλιακών καταστάσεων στον χώρο επιτυγχάνεται η πλήρης χειραγώγηση των πολιτών και η μετατροπή τους σε απλούς καταναλωτές πληροφοριών και μηνυμάτων. Η Πολιτεία έλαβε νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση της κατάστασης αυτής με σκοπό την καθιέρωση της νομιμότητας και της κανονικότητας στο χώρο της ενημέρωσης με την ψήφιση νόμων για την αντιμετώπιση το φαινομένου απαξίωσης και παρακμής και την καθιέρωση κανόνων διαφάνειας, όπως άλλωστε διατυπώθηκε και σε αποφάσεις του ΣτΕ, με τις οποίες στιγματίζεται η μακρόχρονη παρανομία λειτουργίας των ΜΜΕ, και ο στιγματισμός αυτός κονταίνει το κράτος δικαίου και κηλιδώνει το σώμα της ελληνικής κοινωνίας. Διαφάνεια παντού, αυτό θα έπρεπε να ήταν το πολιτικό αφήγημα όλων των πολιτικών δημοκρατικών δυνάμεων. Η πολιτική δέσμευση όλων μας. Διαφάνεια και νομιμότητα στον ανταγωνισμό, στη χρηματοδότηση, στο ζήτημα των εργασιακών σχέσεων όσων ασχολούνται. Έτσι θα τεθούν στέρεου και αποτελεσματικοί κανόνες και βάσεις στο υφιστάμενο θολό και άρρωστο τηλεοπτικό πεδίο. Ειδικότερα η Διαφάνεια στον Ανταγωνισμό , που συμπεριλαμβάνει και τη διαφάνεια στις πηγές της χρηματοδότησης, κατέχει, πρέπει να κατέχει, κορυφαία θέση στη λειτουργίας των επιχειρήσεων των ΜΜΕ. 

Το ζήτημα αυτό έχει ιδιαίτερη νομική και ηθική σημασία. Στο σημείο αυτό μπορεί να γίνει μία γενίκευση : Η αντίληψη για την άσκηση της πολιτικής μέσω της «αυτορρύθμισης» θα ανέμενε βάσιμα ότι μετά από 27 χρόνια ιδιότυπης νομιμότητας ή καλύτερα μετά από 27 χρόνια ιδιότυπης παρανομίας, η αγορά θα είχε αυτορυθμιστεί, μάλιστα όσο ακόμα βρισκόμασταν στην αναλογική εποχή των ΜΜΕ. Και σήμερα με αυτά τα δεδομένα ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η αγορά θα αυτορυθμιστεί μόνο και μόνο γιατί περάσαμε στην ψηφιακή εποχή; Δεν μπορεί να το ισχυρισθεί, και δεν το πιστεύει κανένας πλέον. Εκτός και αν θεωρούμε σαν   αυτορρύθμιση τις πανθομολογούμενες συνθήκες άγριας Δύσης και Φαρ-Ουέστ, συνθήκες οικονομικής και τηλεοπτικής ζούγκλας, συνθήκες απόλυτης παρακμής και απαξίωσης, πολλές φορές εργασιακού Μεσαίωνα για τους εργαζόμενους στον κλάδο. 

Η μόνη «αυτορρύθμιση» που έλαβε χώρα ήταν η απίστευτη συσσώρευση χρεών από συνεχή και προκλητική για την ευκολία με την οποία γινόταν δανειοδότηση , αποτέλεσμα και αυτά της στενής και αδιαφανούς, όπως αποδείχθηκε, σχέσης πολλών μεγάλων ΜΜΕ με το Τραπεζικό και Πολιτικό Σύστημα, η άρση κάθε προστατευτικού καθεστώτος στα εργασιακά. 

Την ίδια στιγμή οι ελεύθεροι επαγγελματίες δεν μπορούσαν να λάβουν δάνειο ούτε ενός ευρώ. Είναι αναγκαίο να διευκρινιστεί ότι η Πολιτεία και εν προκειμένω η Ελληνική Βουλή, ενδιαφέρεται και επεμβαίνει στον τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ, διότι η παροχή τηλεοπτικού προγράμματος συνιστά δημόσια υπηρεσία με την ουσιαστική και λειτουργική της έννοια. 
Σύμφωνα με το ΣτΕ η τηλεόραση έχει κοινωνική αποστολή και μετέχει της έννοιας της δημόσιας υπηρεσίας , γιαυτό αδιάλειπτα πρέπει να παρέχεται βάσει της αρχής της συνέχειας των δημόσιων υπηρεσιών και της αρχής της παροχής του κοινωνικού αυτού αγαθού σε όλους με όρους ισότητας.
 Για του λόγου του αληθές μνημονεύεται το υπ’ αριθμ. 188/20003 Πρακτικό του ΣτΕ στο οποίο γίνεται δεκτό ότι « μετά την συνταγματική αναθεώρηση του 2001, από τη διάταξη του άρθρου 15 παρ.2 του Συντάγματος προκύπτει η ιδιαίτερη νομική φύση της ραδιοτηλεοπτικής εκπομπής ως δημόσιας υπηρεσίας με τη λειτουργική έννοια του όρου. 
Η δημόσια αυτή υπηρεσία μπορεί να ασκείται είτε από το ίδιο το Κράτος (Κρατική ραδιοφωνία και τηλεόραση) είτε από ιδιώτες κατά παραχώρηση(ιδιωτική ραδιοφωνία και τηλεόραση), η άσκησή της δε γίνεται, κατά ρητή συνταγματική πρόβλεψη, υπό τον άμεσο έλεγχο του Κράτους». Η παραδοχή αυτή έχει άλλωστε περιληφθεί σε πάμπολλες αποφάσεις του ΣτΕ, ενώ σύμφωνα με αυτό «η παροχή υπηρεσιών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής συνιστά υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος». 
Όπως άλλωστε προβλέπεται και στο άρθρο 106 παρ. 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οποία η αποστολή των τηλεοπτικών επιχειρήσεων «συνίσταται στην παροχή στο κοινό τηλεοπτικών υπηρεσιών βάσει προϋποθέσεων, όρων και διαδικασιών, που διασφαλίζουν αφενός τη νομιμότητα, τη διαφάνεια, τν πολιτική και πολιτιστική πολυμέρεια και πολυφωνία, τον ελεύθερο οικονομικό ανταγωνισμό στον ευρύτερο τομέα των μέσων ενημέρωσης, και αφετέρου την παροχή στο κοινό υψηλού επιπέδου τηλεοπτικών υπηρεσιών». Πρόδηλο καθίσταται λοιπόν ότι η φύση των τηλεοπτικών υπηρεσιών ως δημόσιων υπηρεσιών με έντονο γενικό οικονομικό συμφέρον ,
νομιμοποιεί την Επιτροπή μας να προβαίνει στον έλεγχο της νομιμότητας δανειοδότησης των επιχειρήσεων των ΜΜΕ, υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω αρχών κα διατάξεων νόμων, κινούμενη στο πλαίσιο της απόφασης της Ελληνικής Βουλής που καθόρισε και το αντικείμενο της.
Ο τρόπος οργάνωσης και οικονομικής λειτουργίας των επιχειρήσεων ΜΜΕ στη χώρα μας συντέλεσε ώστε πολλές απ αυτές να δανειοδοτηθούν αθρόα από το σύνολο του τραπεζικού συστήματος, κατά κανόνα χωρίς τις αναγκαίες εγγυήσεις και εξασφαλίσεις, με αποτέλεσμα σήμερα να οφείλουν από δάνεια περισσότερα από 1,3 δίς, που στην πλειοψηφία τους κρίνονται δανεικά και αγύριστα. Η πορεία δανεισμού τους, μάλιστα, ήταν αντίστροφη προς την πορεία συρρίκνωσης των εσόδων, πτώσης της ακροαματικότητας, χαμηλότερης διαφημιστικής δαπάνης, γενικά με την σε όλα τα επίπεδα χειροτέρευση της οικονομικής τους θέσης. Ειδικότερα, ενώ το σύνολο των επιχειρήσεων ΜΜΕ από το έτος 2009 και μετά άρχισαν να εμφανίζουν σταθερά πτώση στους τζίρου τους, αρνητικά ίδια κεφάλαια, ζημιές, αδυναμία καταβολής δόσεων έναντι τόκων και κεφαλαίου δανείων, ενώ έντονη και πανταχού παρούσα υπήρξε για τα περισσότερα η αμφιβολία για τη συνέχιση της επιχειρηματικής τους λειτουργίας, όπως έκριναν επανειλημμένα Ορκωτοί Λογιστές, οι τράπεζες εξακολούθησαν να τις δανειοδοτούν σαν να μην συνέβαινε τίποτα και χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η ευρωπαϊκή και διεθνής οικονομική κατάσταση που χαρακτηρίστηκε ήδη από το 2008 ως παγκόσμια οικονομική κρίση.
Η κρίση επέβαλλε την έγκαιρη εισαγωγή περιοριστικής πιστωτικής πολιτικής, δηλαδή περιορισμό της δανειοδότησης και πολύ μεγάλη αυστηροποίηση των όρων δανειοδότησης. 
Οι ελληνικές τράπεζες, ενώ στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομία εισβάλλει κυριολεκτικά η οικονομική κρίση, δεν προνόησαν πλην εξαιρέσεων για τον αυτοπεριορισμό τους. Όταν το αποφάσισαν, δεν το έκαμαν με όρους ισότητας έναντι των δανειοληπτών, αφού πολλοί «ισχυροί», ανάμεσά τους τα τότε κόμματα εξουσίας και οι «μεγιστάνες» των Μέσων Επικοινωνίας εξακολούθησαν, όπως προέκυψε κατά τις εργασίες της Επιτροπής, να απολαμβάνουν σκανδαλώδους προνομιακής μεταχείρισης. 
Ακόμη και μετά τη δήλωση του τότε πρωθυπουργού ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ στον Καστελόριζο ότι η χώρα ουσιαστικά «πτώχευσε» , όταν επιβάλλεται περιοριστική πιστωτική και πιστοδοτική πολιτική του τραπεζικού συστήματος και στη χώρα μας συνεχίζεται η αθρόα δανειοδότηση των επιχειρήσεων των ΜΜΕ, αλλά και των κομμάτων. Εύλογο ανακύπτει το ερώτημα: γιατί παραβιάστηκε η αναγγελθείσα περιοριστική πιστοδοτική πολιτική των τραπεζών, που ίσχυσε για όλους τους υποψήφιους δανειολήπτες, εμπόρους και επιχειρηματίες στη χώρα μας, εκτός των κομμάτων και των επιχειρήσεων των ΜΜΕ; )

ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΔΩ:
https://www.reader.gr/.../sitefile.../sxedio_porisma_mme.pdf


ΩΡΕΣ -ΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ......ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟ ? ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ?
ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΔΙΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ  ΕΝΩ  ΓΙΑ ΤΟΥΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ  ΜΕ  ΤΟ  ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ  ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ.....
ΦΥΣΙΚΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ  ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΜΦΡΑΖΟΜΕΝΑ ΠΩΣ  ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ  ΑΦΟΥ  ΕΙΝΑΙ  ΥΠΟΧΡΕΑ  ΚΑΙ   ΑΡΑ  ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ  ΟΤΙ  ΤΟΥΣ  ΔΩΣΟΥΝ  ΝΑ  ΠΡΟΩΘΗΣΟΥΝ......

ΕΤΣΙ  ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΝ  ΟΠΟΙΟΝ  ΧΡΩΣΤΑΕΙ  ΚΑΙ  ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ  ΠΑΣΙΦΑΝΕΣ.....
ΠΩΣ  ΛΟΙΠΟΝ  ΕΛΛΗΝΑ  ΠΟΛΙΤΗ  ΘΕΩΡΕΙΣ  ΑΛΗΘΕΙΑ  ΟΤΙ  ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ  ΤΑ  Μ.Μ.Ε ΟΤΑΝ  ΤΑ  ΙΔΙΑ  ΔΕΝ  ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ  ΠΟΣΑ  ΧΡΩΣΤΑΝΕ  ΚΑΙ  ΕΙΝΑΙ  ΑΝΑΓΚΑΣΜΕΝΑ  ΝΑ  ΚΑΝΟΥΝ  ΟΤΙ  ΤΟΥΣ  ΠΟΥΝ ???

ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΤΥ  ΓΙΝΟΤΑΝ  ΕΔΩ  ΚΑΙ  ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ  27 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ  ΧΕΙΡΑΓΩΓΟΥΣΑΝ  ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ  ΠΟΛΙΤΩΝ  ΜΕ  ΟΤΙ  ΑΡΛΟΥΜΠΑ  ΗΘΕΛΑΝ  ΚΑΠΟΙΟΙ  ΝΑ  ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ  ΤΑ  ΜΜΕ....
ΚΑΙ  ΟΛΑ  ΑΥΤΑ  ΓΙΝΟΤΑΝ  ΓΙΑ  ΝΑ  ΚΡΑΤΟΥΝ  ΣΕ  ΑΓΝΟΙΑ  ΤΟΥΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ  ΚΑΙ  ΔΙΕΣΠΕΙΡΑΝ  ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ  ΦΟΒΟ  ΜΗΝ  ΤΥΧΟΝ  ΚΑΙ  ΑΛΛΑΞΟΥΝ  ΚΑΙ  ΕΡΘΟΥΝ  ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.......
ΤΗΝ  ΙΔΙΑ  ΩΡΑ  ΚΑΠΟΙΟΙ  ΠΕΡΝΟΥΝ  ΒΑΣΙΛΙΚΑ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΠΟΛΙΤΕΣ  ΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ  ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ  ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ  ΕΛΛΙΠΕΙΣ ......

ΣΕ  ΕΠΟΜΕΝΟ  ΑΡΘΡΟ  ΘΑ  ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΜΝΕ  ΚΑΙ  ΜΕ  ΤΑ  ΔΑΝΕΙΑ  ΤΩΝ  ΚΟΜΜΑΤΩΝ  ΠΟΥ  ΕΠΙΣΗΣ  ΕΧΟΥΝ  ΤΗΝ  ΙΔΙΑ  ΣΗΜΑΣΙΑ  ΩΣ  ΠΡΟΣ  ΤΗΝ  ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ  ΤΟΥΣ  ......ΚΟΙΝΩΣ ΚΑΝΕΙΣ  ΔΕΝ  ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ  ΓΙΑ  ΤΟΥΣ  ΕΛΛΗΝΕΣ  ΠΟΛΙΤΕΣ  ΚΑΙ  ΟΛΟΙ  ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ  ΤΟΥΣ  ΑΦΟΥ  ΚΑΝΕΙΣ  ΔΕΝ  ΜΙΛΑ  ΚΑΙ  ΑΝΕΧΕΤΕ  ΑΥΤΗΝ  ΤΗΝ  ΣΥΝΕΧΗ   ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.....