Έχει κάνει εκστρατεία κατά της βιομηχανίας αγροχημικών εδώ και πολλά χρόνια (όλες οι εργασίες της μπορούν να έχουν πρόσβαση εδώ) και έχει μαρτυρήσει την καταστροφή του φυσικού της αποθέματος στη Νότια Ουαλία, το οποίο υποστηρίζει ότι οφείλεται στον ευρύ ψεκασμό glyphosate στην περιοχή.
Το 2016, έγραψε μια ανοικτή επιστολή στους δημοσιογράφους στην εφημερίδα The Guardian στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου περιγράφει πώς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποτυγχάνουν στο κοινό, μη αναφέροντας σωστά την κανονιστική παραβατικότητα που σχετίζεται με τις επιβλαβείς χημικές ουσίες που εφαρμόζονται στις καλλιέργειες .
Ο ισχυρισμός της ήταν ότι όχι μόνο οι άνθρωποι και το περιβάλλον δηλητηριάζονται σιωπηλά από χιλιάδες μη δοκιμασμένα και μη νόνιμα χημικά, αλλά ότι τα ΜΜΕ του Ηνωμένου Βασιλείου σιωπούν για τον ρόλο της βιομηχανίας αγροχημικών σε αυτό.
Τώρα έχει στείλει ένα νέο «ανοιχτό γράμμα» σε μερικές μεγάλες εφημερίδες με συνημμένο έγγραφο έξι σελίδων:
«Η βρετανική κυβέρνηση και η Monsanto πρέπει να κατηγορούνται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Έχει σταλεί στους επικεφαλής συντάκτες των The Times, The Sunday Times, The Telegraph, The Financial Times, The Wall Street Journal, the London Evening Standard και The Independent καθώς και στον γενικό διευθυντή του BBC και τα ανώτερα στελέχη του.
Οι δημοσιογράφοι του Channel 4 News (UK) έχουν επίσης αποστείλει το έγγραφο παντού, συμπεριλαμβανομένου του ανώτερου παρουσιαστή Jon Snow, καθώς και πολλών σημαντικών κυβερνητικών υπηρεσιών και υπουργών της βρετανικής κυβέρνησης.
Το έγγραφο μιλάει γιά τις αγωγές που έχουν γίνει πρόσφατα εναντίον του αγροχημικού και του γίγαντα των σπόρων προς σπορά, Monsanto, θέματα που αφορούν την ανανέωση της άδειας για το glyphosate(βασικό συστατικό στο πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων της Monsanto, ζιζανιοκτόνο Roundup),γιά την αύξηση της χρήσης φυτοφαρμάκων και την έλλειψη επαρκών δοκιμών και επιδημιολογικών μελετών σχετικά με το κοκτέιλ χημικών που ψεκάζονται σε καλλιέργειες .
Η Mason αισθάνεται ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πρέπει να συγκρατούν αξιωματούχους και η βιομηχανία να λογοδοτεί.
Αντίθετα όμως, φαίνεται ότι υπάρχει μια ατζέντα για να συγχέουμε το κοινό ή να προωθήσουμε το ζήτημα σε μία πλευρά.Για παράδειγμα, κατά το παρελθόν υποστήριξε ότι πάρα πολλοί δημοσιογράφοι ενισχύουν τον ισχυρισμό της βιομηχανίας παρασιτοκτόνων ότι οι καρκίνοι προκαλούνται από την κατανάλωση οινοπνεύματος και ότι ο κατάλογος των ασθενειών που πλήττουν πλέον τη σύγχρονη κοινωνία καταλήγει σε αποφάσεις ατομικής επιλογής και τρόπου ζωής.
Τα μέσα επικοινωνίας συνδέουν συνεχώς την κατανάλωση αλκοόλ με διάφορους τύπους καρκίνου και αυτό το «γεγονός» ενισχύεται ατελείωτα έως ότου οι άνθρωποι το θεωρούν αληθινό.
Αυτό, η Mason υποστηρίζει, απομακρύνει προσεκτικά την προσοχή από τις ισχυρές συνδέσεις μεταξύ των αυξανόμενων ποσοτήτων των χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται στη διατροφή και τη γεωργία και των σοβαρών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων.
Στα διάφορα έγγραφα της, η Mason έχει επισημάνει με την πάροδο των ετών ότι οι διεθνείς και εθνικοί οργανισμοί για την υγεία και την ασφάλεια των τροφίμων απέρριψαν βασικές μελέτες και ευρήματα στις εκτιμήσεις τους για το ζιζανιοκτόνο glyphosate και έδωσε πολλά στοιχεία ότι η χημική βιομηχανία δημιούργησε ένα τοξικό (πολιτικό και φυσικό) μας επηρεάζει όλους.
Υποστηρίζει ότι οι οργανισμοί αυτοί είναι ένοχοι κανονιστικής παραβατικότητας λόγω συγκρούσεων συμφερόντων και έχουν ουσιαστικά επικυρωθεί, επιτρέποντας στις εταιρείες να αποφεύγουν την αποτελεσματική ρύθμιση.
Η Mason προχώρησε σε μεγάλο βαθμό για να δείξει πώς ένας συνδυασμός προπαγάνδας που διαδίδεται από τις ομάδες του κλάδου και οι συγκρούσεις συμφερόντων επιτρέπουν την εισαγωγή επικίνδυνων χημικών ουσιών στην τροφική αλυσίδα και χρησιμεύουν για να κρατήσουν το κοινό στο σκοτάδι για το τι συμβαίνει και τις επιπτώσεις στην υγεία τους.
Εκτός από την ανατροπή των δημοκρατικών διαδικασιών, το αποτέλεσμα είναι ποτάμια, ρυάκια και ωκεανοί μολυσμένοι με αγροχημικές απορροές, κλιμακωτά ποσοστά ασθένειας μεταξύ των πολιτών και καταστροφή άγριας πανίδας και βιοποικιλότητας.
Γράφοντας σε μεγάλα γραφεία ειδήσεων, η Mason ασκεί πιέσεις τουλάχιστον γιά να αναλάβουν αυτό το ζήτημα και τελικά να ξεκινήσουν να κρατάνε λογαριασμό δημόσιων υπαλλήλων και αγροχημικών εταιρειών. Για να την πιστέψει, η γαλλική εφημερίδα Le Monde δεν φοβόταν ποτέ να αναφέρει τις δραστηριότητες αυτής της βιομηχανίας.
Ανεξάρτητα από την προπαγάνδα της βιομηχανίας, δεν είναι ότι χρειαζόμαστε το μοντέλο της γεωργίας από το οποίο οι εταιρείες αυτές επωφελούνται.
Το όλο και πιο παγκοσμιοποιημένο καθεστώς βιομηχανικών τροφίμων που διαδραματίζει η διακρατική αγροτική επιχείρηση δεν τροφοδοτεί τον κόσμο.
Είναι, εξάλλου, υπεύθυνο για ορισμένες από τις πιο πιεστικές πολιτικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές κρίσεις του πλανήτη.
Υπάρχουν αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις που μπορούν πραγματικά να τροφοδοτήσουν τον κόσμο με ισότιμο τρόπο (βλ. «Ηνωμένα Έθνη: Αγροοικολογία, όχι φυτοφάρμακα, είναι το μέλλον για τα τρόφιμα»).
Επομένως, δεν πρόκειται για την ακεραιότητα του χρόνου και η δημόσια υγεία και έχει προτεραιότητα έναντι του κέρδους των κεκτημένων συμφερόντων.
Ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στη διατροφή Hilal Elver λέει:
"Η εξουσία των εταιρειών έναντι των κυβερνήσεων και της επιστημονικής κοινότητας είναι εξαιρετικά σημαντική.
Αν θέλετε να ασχοληθείτε με τα φυτοφάρμακα, θα πρέπει να ασχοληθείτε με τις εταιρείες. "
Όταν μιλάμε όμως αλήθεια για την εξουσία, ίσως για πολλούς καλοπληρωμένους ανθρώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης που έχουν επαγγελματική σταδιοδρομία για να την προστατεύσουν, είναι ευκολότερο να μείνουμε σιωπηλοί.
To διαβάσαμε από εδώ : https://www.globalresearch.ca/toxic-silence-public-officials-monsanto-and-the-media/5649611