Οι τελευταίες αναταράξεις στο χρηματιστήριο και οι “επιθέσεις” που δέχονται κυρίως οι τραπεζικές μετοχές, έφεραν στην επιφάνεια κάποια κρυμμένα μυστικά.
Όσο κι αν η κυβέρνηση θέλει να πλασάρει το δικό της success story και την επιτυχία της πως έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, έρχεται η πραγματικότητα να μας υπενθυμίσει πως τίποτα δεν τελείωσε και πως η κρίση είναι διαρκής και πανταχού παρούσα. Για ποια καθαρή έξοδο μπορούμε πλέον να μιλάμε όταν οι αγορές παραμένουν κλειστές για τη χώρα, για τις τράπεζες της και για τις επιχειρήσεις της;
Για ποια καθαρή έξοδο μπορούμε να μιλάμε όταν η απαίτηση όλου του πολιτικού κόσμου για μη περικοπή των συντάξεων έχει γίνει ένα εξοντωτικό θρίλερ και καθημερινά μπαίνει και βγαίνει η λέξη ¨δεν” μπροστά από το “κόβονται οι συντάξεις”;
Για ποια ακηδεμόνευτη εσωτερική πολιτική μιλάμε όταν καθημερινά κρεμόμαστε από τα χείλη του τελευταίου τεχνοκράτη των δανειστών, προσπαθώντας να καταλάβουμε τους χρησμούς του, πότε για τα πλεονάσματα, πότε για την ανάπτυξη, πότε για τις δεσμεύσεις μας και πότε για την υγεία του τραπεζικού μας συστήματος;
Πόσο ασφαλείς μπορούμε να νοιώθουμε όταν το οικονομικό κλίμα όπως καταγράφεται από τις έρευνες εμφανίζει και πάλι σημάδια απαισιοδοξίας; Γιατί αντί να πάρει μπροστά η αγορά μετά τον Αύγουστο που βγήκαμε από το πρόγραμμα οι δείκτες λιανικών πωλήσεων εμφανίζονται χειρότεροι;
Γιατί ο δείκτης ιδιωτικών επενδύσεων παραμένει στάσιμος παρά τα απανωτά προσκλητήρια της κυβέρνησης για επενδύσεις στην Ελλάδα που αλλάζει;
Η απάντηση φρονώ πως βρίσκεται στο γεγονός πως η Ελληνική οικονομία παρά τα τρία σκληρά μνημόνια, παραμένει ακόμα βαθιά άρρωστη και το δημοσιονομικό μας πρόβλημα δεν λύθηκε κι αυτό όχι μόνο με ευθύνη των κυβερνήσεων αλλά με ευθύνη και των δανειστών. Ο δεκαετής ανοδικός κύκλος που παρατηρήσαμε σε όλη την αναπτυγμένη Δύση , εμάς μας βρήκε στον στενό κορσέ των μνημονίων και όχι μόνο δεν μας εκτίναξε η λήξη των προγραμμάτων αντίθετα μας άφησε πολυτραυματισμένους, φτωχοποιημένους και με πολύ μεγαλύτερο χρέος από αυτό που είχαμε όταν μπήκαμε.
Κι αλίμονο αν επαληθευτούν οι προβλέψεις πως σύντομα η παγκόσμια οικονομία θα μπει σε ένα νέο κύκλο ύφεσης και κρίσης κι εμείς με βάση τις συμφωνίες να είμαστε υποχρεωμένοι να παράγουμε δυσθεώρητα πλεονάσματα!
Ας μη γελιόμαστε λοιπόν κι ας μην περιμένουμε κάποιο θαύμα ή κάποιον από μηχανής Θεό. Ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση, η ψυχολογική ευφορία της αγοράς θα είναι σύντομη και τα αμέτρητα προβλήματα θα επανέλθουν δριμύτερα, οι πιέσεις για εκπλήρωση των δεσμεύσεων αυτής της κυβέρνησης, θα είναι διαρκείς και η ελευθερία πρωτοβουλιών και αλλαγής του μίγματος οικονομικής και φορολογικής πολιτικής, περιορισμένες.
Ίσως μάλιστα, να μην είναι εντελώς θεωρίες συνωμοσίας αυτά που ακούγονται πως οι “διασώστες” μας, στην πραγματικότητα δεν επιθυμούσαν να μας σώσουν δια παντός. Ήθελαν να διασφαλίσουν πρωτίστως τα λεφτά που μας δάνεισαν και γι αυτό υποθήκευσαν όλη τη χώρα και στη συνέχεια είναι γι αυτούς και τους σκοπούς τους πολύ πιο βολικό να παραμείνουμε αδύναμοι, ψοφοδεείς και στην ανάγκη τους.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίες οι εξελίξεις σε μια σειρά άλλων θεμάτων από το Σκοπιανό μέχρι τις βάσεις σε όλη τη χώρα που προσφέρουμε στις ΗΠΑ πριν καν μας το ζητήσουν οι ίδιοι και πριν καν μάθουμε αν όντως τις θέλουν!
Μας ήθελαν πάντα υποτελείς και δια της μεθόδου, του εικονικού πνιγμού,“σας αφήνουμε να χρεοκοπήσετε, δεν σας αφήνουμε”, επιτυγχάνουν το στόχο τους εις το διηνεκές μετατρέποντας μας σε μια αποικία χρέους.
Τα συνήθως λαλίστατα υπόγεια του Μαξίμου, που βγάζουν non paper ακόμη και για «ψύλλου πήδημα», φροντίζουν να μην χάνουν την παραμικρή ευκαιρία για να επιβεβαιώνουν τη φήμη που τους θέλει «να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο», υποτάσσοντας την πραγματικότητα στις αυταπάτες, στις ψευδαισθήσεις και στις φαντασιώσεις τους.
Σε μια μέρα, για παράδειγμα, που η πολιτική ζωή στροβιλιζόταν από τις πιρουέτες του Πάνου Καμμένου που πήγε στην Αμερική για να μοιράσει βάσεις –«Βόλο, Λάρισα, Καρδίτσα…» κατά πως λέει το λαϊκό άσμα- και για να ασκήσει τη δική του βαλκανική πολιτική, το πρωθυπουργικό γραφείο επέλεξε να επιτεθεί στον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος συνάντησε τους επικεφαλής των διπλωματικών αντιπροσωπειών των χωρών μελών της Ε.Ε. και, ανάμεσα στα άλλα, τους είπε ότι δεν θα ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών.
Σε μια μάλλον καφενειακού επιπέδου αντίδραση, το γραφείο Τύπου του Μεγάρου Μαξίμου έδωσε στη δημοσιότητα ένα ακόμη non paper –αλήθεια, γιατί όχι επίσημη ανακοίνωση;- στο οποίο ανέφερε τα εξής: «Θα περίμενε κανείς από τον κ. Μητσοτάκη, αντί να πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες στους πρέσβεις της ΕΕ, να τους εξηγήσει γιατί στο εσωτερικό διαφωνεί με τη συμφωνία των Πρεσπών και στο εξωτερικό στέλνει την κα Σπυράκη σε μυστικές αποστολές να λέει τα αντίθετα».
Όπως και να έχει, δεν αυτό ούτε το πρώτο ούτε το μόνο περιστατικό που κακοποιείται βάναυσα η κοινή λογική και αποθεώνονται η κακότεχνη υποκρισία και η άκομψη προπαγάνδα. Για περισσότερο από τριάμισι χρόνια τώρα -όσα, δηλαδή, βρίσκονται στην εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ- είναι σα ζούμε μέσα σε ένα απέραντο βασίλειο υποκρισίας. Σχεδόν τίποτε από όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή του τόπου δεν υπακούει στους κανόνες της ειλικρίνειας και της αυθεντικότητας.
Από που να ξεκινήσει κανείς; Κέρδισαν δεύτερη ευκαιρία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 με το σύνθημα «ξεμπερδεύουμε με το παλιό» και έκτοτε δεν έχουν αφήσει στέλεχος –αυτοδιοικητικό ή άλλο- του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που να μην έχουν αποπειραθεί να το πάρουν μαζί τους στο κόμμα.
Παριστάνουν τους άμωμους και είναι βουτηγμένοι μέχρι τα αυτιά στη διαπλοκή και στη διαφθορά μετατρέποντας σε λάφυρα «ημετέρων» ακόμη και τα κονδύλια για το Μεταναστευτικό.
Να συνεχίσουμε; Επιμένουν ιδεοληπτικά στα ανοικτά σύνορα, υποτίθεται για να διευκολυνθούν οι πρόσφυγες, αλλά η τάχατες αριστερή ευαισθησία τους δεν θίγεται ούτε από τους δουλέμπορους που θησαυρίζουν με τα κοντραμπάντο, ούτε, πολύ περισσότερο, με τις απάνθρωπες συνθήκες στη Μόρια, στη Σάμο και στα Διαβατά.
Εξεγείρονται δήθεν επειδή μια ΕΛΜΕ υιοθετεί τον όρο «λαθρομετανάστης», αλλά θεωρούν συνδικαλιστικό δικαίωμα την άρνηση μιας άλλης ΕΛΜΕ σε δωρεά επειδή ίσως οι μαθητές μολυνθούν από το μικρόβιο της επιχειρηματικότητας.
Ευαγγελίζονται τάχατες τον χωρισμό Κράτους και Εκκλησίας και αναμειγνύονται με απαράδεκτο τρόπο στα εσωτερικά των θρησκευτικών ηγεσιών ευελπιστώντας σε ωφελήματα από το παγκάρι της ψηφοθηρίας.
Να θυμηθούμε κι άλλα; Ξεπουλούν τα πάντα και την ίδια ώρα ορκίζονται πίστη στην προστασία της δημόσιας περιουσίας.
Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τις υποτιθέμενες εξαγορές και αποστασίες βουλευτών και την ίδια ώρα επαίρονται ότι η κυβέρνησή τους δεν πέφτει επειδή θα βρεθούν, όπως ακριβώς το 1965, πρόθυμοι βουλευτές της αντιπολίτευσης που θα εγκαταλείψουν τα κόμματά τους για να τους κρατήσουν στην εξουσία.
Έχουν διασύρει κάθε έννοια αξιοκρατίας και κουνούν το δάκτυλο στους προηγούμενους που οδήγησαν τη χώρα στα Μνημόνια επειδή έκαναν όσα αυτοί τώρα αναπαράγουν: ρουσφέτια, κομματοκρατία, νεποτισμό και οικογενειοκρατία.
Δεν αρκούν αυτά; Πανηγυρίζουν μόλις γίνει γνωστή μια θετική έκθεση ενός ξένου επενδυτικού οίκου ή ακόμη και του ΔΝΤ, αλλά εξαπολύουν μύδρους κατά των κερδοσκόπων και ολοφύρονται για πολιτικό σορτάρισμα της αντιπολίτευσης μόλις τα πράγματα δεν πηγαίνουν σύμφωνα με τις υπερφίαλες επιθυμίες τους. Επικαλούνται ανύπαρκτες μετρήσεις, δημιουργώντας τεχνητό κλίμα περί ανάκαμψης του ΣΥΡΙΖΑ και βελτίωσης των επιδόσεων του Τσίπρα, αλλά, κατά τα λοιπά, θεωρούν στημένες όλες τις δημοσκοπήσεις. Στήνουν σκευωρίες κατά των πολιτικών τους αντιπάλων αλλά παριστάνουν ότι ενοχλούνται από τα fake news και εμφανίζονται ως δήθεν διώκτες τους, ενώ πρόκειται για εμμονικούς διακινητές.
Δεν έχουν, δυστυχώς, τέλος τα φαινόμενα της άμετρης υποκρισίας από την πιο εθελόδουλη κυβέρνηση από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους η οποία έχει το θράσος να διεκδικεί την επιβράβευση των ξένων και να φαντασιώνεται βραβεία Νόμπελ. Ας μη ξεχνάμε, άλλωστε, ότι έχουμε να κάνουμε με μια κυβέρνηση της οποίας στελέχη έχουν ακόμη τις «οικονομίες» τους εκτός της χώρας και παρά ταύτα πηγαίνουν σε roadshows στην Ευρώπη και στην Ασία για να πείσουν επενδυτές –αυτούς που όταν ήταν στην αντιπολίτευση προειδοποιούσαν ότι στην Ελλάδα θα χάσουν τα λεφτά τους- να έρθουν εδώ και να επενδύσουν.
Και ο κατήφορος, προφανώς, δεν έχει πάτο. Τουλάχιστον έως τις επόμενες εκλογές.
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΙ ?
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΔΗ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ???
ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΜΜΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΔΗ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ???
ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΒΑΔΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΠΑΤΗΜΕΝΗ ΠΟΥ ΩΣ ΕΝΤΟΛΗ ΕΔΩΣΑΝ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΚΑΤΑ ΓΡΑΜΜΑ ΤΙΣ ''ΕΝΤΟΛΕΣ-ΟΔΗΓΙΕΣ'' ΤΟΥΣ.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΡΥΒΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΝΔΡΕΙΚΕΛΑ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΛΑΣΣΟΥΝ ΝΕΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΟΥΝ ''ΥΠΟΤΕΛΗ'' ΣΤΙΣ ΟΡΕΞΕΙΣ ΤΩΝ ΔΗΘΕΝ ΑΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ.
