athanasntomp.blogspot.com

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΣΤΟΡΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΣΤΟΡΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα, Μαρτίου 25, 2019

ΕΙΜΑΙ ΕΛΛΗΝ ΓΙΑΤΙ ΕΓΕΝΝΗΘΗΝ ΕΤΣΙ...!

Αποτέλεσμα εικόνας για 1821

Πρέπει να ξέρουμε ότι η παρασιώπηση γεγονότων, τα συνειδητά ψέματα, η διαστρέβλωση της αλήθειας και τα κατασκευασμένα γεγονότα είναι τα βασικά αίτια  ώστε να επικρατεί θολούρα και σύγχυση γύρω από πρόσωπα και γεγονότα. 
Όσο και να προσπαθούν κάποιοι να δικαιολογήσουν με αστεία επιχειρήματα, τις φρικιαστικές ενέργειες των ανώτερων κληρικών και μάλιστα των Πατριαρχών εναντίον της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, δεν μπορούν να σταθούν μπροστά στην ιστορική πραγματικότητα.    

Ο ανώτερος κλήρος και το μακρύ φοροεισπρακτικό χέρι της Τουρκικής διοίκησης,   έκαναν τα πάντα για να μην εκραγεί η Επανάσταση. 
Αν ήταν στο χέρι τους, ακόμη θα ήμασταν σκλάβοι στους Τούρκους. 

Στην προσπάθειά τους να την καταπνίξουν, οι έξαρχοι του Πατριαρχείου περιέτρεχαν την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα και κάθε Κυριακή αφόριζαν στις εκκλησίες αλλά και στα τζαμιά, κάθε έναν που σήκωνε το γιαταγάνι και το τουφέκι εναντίον των Τούρκων, λέγοντας τα γελοία όπως : 
«… Άς μην χάσωμεν δια μίαν ψευδήν και ανύπαρκτον τάχα ελευθερίαν του παρόντος βίου, τας αμαράντους στεφάνους αιωνίου μακαριότητος» 
ή «… Ελευθερία εν τω ουρανώ και υποταγή επί της γής», κρατούσαν τον λαό ραγιά και υποτελή των Τούρκων. ( Μήπως και σήμερα ? )

Το 1804 ο ζάμπλουτος Πατριάρχης του Φαναρίου Καλλίνικος ο Δ΄, πρόδωσε στους Τούρκους εταίρους του, τις κινήσεις της Φιλικής Εταιρείας στην Πελοπόννησο και ταυτόχρονα εξέδωσε αφορισμό, που διαβάστηκε σε όλες τις εκκλησίες της Επικράτειας και καλούσε όλους τους ραγιάδες υπηκόους του να εξοντώσουν ή να προδώσουν τους «καταραμένους επαναστάτες», στους Τούρκους. 


Τον χειμώνα του 1805 πάνω από δύο χιλιάδες (2000) Κλέφτες και Αρματωλοί προδόθηκαν και δολοφονήθηκαν από τους Τούρκους, όλοι θύματα του Καλλινίκιου αφορισμού. 
Ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης σώθηκε μαζί με πέντε – έξι (5-6) πρωτοπαλίκαρά του την τελευταία στιγμή, ενώ το ασκέρι του αριθμούσε περί τους πεντακόσιους (500) πολεμιστές. 

Ο μικρός αδελφός του, Γιάννης Κολοκοτρώνης, μαζί με δέκα (10) περίπου παλικάρια προδώθηκαν από τους καλόγερους της μονής των Αιμυαλών, όπου είχαν πάει για να ξεφύγουν από τους Τούρκους και σφαγιάσθηκαν. 

Άλλος δεσπότης, ο της Άρτας  Πορφύριος, όχι μόνο αφόρισε τους Σουλιώτες αλλά στρατολόγησε πεντακόσιους (500) αγρότες, τους όπλισε και τους έστειλε να πολεμήσουν εναντίον τους. 

Άλλος δεσπότης, ο της Πάργας Ιγνάτιος απειλούσε με αφορισμό τους Αρτινούς αν πήγαιναν να βοηθήσουν τους Σουλιώτες.

 Άλλος δεσπότης, ο του Άργους και Ναυπλίας Ιερόθεος, ζήτησε από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ και πέτυχε τον αφορισμό των κατοίκων επτά (7) χωριών της περιοχής του: Αγίου Νικολάου, Έλατου, Καράτουλας, Μεσοράχης, Νέας Χώρας, Περδικόβρυσης και Ωριάς. 

Το έγκλημά τους ήταν ότι, όντας εξαθλιωμένοι και εξαγριωμένοι από τις ενέργειες των μοναχών και την συσσώρευση μεγάλου πλούτου στο μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου, έκαναν το αυτονόητο:  πήραν τα κτήματα, τις ελιές και τα αιγοπρόβατα της μονής για να ζήσουν.

Όσο για το παραμύθι ότι στην Αγία Λαύρα υψώθηκε δήθεν το λάβαρο του 1821 και άρχισε η Επανάσταση, ο Miller την θεωρεί «παράδοση ποιητικήν». 


Ο Φιλήμων την αποκαλεί «παχυλόν ψεύδος». 
Ο Σπυρίδων Τρικούπης γράφει: «Ψεύδος είναι η εν τη Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επανάστασης». 

Αν υπήρχε έστω και κάποιο ίχνος αλήθειας στο ευφάνταστο αυτό μύθευμα, θα το μνημόνευε στα απομνημονεύματά του, που έγραψε λίγα χρόνια αργότερα, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός

Αντίθετα, για τον «Λεωνίδα του 1821», τον Παπαφλέσσα, γράφει με εμπάθεια και φανερή περιφρόνηση: « Γρηγόριος τις, Δικαίος λεγόμενος, αλιτήριος, απατεών, εξωλέστατος και ασυνείδητος περί μηδενός άλλου φροντίζων ειμή τίνι τρόπω να ερεθίσει την ταραχή (Επανάσταση) του Έθνους δια να πλουτίσει εκ των αρπαγών». 

Από τα έγγραφα του Γενικού Αρχείου του Κράτους, που έφερε στην επιφάνεια ο Ε. Πρωτοψάλτης, αποδεικνύεται ότι το 1851 γίνεται για πρώτη φορά λόγος για το λάβαρο και σε καμμιά περίπτωση δεν θα το σήκωνε κάποιος, ο οποίος σε ένα πεδίο διέπρεψε, αυτό της τοκογλυφίας: δάνειζε με βαρύτατο επιτόκιο (15%) ακόμη και σε μοναστήρια και εκκλησίες της δικαιοδοσίας του. 

Αν και βαθύπλουτος το όνομά του απουσιάζει από όλους τους εράνους που έγιναν για την Επανάσταση.    
Καθ΄ όλη την διάρκεια της Τουρκοκρατίας η «Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους» είχε επιβάλει στο ποίμνιό της (στο κοπάδι της), τον φόρο της «δεκάτης» (10% της περιουσίας κάθε Χριστιανού να δίδεται στην Εκκλησία), όπως και τα «δοσίματα», δωρεές. 


Επίσης κάθε Χριστιανός γαιοκτήμονας υποχρεωτικά μετά τον θάνατό του άφηνε το 1/3 της γης του στην Εκκλησία. ( ??? )

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είχε το δικαίωμα εκτός των προηγουμένων να φορολογεί εκτάκτως και κατά βούληση το ποίμνιό του. 

Ο Κ. Παπαρρηγόπουλος («Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμος Ε', σελ. 507), μας παραδίδει την ακόλουθη επιστολή του οπλαρχηγού Ρήγα Μάνθου προς τον Ε. Παπά με ημερομηνία 19 Ιουνίου 1821:

«Κατά την παραίνεσίν της εξακολουθώ φυλάττων τόν στρατόν εντός τών όχυρωμάτων και μεταχειριζόμενος τίνα στρατηγήματα, άποστέλλων στρατιώτας εις τά βουνά, το οποίον ώφέλησε καί ωφελεί. Μά τί να κάμει κανείς την μωρολογίαν τών Αγίων Πατέρων; Aυτή ή στυγερά άνελευθεριότης και μικροπρέπεια αυτών μάς εμπόδισεν από πολλά ωφέλιμα και από πολλά αναγκαία. (...) Επάσχισα νά τούς διαθέσω διαφορετικά μέ λόγον. Όμως αυτοί από τόν σκοπόν των δεν βγαivoυv. Έχουν τά φρονήματά των, τά οποία μόvα εγκρίνουν διά καλά καί τά προσκυνούν και τά λατρεύουν και φροντίζουν μόνον διά την συντήρησιν τών ιδίων των υποκειμένων και μόνον διά την ασφάλειάν των. Φοβούμαι, μήπως ό λαός από την πείναν και τάς πολλάς θλίψεις του εφορμήση εναντίον των και δεν δινηθώμεν ν' απαντήσωμεν εις την ορμήν των. [...]»


Ο διακεκριμένος Σερραίος πατριώτης Εμμανουήλ Παπάς, ήταν ο άνθρωπος πού ξεκίνησε και oργάνωσε την επαναστατική κίνηση στην Μακεδονία. 

Διαπνεόμενος από αγνό και θερμό πατριωτισμό, αγωνίσθηκε και έδωσε όλη την περιουσία του για τις ανάγκες του αγώνα και την Ελληνική ελευθερία. 
Ο Παπάς μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το έτος 1819 από τον Ιωάννη Φαρμάκη. 
Τον Οκτώβριο τού 1820 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης τού ανήγγειλε την έναρξη της Επανάστασης. 
Στις 23 Μαρτίου τού 1821 μαζί με τον Ιωάννη Χατζηπέτρο αποπλέει για την χερσόνησο του Άθω μεταφέροντας όπλα και πολεμοφόδια. 
Οι Τούρκοι προέβησαν σε συλλήψεις, εκτελέσεις, διαπομπεύσεις με την  βοήθεια των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και της Χαλκιδικής. 

Ταυτόχρονα ο Ε. Παπάς ανακηρύσσεται στην Πολίχνη των Καρυών από τους τοπικούς οπλαρχηγούς αρχηγός της επανάστασης και «Προστάτης της Μακεδονίας». 

Προβαίνει σε προσπάθεια ενίσχυσης και ανανέωσης του άτακτου στρατού του με τους οπλαρχηγούς του Ολύμπου και ζητεί βοήθεια από τον μικρό Ελληνικό στόλο της Ύδρας και των Σπετσών.

Οι Τούρκοι συνέχιζαν τις σφαγές στα γύρω χωριά κατά του άμαχου πληθυσμού. 

Πείνα κι επιδημίες ακολούθησαν. 
Οι εχθροπραξίες με τους Τούρκους θα κρατήσουν αρκετόν καιρό. Και ενώ η επανάσταση δείχνει να σβήνει λόγω έλλειψης  πολεμοφοδίων και τροφών ο E. Παπάς στρέφεται για βοήθεια στις πάμπλουτες μονές του Αγίου Όρους. 

Μάταιος κόπος. 

Παρά τις εκκλήσεις του ίδιου τού Υψηλάντη, οι μοναχοί δεν ήθελαν να θίξουν τους πλουσιώτατους θησαυρούς τού Αγίου Όρους, πού θα μπορούσαν να αποτελέσουν πηγή σοβαρής ενισχύσεως, όχι μόνο τού Μακεδονικού αλλά και του Πανελληνίου αγώνα.

Ο E. Παπάς στο τέλος της επιστολής του προς τον Υψηλάντη γράφει:
«Tο ιδιαίτερόν μου ταμείον εξηντλήθη. Πόρους άλλους δεν έχω. Το ηθικόν του λαού είναι κατακερματισμένων και εάν δεν εφοδιαστή ο στρατός τοιουτοτρόπως και εμψυχωθή, διαλύεται». 


Όμως ο Υψηλάντης βρισκόταν σε πραγματική αδυναμία να ενισχύσει τον Μακεδονικό Αγώνα, διότι η επανάσταση φούντωνε σε ολόκληρη την επικράτεια και οι ανάγκες ήταν μεγάλες. 


Η άρνηση των Αγιορειτών για βοήθεια είχε γίνει πλέον γνωστή σε ολόκληρη την χώρα. Το πατροπαράδοτο πνεύμα υποταγής τους, στους κατακτητές και η φιλοχρηματία, τους στέρησαν την σημαντική βοήθεια που είχαν, την δυνατότητα να προσφέρουν στους αγωνιστές. 

Οι θησαυροί του Αγίου Όρους θα μπορούσαν να μετατραπούν σε όπλα, πολεμοφόδια και τρόφιμα για ολόκληρη την επανάσταση.
Τον Μάιο του 1822 διορίζεται πασάς της Θεσσαλονίκης ο Αβδούλ Αμπούδ, με εντολή να καταστείλει την επανάσταση στην ανατολική Μακεδονία. 


Τον Οκτώβριο ξεκινά εκστρατεία κατά της Κασσάνδρας με μεγάλη στρατιωτική δύναμη, που ύστερα από σκληρές μάχες καταφέρνει να νικήσει τους Έλληνες υπερασπιστές. 
Η Κασσάνδρα μετατράπηκε σε σφαγείο και έγινε στάχτη. Τα χωριά πυρπολήθηκαν και όσοι κάτοικοι δεν σφάχθηκαν, πουλήθηκαν στην Θεσσαλονίκη σαν δούλοι. 

Απέμεινε ο Άθως. 
Ο ακαδημαϊκός καί ιστορικός Διονύσιος Κόκκινος στό Έργο του «Η Ελληνική Επανάστασις» αναφέρει: 
«Οί καλόγηροι ήσαν πάντα συνηθισμένοι να δέχωνται προσφοράς απ' τους πτωχοτερους πιστούς, χωρίς αυτοί να προσφέρουν ποτέ τίποτε. Ο δέ πατριωτισμός των είχε σταματήσει πρό της ουσίας χρημάτων, που δεν ανήκαν επί τέλους εις αυτούς, άλλα τών όποιων ήσαν διαχειρισταί και ο πρώτος ενθουσιασμός των δια τον Εμμ. Παπάν μετεβλήθη είς δυσφορίαν. Και αντί να ενισχύσουν τον ηρωικόν αρχηγόν εις τας τελευταίας αγωνιώδεις προσπαθείας του, συνεσπειρώθησαν περί τάς μονάς των και τόν κατηρώντο ώς ύποκινητην τής επαναστάσεως, ώς ύπεύθυνον του κακού. Ενεθύμιζαν με την στάσιν των τά πλήθη τών κληρικών τής Κωνσταντινουπόλεως κατά τάς τελευταίας ήμερας τής πολιορκίας της, πού, αντί να λάβουν όπλα και νά ενισχύσουν τόν Παλαιολόγον, εγέμιζαν τάς εκκλησίας, κατηγορούσαν τόν βασιλέα και ώμιλούσαν περί τής επικειμένης πτώσεως ώς περί μοίρας αναποφεύχτου».


Οι Αγιορείτες ήσαν σε θέση να αντισταθούν. Ολόκληρη η χερσόνησος του Άθω αποτελούσε φυσική οχυρή θέση, κατά της οποίας θα απαιτούντο επίπονες και μακρόχρονες πολεμικές προσπάθειες των Οθωμανών με αμφίβολο αποτέλεσμα. 


Ο πασάς υποσχέθηκε να σεβασθεί το προαιώνιο προνόμιο των μονών, της απαγορεύσεως εισόδου τουρκικού στρατού στη γη των Αγιορειτών, εφ όσον παρέδιδαν όπλα, κανόνια και ομήρους σε αυτόν, καθώς και ποσό δυόμιση εκατομμυρίων γροσιών. 

Οι καλόγηροι δέχθηκαν να παραδώσουν τα όπλα και τους ομήρους. 
Το προδοτικότερο βέβαια ήταν ότι δέχθηκαν να παραδώσουν και τον Ε. Παπά, που βρισκόταν ακόμη στη μονή Εσφιγμένου. 
Η παράδοση του Ε. Παπά από τους Αγιορείτες ζητήθηκε από τον πασά Αβδούλ Αμπούδ
Εκείνοι όχι μόνο δεν διαπραγματεύθηκαν καν την παράδοσή του, αλλά αντιθέτως τον κατεδίωξαν αμέσως οι ίδιοι.. 
Διά τού λόγου το αληθές, ακολουθεί το έγγραφο της προδοσίας των Ηγουμένων των δεκαεννέα (19) υπολοίπων μονών προς τους μοναχούς της μονής του Εσφιγμένου: 

«Εις τήν πανοσιότητά σας, άγιοι πατέρες, τού ιερού κοινοβίου Εσφιγμένου. 

Χθες ο ενδοξότατος ημών Χασεκή αγάς μας σας έγραψε μουρασελέν, διά νά πιάσετε ενέχειρον τόν Άρχοντα Παπάν και τούς λοιπούς, καθώς και ο ίδιος σας έγραψε. 
Λοιπόν σας γράφομεν και ημείς οί τών είκοσι ιερών μοναστηρίων Προϊστάμενοι, οί έν τή Ιερά Συνάξει, νά κάμετε τό ίδιον, ομοφώνως, δηλαδή νά μας τούς φέρετε ένταυθα αναμφιβόλως και τούς ζητούμεν από έσας αφεύκτως. 
Και ιδού όπου στέλλομεν επίτηδες ανθρώπους, διά νά τούς πάρουν. 
Και όσοι ακολουθούν τόν Άρχοντα από τούς εντοπίους πατέρας, νά τόν αφήσουν και νά επιστρέψουν εις τά κελλιά των. 
Είδε και φανούν παρήκοοι, θέλουν υποπέσει εις οργήν μεγάλην, και θέλουν χάσει και τά οσπίτιά των. 
Ομοίως και οσοι άλλοι πιασθούν έχουν νά παιδεύωνται. 
Ταύτα πρός είδησίν σας και έμμένομεν. 
Άπαντες οί έν τή Κοινή Συνάξει τών δεκαεννέα ιερών μοναστηρίων του Άγιου Όρους Προϊστάμενοι 1821-18 Νοεμβρίου».

Μπορούσαν βέβαια να φυγαδεύσουν τον Παπά, διότι Τούρκοι δεν υπήρχαν στο Άγιον Όρος, προτίμησαν όμως να τον παραδώσουν. 

Το μόνο που διαπραγματεύθηκαν ήταν τα χρήματα, ζητώντας προθεσμία για να τα καταβάλουν στον Τούρκο εισπράκτορα σαράντα μέρες αργότερα, πράγμα που δέχθηκαν οι Τούρκοι. 

Ο Ε. Παπάς μόλις πρόφθασε να διαφύγει. 
Καταδιωκόμενος από τους Τούρκους και τους καλόγερους, κατόρθωσε να επιβιβασθεί με λίγους πιστούς συντρόφους του και τον γιό του Ιωάννη στο πλοίο του Χ. Βισβίζη και να αναχωρήσει για την  Ύδρα, αλλά κάτω από τόσο εξοντωτικές συνθήκες, ώστε κατά τη διαδρομή τού πλοίου, εξαντλημένος από τις κακουχίες και τις συγκινήσεις της τραγικής του περιπέτειας, πέθανε από καρδιακή προσβολή. 
Το σώμα του μεταφέρθηκε στην  Ύδρα, όπου κηδεύθηκε με τιμές ήρωα.


Ο πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ ακολούθησε την ίδια φιλοτουρκικὴ και ανθελληνικὴ πολιτική, που ακολούθησαν όλοι οι πριν και μετά από αυτὸν πατριάρχες. 
Στην πρώτη Πατριαρχία του αφόρισε τον Ρήγα Φεραίο, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τον Μιχαήλ Σούτσο, ενώ στην τρίτη του Πατριαρχία εξέδωσε τις τρείς (3) γνωστές αφοριστικές εγκυκλίους του εναντίον όλων των Επαναστατών. 

Η πλέον επονείδιστη πράξη του ήταν ο αφορισμὸς της Επανάστασης του 1821, ο οποίος προκάλεσε μεγάλη σύγχυση και κλονισμὸ και εξαιτίας του πάρα λίγο να σβήσει η επαναστατικὴ φλόγα. 

Ο θάνατος του Γρηγορίου δεν έχει σχέση με την δήθεν συμμετοχή του στην Επανάσταση ή έστω έγκριση της εθνεγερσίας – όπως ψευδώς προπαγανδίζεται απὸ την Εβραιοελληνοχριστιανικὴ ιστοριογραφία, που παραποιώντας την ιστορικὴ αλήθεια εκθειάζει τον δήθεν εθνικὸ ρόλο του Κλήρου στα χρόνια της Τουρκοκρατίας – αλλὰ οφείλεται σε άλλα άσχετα γεγονότα, όπως θα αποδειχθεί παρακάτω. 

Καλογεροφαναριώτικες αλληλομηχανορραφίες, αλλαξοπατριαρχίες...


Οι αλληλοσυκοφαντίες μεταξὺ των ιεραρχών ήταν πολὺ σύνηθες φαινόμενο την περίοδο της Τουρκοκρατίας, ενώ τα ιερατικὰ αξιώματα είχαν γίνει αντικείμενο εμπορίας. 

Το Οικουμενικὸ Πατριαρχείο αποτελείτο απὸ μια φατρία καλογήρων, που μετέβαλαν το πατριαρχικὸ αξίωμα σε χρηματιστήριο αξιωμάτων. 

Οι «αλλαξοπατριαρχίες», έγιναν συνηθισμένο φαινόμενο, και ο πατριαρχικὸς θρόνος συχνὰ έβγαινε σε δημοπρασία. 
Σε διάστημα 77 ετών (1623-1700) για παράδειγμα έγιναν 50 περίπου αλλαξοπατριαρχίες.
Ο Πατριάρχης εκλεγόταν απὸ τον Σουλτάνο. 

Βεζύρηδες καὶ Σουλτάνοι έβαζαν ως όρο απαράβατο το «ὅποιος δώσῃ τὰ περισσότερα, ἐκεῖνος θὰ γίνῃ πατριάρχης κι ὅ,τι θέλει ἂς εἶναι». 

Εξαγοραζόταν όχι μόνο το αξίωμα του Πατριάρχη αλλά και του Μητροπολίτη. 
Οι δωροδοκίες, οι διαβολὲς ακόμη και τα εγκλήματα ήταν συνήθη φαινόμενα, όπως και οι αφορισμοὶ και τα συγχωροχάρτια, γιατί οι εκλεγέντες έπρεπε να πάρουν πίσω τα χρήματα, που είχαν δώσει. 

Έχουν καταγραφεί διάφορα επεισόδια σχετικὰ με περιπτώσεις εκλογής Πατριαρχών. 
Στα 1486 έγινε Πατριάρχης ένας καλόγερος ονόματι Ραφαήλ, γνωστὸς για τις παραλυσίες του και ξακουστὸς μέθυσος. 
«Τοσοῦτον δὲ προσέκε ιτοταῖς οἰνοφλογίαις, ὥστε μὴ δύνασθαι στῆναι ἐνταῖς ἐκκλησιαστικαῖς ἀκολουθίαις, ἀλλ’ οὔτε ἐν αὐτῇ τῇ πανσέπτῳτῶν Παθῶν ἑβδομάδι. Οὔτε ἠ δύνατο κατέχειν τῇ χειρὶ τὴν ποιμαντικὴν ράβδον, ἥτις ἐκπεσοῦσα τῆς χειρὸς αὐτοῦ τῇ Ἁγίᾳ καὶ Μεγάλῃ Πέμπτη συνετρίβη.» (Ὑψηλάντη,26.)

Το 1476, η Μαρία, ελληνικής καταγωγής παλλακίδα του Σουλτάνου Μουράτ, έβαλε σε αργυρὸ δίσκο 2.000 φλουριά, τα οποία έδωσε στον Σουλτάνο, προκειμένου να ανακηρύξει Πατριάρχη τον γνώριμό της Διονύσιο Φιλιππουπόλεως. 


Οι εχθροὶ του Διονύσιου άρχισαν αμέσως να τον διαβάλλουν, λέγοντας στον Σουλτάνο, πως είναι «ἐρωμένος τῆς Μαρίας, περιτετμημένος καὶ συνουσιάζεται εἰς τὰ σουλτανικὰ αρέμια... Ὅθεν ὁ Διονύσιος ἐν μέσῳ τῆς Συνόδου διεγερθεὶς καὶ τὰ κράσπεδα τῶν ἱματίων ἀνελκύσας τὴν τῆς σαρκὸς ἀκροβυστίαν πασίδηλον τοῖς παροῦσι ἐποίησεν» (Ὑψηλάντη,20-22). 

Ο Γρηγόριος Ε΄, συμμετέχων κανονικὰ σε όλο αυτὸ το παρασκηνιακὸ αλλαξοπατριαρχικὸ κύκλωμα είχε ανακηρυχθεί Πατριάρχης και είχε επίσης καθαιρεθεί άλλες δύο φορὲς στὸ παρελθόν. 

Στα διαλείμματα μεταξὺ των Πατριαρχιών του κατέφευγε στη μονὴ Ιβήρων στο Άγιο ΄Ορος. 

Τα γεγονότα αυτὰ όμως αποσιωπώνται σκόπιμα.

Ο Ευγένιος διαβάλλει τον Γρηγόριο Ε΄, στον Σουλτάνο.
Μέσα σε αυτὸ το σύνηθες κλίμα των συκοφαντιών, χρηματισμών και συχνών αλλαξοπατριαρχιών, με εξαγριωμένο επιπλέον τον Σουλτάνο με τους Ρωμιοὺς για την κήρυξη της Επανάστασης βρήκε την ευκαιρία ο Ευγένιος, συνεπικουρούμενος απὸ Φαναριώτες αντίθετους προς τον Γρηγόριο Ε΄ και άσπονδους εχθροὺς των Μουρούζηδων, να διαβάλλει τον Γρηγόριο Ε΄ στον Σουλτάνο, ο οποίος στις 9 Απριλίου πήρε την απόφαση όχι μόνο να καθαιρέσει τον Γρηγόριο, αλλὰ και να τον εκτελέσει. 


Έτσι την άλλη μέρα, 10 Απριλίου Κυριακὴ του Πάσχα, ο νέος δραγουμάνος Αριστάρχης πήγε στο Πατριαρχείο και παρουσίᾳ όλων των Αρχιερέων και προϊσταμένων των συντεχνιών, που είχαν εν τω μεταξὺ ειδοποιηθεί, διάβασε το φιρμάνι, που καθαιρούσε τον Γρηγόριο Ε΄: «Ἐπειδὴ ὁ πατριάρχης Γρηγόριος ἐφάνη ἀνάξιος τοῦ πατριαρχικοῦ θρόνου καὶ ἄπιστος πρὸς τὴν Πύλην καὶ ραδιοῦργος, γίνεται ἔκπτωτος τῆς θέσεώς του...». 

Διάβασε ύστερα άλλο φιρμάνι, που πρόσταζε να εκλεγεί άμεσα νέος Πατριάρχης, οπότε φυσικὰ εκλέχτηκε αυτὸς που υπέδειξε ο Αριστάρχης, και αυτὸς ήταν ο Ευγένιος, ο οποίος δεν φημιζόταν για το ήθος του, καθ’ότι αν και Πατριάρχης συζούσε με γυναίκα και είχε αποκτήσει μαζί της και παιδιά. 
Μια απὸ τις πρώτες του δουλειὲς μετὰ την ενθρόνισή του ήταν η έκδοση νέων αφορισμών κατὰ της Επανάστασης, όπως ακριβώς είχε πράξει και ο προκάτοχός του. 
Ο Γρηγόριος Ε΄ εν τω μεταξὺ φυλακίστηκε και το μεσημέρι της ίδιας ημέρας κρεμάστηκε στη μεσαία πύλη του Πατριαρχείου σαν συνωμότης, όπως διαλάμβανε ο «γιαφτᾶς», δηλαδὴ η καταδικαστικὴ απόφαση. 

Απὸ εκεί και πέρα οι ιστορικοὶ δεν συμφωνούν μεταξύ τους στην περιγραφὴ των γεγονότων, που ακολούθησαν το κρέμασμα του Πατριάρχη.

 Αυτὸ που έχει σημασία είναι η αποκάλυψη της, σχετικής με το ρόλο του Γρηγορίου Ε΄ στην Επανάσταση, ιστορικής αλήθειας.

«Νὰ φυλάττωμεν τὸ πιστὸν ἡμῶν τοῦ ραγιαλικίου»


Όταν ιδρύθηκε το Νεοελληνικὸ Κράτος, και η Επανάσταση θεωρήθηκε σαν ο μεγαλύτερος σταθμὸς της Νεοελληνικής Ιστορίας, ο ανώτερος Κλήρος προσπάθησε να διεκδικήσει ένα μέρος απὸ τὴν δόξα και τις δάφνες των αγωνιστών και παρουσίασε τον Γρηγόριο ως Αρχηγέτη της Φιλικής Εταιρείας και μάρτυρα της εθνικής ιδέας. 


Η ιστορικὴ αλήθεια είναι όμως εντελώς διαφορετική. 

Ο Γρηγόριος Ε΄ ουδεμία σχέση είχε με την «Ελληνικὴ φιλοπατρία» και την «Ελληνοπρέπεια», που του αποδίδουν ωρισμένοι ιστορικοί. 

Είχε αντιδράσει και πολὺ πριν την Επανάσταση, όπως μαρτυρεί Πατριαρχικὸ γράμμα (εγκύκλιος διαταγή), που έστειλε στους νησιώτες, να μην στασιάσουν και να μην δεχθούν τις προτάσεις της Ρωσσίας προς Επανάσταση: «Καὶ ἄλλοτε διὰ πολλῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡμῶν ἐγκυκλίων γραμμάτων ἐδηλώσαμεν πρὸς πάντας τοὺς ὁμογενεῖς ἡμῶν εὐσεβεῖς... τῆς κραταιᾶς καὶ ἀηττήτου Βασιλείας τὸ χρέος ὅπου ἔχομεν νὰ φυλάττωμεν τὸ πιστὸν ἡμῶν τοῦ ραγιαλικίου καὶ νὰ δεικνύωμεν πάντοτε λόγοις καὶ ἔργοις καὶ κατ’ ἐξοχὴν ἐν τοῖς παροῦσι καιροῖς... νὰ διατηρήσητε ἑαυτοὺς ἀνωτέρους πάσης διαβολῆς καὶ ἐνέδρας τῶν ὑπεναντίων καὶ ἐχθρῶν τῆς κραταιᾶς βασιλείας... δίκην σάλπιγγος ἐπηχήσαμεν εἰς ὅλων τὰς ἀκοάς... νὰ μὴν τολμήσητε καθ’ οἱονδήποτε τρόπον νὰ δεχθῆτε ποτὲ τοὺς ὑπεναντίους καὶ ἐχθροὺς κατὰ τῆς κραταιᾶς βασιλείας...». Το Πατριαρχικὸ αυτὸ γράμμα, που γράφτηκε τον Μάιο του 1807, υπάρχει δημοσιευμένο στο «Αρχείο της Κοινότητας Ύδρας» (τόμος 3ος, σελ.41-45). 

Ο σύγχρονος της Επανάστασης ιστορικὸς Σπυρ. Τρικούπης γράφει σχετικὰ με τον Γρηγόριο Ε΄: «Ὁ Πατριάρχης ἑταῖρος, ὃ ἐστὶ συνωμότης κατὰ τῆς τουρκικῆς ἐξουσίας, δὲν ἦτο και, ὄχι μόνον οὐδόλως ἐνεθάρρυνε τὴν ἑλληνικὴν ἐθνεγερσίαν, ἀλλὰ καὶ πάντοτε ἀπέτρεπε τοὺς πρὸς οὗς διελέγετο φιλεπαναστάτας, θεωρῶν ἐθνοφθόρον τὸ τοιοῦτον τόλμημα.»


Οι εγκύκλιοι και οι αφορισμοί, που εξαπέλυσε ο Γρηγόριος Ε΄, μαρτυρούν ότι δεν είχε απολύτως καμμία σχέση με την Επανάσταση, ούτε άμεση ούτε έμμεση. 


Μόλις πληροφορήθηκε τους σκοποὺς και τις ενέργειες της Φιλικής Εταιρείας, έσπευσε να αποδοκιμάσει με όλα τα μέσα που διέθετε το Επαναστατικὸ κίνημα. 

Δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός, ότι πιέστηκε από τον Σουλτάνο, για να εκδώσει τους αφορισμούς. Η μια απὸ τις τρείς (3) αφοριστικὲς εγκυκλίους του, ήταν εμπιστευτικὴ και απευθυνόταν προς τους Μητροπολίτες μόνο (όχι τον κατώτερο Κλῆρο) και εκδόθηκε χωρίς κἂν να την γνωρίζει ο Σουλτάνος.
Απαγόρευσε τα Ελληνικὰ ονόματα
Ο τρόπος με τον οποίο έβλεπε τον Ελληνισμὸ και την Ελληνικότητα ο Γρηγόριος Ε΄, καταφαίνεται εύλογα απὸ την θέση του έναντι των Ελληνικών ονομάτων. 


Το 1819 εξέδωσε εγκύκλιο, με την οποία απαγόρευε στους κληρικοὺς του Πατριαρχείου την ονοματοθεσία των βαπτιζομένων με Ελληνικὰ ονόματα και επέβαλε την χρήση αποκλειστικώς Ιουδαϊκών και Χριστιανικών ονομάτων στα βαπτιζόμενα νήπια.

Η εγκύκλιος του Γρηγορίου του Ε΄: «Καὶ ἡ κατὰ καινοτομίαν παρὰ ταῦτα εἰσαχθεῖσα τῶν παλαιῶν ἑλληνικῶν ὀνομάτων ἐπιφώνησις εἰς τὰ βαπτιζόμενα βρέφη τῶν πιστῶν, ὡς ἠκούσαμεν, λαμβανομένη ὡς μία καταφρόνησις τῆς χριστιανικῆς ὀνοματοθεσίας, εἶναι διόλου ἀπροσφυὴς καὶ ἀνάρμοστος· ὅθεν ἀνάγκη ἡ Ἀρχιερωσύνη σας νὰ διαδώσητε παραγγελίας ἐντόνους εἰς τοὺς Ἱερεῖς τῶν ἐνοριῶν σας, καὶ  νουθεσίας πνευματικὰς εἰς τοὺς εὐλογημένους ἐπαρχιώτας σας, διὰ νὰ λείψῃ τοὐντεῦθεν καὶ ἡ κατάχρησις αὕτη, καὶ ἀφεθέντες τῆς ἀκαίρου καὶ μηδὲν ἐχούσης τὸ χρήσιμον φιλοτιμίας καὶ ἐπιδείξεως οἱ γονεῖς καὶ ἀνάδοχοι νὰ ὀνοματοθετῶσιν εἰς τὸ ἑξῆς ἐν τῷ καιρῷ τῆς θείας καὶ μυστικῆς ἀναγεννήσεως τὰ εἰθισμένα ταῖς εὐσεβέσιν ἀκοαῖς πατροπαράδοτα χριστιανικὰ ὀνόματα τῶν ἐγνωσμένων τῇ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῶν ἐνδόξως ὑπ’αὐτῆς ἑορταζομένων Ἁγίων, διὰ νὰ εἶναι ἔφοροι καὶ φύλακες τῶν βαπτιζομένων νηπίων καὶ ταχεῖς καὶ ἀδιάλειπτοι χορηγοὶ τῆς χάριτος αὐτῶν εἰς τοὺς μετὰ πίστεως.»


H θέση της Ορθοδοξίας στό θέμα ίδρυσης κράτους
Οι περισσότεροι μετέπειτα ιστορικοί του «Εβραιοελληνοχριστιανικού» κράτους, πλην ελαχίστων, προσπάθησαν να δικαιολογήσουν την προδοσία αυτή των μοναχών. Όμως λίγα χρόνια πριν από την προδοσία ο Αθανάσιος Πάριος στό έργο του «Χριστιανική 'Απολογία» έγραφε γιά τήν ιδέα τού νέου κράτους τών 'Ελλήνων: 


«'Η ελευθερία καί ισότης μεταξύ τών Χριστιανών είναι προϊόντα άντιχριστιανικής άσεβείας πρός τόν Θεόν».


Όσο για τους Τούρκους, ο Πατριάρχης 'Ιεροσολύμων Άνθιμος στην «Πατρικήν διδασκαλίαν» του είχε δώσει τις ακόλουθες οδηγίες: 


«Ο κύριος έγειρεν έκ τού μηδενός τήν ισχυράν αυτήν βασιλείαν τών Οθωμανών αντί τής τών Ρωμαίων ημών βασιλείας, η οποία είχεν αρχίσει τρόπον τινά νά χωλαίνη εις τά τής Ορθοδοξίας πίστεως φρονήματα (εννοεί τήν προσπάθεια άναδείξεως τής Πληθωνικής-Πλατωνικής παιδείας στήν Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) και ύψωσε τήν βασιλείαν αύτήν τών 'Οθωμανών περισσότερον από κάθε άλλην, διά νά αποδείξη αναμφιβόλως, οτι θείω έγένετο βουλήματι και οχι με δύναμιν τών ανθρώπων και νά πιστοποιήση πάντας τούς πιστούς, ότι με αύτόν τόν τρόπο εύδόκησε νά οικοδομήση μέγα μυστήριον, τήν σωτηρίαν δηλαδή εις τούς εκλεκτούς του λαούς».






Όλα τα περί υποστήριξης και βοήθειας της Ελληνικής Επανάστασης από τον Κλήρο, εκτός ορισμένων περιπτώσεων που αποτελούν την εξαίρεση, κυρίως του κατώτερου κλήρου, είναι ασύστολα ψεύδη και τερατουργηματικά μυθεύματα, τα οποία κατασκευάστηκαν πολύ αργότερα, γιατί όπως συμβαίνει ακόμη και σήμερα, οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί εκείνης της εποχής ήταν στα χέρια του ανώτατου Κλήρου και των απερίτμητων Τούρκων, όπως αποκαλούσε ο λαός τους Κοτζαμπάσηδες και οι οποίοι άρχισαν να κατασκευάζουν γεγονότα και ανύπαρκτους ηρωισμούς του συναφιού τους. 

Και αυτό για έναν και μόνο λόγο. Ήθελαν να κλέψουν τη δόξα του λαού, που ξυπόλητος και πεινασμένος, σήκωσε το γιαταγάνι και το καρυοφύλλι του και ελευθέρωσε την πατρίδα. 

Ο ανώτατος Κλήρος και οι Κοτζαμπάσηδες, κατέκλεψαν και διαμοίρασαν μεταξύ τους, αντί να τα μοιράσουν στον εξαθλιωμένο λαό, περίπου 7.000.000 στρέμματα και όλα τα κινητά πλούτη που άφησαν πίσω τους οι Τούρκοι. 

Ο λαός συνέχισε να παραμένει νηστικός, άκληρος, ρακένδυτος και ανέστιο. 
Ο φοβερός αφορισμός ήταν ένα τρομακτικό όπλο, πολύ συνηθισμένο και αποτελεσματικό μέσο για να κρατηθούν οι Έλληνες υποτελείς και ραγιάδες στους Τούρκους για 400 χρόνια. 

Οι απλοϊκοί άνθρωποι περισσότερο έτρεμαν τον αφορισμό και από τον ίδιο τον θάνατο. 
Η παραχάραξη και αλλοίωση της ιστορίας στο Ρωμαίικο κρατίδιο είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, μέσα στην οποία μπαίνουν οι προδότες και βαπτίζονται σωτήρες και ελευθερωτές του Ελληνισμού
.

Η  ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ  ΙΣΤΟΡΙΑ  ΕΙΝΑΙ  ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ  ΚΑΙ  ΔΕΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΖΕΤΑΙ  ΟΥΤΕ  ΑΠΟ  ΝΙΚΗΤΕΣ  ΟΥΤΕ  ΑΠΟ ΝΙΚΗΜΕΝΟΥΣ .....ΔΙΟΤΙ  Η ΑΛΗΘΕΙΑ  ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ  ΚΑΙ  ΜΟΝΑΔΙΚΗ.....

Κυριακή, Δεκεμβρίου 23, 2018

Η ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΚΟΓΛΥΦΩΝ ΠΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ ΤΟΝ Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ...

Μετά το άρθρο για την :

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΛΑΝΗ : Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

που μπορείτε να δείτε εδώ :

https://athanasntomp.blogspot.com/2018/12/blog-post_22.html?fbclid=IwAR3iBs-aeiuDemSrIM4npFUWGDXQhrakQlyg4LTzU53gy50YzcZeEKX-VQs

Θα δούμε στο παρακάτω άρθρο τους συντελεστές που οργάνωσαν αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα και τον τρόπο με τον οποίο το επέβαλαν...


Οι εικονιζόμενοι στην παρακάτω φωτογραφία είναι οι εγκληματίες, οι οποίοι προκάλεσαν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 
Αυτοί, οι οποίοι πλήρωσαν στον Χίτλερ το "συμβόλαιο θανάτου" τόσο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας όσο και της Ευρώπης ... 
Οι "υπάλληλοι" του Ρότσιλντ, του Κουν, του Λεμπ και του Ροκφέλερ. Αυτά τα ανθρωποειδή, για να σώσουν τα κέρδη τους, αιματοκύλισαν την ανθρωπότητα. 
Λίγες δεκάδες ανθρώπων "αποφάσισαν" μεταξύ τους ότι τους συνέφερε να πεθάνουν εκατό εκατομμύρια —και να δυστυχήσουν ακόμα περισσότεροι— άνθρωποι, για να σώσουν οι ίδιοι τις περιουσίες τους ...
Οι μεγαλύτεροι εγκληματίες στην ιστορία της ανθρωπότητας ....
ΚΩΔΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΩΜ  ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ 1933-1934


(Όρθιοι) Joseph R. Swan, Guaranty Company of New York, Daniel W. Myers Hayden, Miller & Co. Cleveland, George Whitney, J.P. Morgan & Co. New York, Henry B. Tompkins Robinson-Humphrey Co., Atlanta, Frank Weeden Weeden & Co. San Francisco. Frank McNair The N.W. Harris Company Chicago, Lamartine V. Lamar Lamar Kingston & Labouisse New Orleans, Edward H. Hilliard J.J.B. Hilliard & Son Louisville, Sidney J. Weinberg Goldman Sachs & Co. New York, George W. Bovenizer Kuhn, Loeb & Co., New York, Arthur H. Bosworth Bosworth, Chanute, Loughridge & Company, Denver, 
W. Hubert Kennedy Wells-Dickey Co., Minneapolis, Charles A. Mead (Secretary), Harry S. Grande Grande, Stolle & Co.,Seattle, Lawrence Marks Lawrence H. Marks New York, and Orrin G. Wood Estabrook & Co., Boston.
(Καθιστοί) Frank L. Scheffey (Deputy Managing Director), Rollin A. Wilbur (Managing Director), Paul V. Keyser(Counsel), Francis A. Bonner, Bonner, Troxell & Co., Chicago (Vice Chairman) B. Howell Griswold, Jr., Alex. Brown & Sons, Baltimore (Chairman) Corcoran Thom, American Security & Trust Co., Washington (non-voting committee member), Myron T. Ratcliffe, Assistant Deputy Administrator for Financial Codes, N.R.A., Washington, Karl J. Ammerman, Deputy Administrator for Financial Codes, N.R.A., Washington; και Sydney P. Clark, E.W. Clark & Co., Philadelphia (Treasurer)
(Κωδικός ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ που δεν βρίσκονται στην εικόνα) Edward J. Costigan, Whitaker & Co. St. Louis, Ralph T. Crane, Brown Harriman & Co., Inc., New York, και  Robert H. Moulton R.H. Moulton & Co., Los Angeles.

Αυτοί οι τοκογλύφοι φέρθηκαν στη διεθνή πολιτική σκηνή σαν κοινοί κακοποιοί του υποκόσμου.                                                                         Ως εκ τούτου μετέφεραν στη στρατηγική τέχνη όλα τα κόλπα του υποκόσμου ... 
Τα "κόλπα" εκείνα, τα οποία μπέρδεψαν την επιστήμη της ιστορίας. Φυσιολογικά έγινε αυτό, αν σκεφτεί κάποιος ότι αυτό, το οποίο ονομάζουμε Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το προκάλεσε ο υπόκοσμος της Νέας Υόρκης. 
Οι τοκογλύφοι και οι δικηγόροι της Νέας Υόρκης δολοφόνησαν εκατό εκατομμύρια ανθρώπων, για να μην χάσουν τα χρήματά τους, όπως τα έχασαν στη μεγάλη κρίση οι κοινοί Αμερικανοί.
Απλά κόλπα της καθημερινότητας του υποκόσμου ...
Δάνεισαν σε ένα τελειωμένο ρεμάλι χρήματα, για να πάρει ένα πανάκριβο πιστόλι και αφού περίμεναν να το χρησιμοποιήσει, πήγαν και τον κατήγγειλαν στην αστυνομία και στους συγγενείς του. 
Δεν είπαν σε κανέναν ότι αυτοί οι ίδιοι τον είχαν χρηματοδοτήσει για τον φονικό εξοπλισμό του και έγιναν εκ του ασφαλούς οι "ήρωες" των συγγενών των θυμάτων. 
Τα χρήματα από το όπλο γνώριζαν ότι δεν θα τα έπαιρναν ποτέ, αλλά υπήρχαν άπειρα χρήματα από τα φέρετρα των θυμάτων τους ...
Δάνεια θέλουν τόσο τα πιστόλια όσο και τα φέρετρα για την αγορά τους.
Το να δημιουργείς με ένα δάνειο μια "αλυσίδα" δανείων είναι το όνειρο τού κάθε τραπεζίτη και αυτό το όνειρο το πέτυχαν οι τραπεζίτες της Νέας Υόρκης ...
Από το ένα δάνειο, το οποίο δεν θα πληρωνόταν, δημιούργησαν πολλά, τα οποία θα πληρώνονταν σίγουρα ...
Από τη μικρή ζημιά τού ενός δανείου, το οποίο δεν θα πληρωνόταν, θα αποκτούσαν τεράστια κέρδη από τα δάνεια εκείνα, τα οποία θα πληρώνονταν. 
Όλο το μυστικό τού σχεδιασμού αυτού βρίσκεται στο "βάθος" του χρόνου, το οποίο υπάρχει στον σχεδιασμό του "επενδυτικού" προϊόντος ...
Πρέπει τα "προϊόντα" να λήγουν μετά το "φονικό" ...Πρέπει το πρώτο δάνειο να λήγει μετά την έναρξη των υπολοίπων.
Το ρεμάλι τού παραδείγματός μας, που πήρε το πρώτο δάνειο, ήταν ο Χίτλερ. 
Απόλυτα επισφαλές δάνειο, εφόσον το πήρε ως επικεφαλής ενός "τελειωμένου" από τα χρέη γερμανικού κράτους. Αυτόν χρηματοδότησαν οι τοκογλύφοι της Νέας Υόρκης. 
Οι τράπεζες των Εβραίων στις ΗΠΑ επιβίωσαν, γιατί τα υπερκέρδη τους τα τακτοποιούσαν λογιστικά με υπερκέρδη επενδύσεων, οι οποίες θεωρητικά θα απέδιδαν καρπούς μετά το 1945 για παράδειγμα. 
Αν δεν πρόκειται για τη μεγαλύτερη συνομωσία του προηγούμενου αιώνα, θα ήμασταν βέβαιοι ότι επρόκειτο περί "θείας" επιφοίτησης. Κάποιοι Αμερικανοί είχαν "μαντικές" ικανότητες και γνώριζαν ότι ο Χίτλερ όχι μόνον θα ξεκινήσει πόλεμο με τα χρήματά τους, αλλά ότι θα "ηττηθεί" εγκαίρως ...
Θα ηττηθεί όταν ακριβώς θα βόλευε τους δανειστές του και όταν οι "νικητές" θα χρειαζόταν χρήματα.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που συνέφερε τους Αμερικανούς να γκρεμίζουν τα πάντα οι Γερμανοί στην υποχώρησή τους? 
Όσο πιο πολλά γκρέμιζαν οι Γερμανοί, τόσο πιο πολλά θα χρηματοδοτούσαν οι Αμερικανοί, για να ξαναχτιστούν. 
Ό,τι γκρέμιζαν οι Ναζί με τα εκρηκτικά, τα οποία χρηματοδότησαν οι Αμερικανοί προπολεμικά, θα το έχτιζαν οι λαοί με τα δάνεια εκείνα, τα οποία θα τους έδιναν οι Αμερικανοί μεταπολεμικά.
Πώς όμως θα έσωζαν όλους αυτούς τους Γερμανούς φασίστες από τους λαούς? 
Πώς θα σταματούσαν την εκδίκηση των ευρωπαίων έξω από τα γερμανικά σύνορα? ...
Εύκολο ήταν αυτό. 
Οι Αμερικανοί θα έκαναν την "καρδιά" τους "πέτρα" και θα αναγκάζονταν —σαν "ειρηνοποιοί"— να παραμείνουν στρατιωτικά στη Γερμανία και μετά το πέρας του πολέμου. 
Με ποια δικαιολογία; ...
Να προστατεύσουν τους Γερμανούς από τη μανία των θυμάτων τους, αλλά και για να "φρενάρουν" την κομμουνιστική "επέλαση". 
Το παραμύθι, δηλαδή, είχε αλλάξει πλέον "δράκο". Οι ναζιστές, αφού εκτέλεσαν το καθήκον τους, έγιναν και επισήμως "υπάλληλοι" των Αμερικανών ...Οι νέοι εχθροί ήταν οι σταλινικοί.
Οι επίσης δικοί τους σταλινικοί ...Αυτοί, οι οποίοι ήταν συνένοχοί τους στη σφαγή του Κατίν ...
Οι ομοεθνείς των Εβραίων τραπεζιτών σταλινικοί "δεινόσαυροι" τού Πολίτμπιρο. 
Αυτοί οι αγράμματοι "παλιάτσοι" της παγκόσμιας ιστορίας εμφανίστηκαν σαν "θανάσιμη" "απειλή" για την Ευρώπη 
...τόσο "θανάσιμη", που ο κόσμος έπρεπε να "ξεχάσει" τους Ναζί. 
Οι "αναβαπτισμένοι" πλέον Ναζί, υπό τη "σκέπη" των Αμερικανών, θα αγωνιούσαν μαζί μ' αυτούς για την "επιβίωση" της "δημοκρατίας στην Ευρώπη ...Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου ...Ο υπόκοσμος της Νέας Υόρκης σε "παράσταση" που θα τη ζήλευε και το Broadway.

Το επείγον του κομμουνιστικού κινδύνου θα "ανάγκαζε" τα κράτη ν' αναζητήσουν τα αμερικανικά δάνεια και να μην μπουν στην αργή διαδικασία της παλινόρθωσης με τους δικούς τους πόρους ...
Ο "εχθρός" βρισκόταν προ των "πυλών" και οι Αμερικανοί ήταν οι μόνοι "εγγυητές" της δημοκρατίας στην Ευρώπη ...
Έπρεπε να τους βοηθήσουν οι Ευρωπαίοι, για να βοηθηθούν και οι ίδιοι από αυτούς ..
.Έπρεπε να τους ανεχθούν στην Ευρώπη και να πάρουν τα δάνειά τους, για να έχουν στη διάθεσή τους τα "υπερόπλα" των Αμερικανών ...
Μαφιόζικος εκφοβιστικός "πυροβολισμός" ήταν η ρίψη της ατομικής βόμβας στην Ιαπωνία ...
Να τρομάξουν οι εχθροί, αλλά να προειδοποιηθούν και οι φίλοι. Πυροβολάμε έναν εν ψυχρώ, για να τρομάξουμε όλους τους υπόλοιπους ...Να μην ξέρει κανένας αν είμαστε πολύ αποφασισμένοι ή απλά ...ψυχοπαθείς.

Η ''παγίδα'' του Ρούζβελτ είχε αρχίσει να λειτουργεί τέλεια. Γιατί την αποδίδουμε εξ’ ολοκλήρου στον Ρούζβελτ?
 Για τον εξής απλό λόγο. Ο Ρούζβελτ ήταν αυτός, ο οποίος προπολεμικά άρχισε τις διπλωματικές επαφές με την απολύτως απομονωμένη σταλινική Ρωσία ...
Την "αποσυνάγωγο" Ρωσία ...
Την "αιρετική" Ρωσία, με την οποία κανένας δεν επιθυμούσε σχέσεις, για να μην "νομιμοποιήσει" το καθεστώς και βέβαια την ιδεολογία της. Με αυτήν τη Ρωσία ήρθε σε διπλωματική επαφή ο Ρούζβελτ ...
Με αυτήν την "ιδιόμορφη" Ρωσία έστησε την "παγίδα" στη Βρετανία.

Πώς κατάφερε και ήρθε σε συνεννόηση με τα "κτήνη" του σταλινισμού? 
Αρκεί να σκεφτεί ο αναγνώστης με ποιους όρους, υπό ποιες συνθήκες και μέσω ποιών ανθρώπων το έκανε και θα καταλάβει αμέσως ότι αυτό ήταν πανεύκολο. 
Πολύ εύκολα θα μπορούσαν οι Αμερικανοί να συνωμοτήσουν με τους σταλινικούς για να επεκτείνουν από κοινού τα συμφέροντά τους εις βάρος της Βρετανίας και των υπολοίπων Ευρωπαίων. 
Πώς το εξηγούμε αυτό? 
Το σταλινικό καθεστώς εκείνη την εποχή αγωνιούσε για την επιβίωσή του και δεν έδειχνε αρκετά σταθερό για να το πετύχει. 
Η απομόνωση της Ρωσίας, σε συνδυασμό με τη συνεχή αντίδραση του ρωσικού λαού, ήταν θέμα χρόνου να ρίξει το καθεστώς ...
Το καθεστώς εκείνο, το οποίο στη συντριπτική του πλειοψηφία ήταν Εβραίοι.
Με αυτούς τους αγωνιούντες για την επιβίωσή τους σταλινικούς Εβραίους ήρθε σε επαφή ο Ρούζβελτ. 
Ποιος Ρούζβελτ? ...
Ο "εκλεκτός" των Εβραίων τραπεζιτών τής Νέας Υόρκης ...
Των Εβραίων τραπεζιτών, οι οποίοι επίσης αγωνιούσαν για την επιβίωσή τους μετά το μεγάλο Κραχ. 
Γι' αυτούς ήταν το στοίχημα της ζωής τους να "πετύχει" το New Deal και αυτό για να πετύχει θα έπρεπε να γίνει εις βάρος της Βρετανίας και της Ευρώπης και άρα μετά από έναν μεγάλο πόλεμο. 
Είναι δυνατόν να συνάντησαν την παραμικρή δυσκολία να συνεννοηθούν μεταξύ τους εις βάρος όλων των άλλων οι πανικοβλημένοι αυτοί Εβραίοι? 
Είναι δυνατόν να σκέφτηκαν —έστω και δεύτερη φορά— αν "άξιζε" ή όχι να παραδώσουν κάποιους ομοίους τους στο "Ολοκαύτωμα", απλά για ν' αποκτήσουν συλλογικό εθνικό "άλλοθι"?
Η απόφαση δηλαδή για το "Ολοκαύτωμα" ήταν κάτι παραπάνω από εύκολη γι' αυτούς. Με μερικές χιλιάδες θανάτων θα κατακτούσαν ολόκληρο τον κόσμο. 
Με θανάτους, που άλλα έθνη απλά θα αγωνίζονταν για την επιβίωσή τους, το εβραϊκό έθνος θα κέρδιζε την παγκόσμια επικράτησή του. 
Τα κέρδη ήταν τρομερά μεγάλα σε έναν κόσμο, ο οποίος έτσι κι αλλιώς θα αιματοκυλιόταν στο σύνολό του με πρωτοφανή τρόπο. 
Δεν είναι δυνατόν να θέλεις να προκαλέσεις τέτοια τεράστια ανθρωποσφαγή και να θέλεις ν' αποφύγεις ένα στοιχειώδες "μάτωμα". Θα σε καταλάβουν τα θύματά σου και θα σε εξοντώσουν.

Επιπλέον και οι συνθήκες της εποχής ήταν διαφορετικές. 
Δεν κρίνεις ποτέ τα πράγματα με τα σημερινά δεδομένα. 
Το "μάντρωμα" στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν ήταν απαραίτητα κάτι το κακό για εποχές που ο θάνατος "θέριζε" στην Ευρώπη. 
Για εποχές που τους νεκρούς από την πείνα, τις κακουχίες ή τους βομβαρδισμούς, τους μάζευαν με τα καρότσια. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για "αυτοτραυματισμό" ...
Ήταν το "άλλοθι" τους, εφόσον γνώριζαν πως, αν δεν το εξασφάλιζαν, δεν άντεχαν στην παραμικρή έρευνα που θα ακολουθούσε μεταπολεμικά ...
Εβραίοι πρωταγωνιστούσαν παντού ...
Εβραίοι ήταν οι τραπεζίτες, που χρηματοδοτούσαν τον Χίτλερ ...
Εβραίοι ήταν οι σταλινικοί, οι οποίοι διέπρατταν εγκλήματα τύπου Κατίν. 
Απ' όπου και να ξεκινούσες την έρευνα, σε αυτούς θα κατέληγες. 
Ήταν θέμα επιβίωσης γι' αυτούς να δημιουργήσουν ένα "άλλοθι".
Ένα "άλλοθι", το οποίο τους βγήκε σχετικά "φτηνό", αν σκεφτεί κάποιος το αιματοκύλισμα το οποίο προκάλεσαν σε ολόκληρη την ήπειρο. Με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην πραγματικότητα προστάτευσαν ένα μέρος του πληθυσμού τους από πράξεις αυτοδικίας, εφόσον πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι μέσα στο χάος τού πολέμου θα επιχειρούσαν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους και να αποδώσουν "δικαιοσύνη" κατά το δοκούν. 
Οι αριθμοί των θυμάτων είναι σίγουρα ψεύτικοι, εφόσον οι Εβραίοι ως λαός δεν είχαν εκείνα τα πληθυσμιακά δεδομένα, για να έχουν 6.000.000 νεκρούς και να επιβιώσουν μετά τον πόλεμο πολλοί περισσότεροι.

Τα νούμερα είναι σίγουρα "κατασκευασμένα"
Μέσα σ' αυτά τα νούμερα έβαλαν ό,τι μπορούσαν και δεν μπορούσαν ...
Ό,τι προβλέπεται και ό,τι δεν προβλέπεται. 
Η "στατιστική" τους δεν σεβάστηκε ούτε καν τις σταθερές λειτουργίας των ανθρώπινων συνόλων. 
Τι σημαίνει αυτό? 
Ότι ένα ανθρώπινο σύνολο έχει τη φυσική του "φθορά" μέσα στον χρόνο. 
Κάποια από τα μέλη του θα πεθάνουν οπωσδήποτε, γιατί απλούστατα πεθαίνουν οι άνθρωποι. 
Όταν έχεις υπό περιορισμό ένα ανθρώπινο σύνολο, θα έχεις θανάτους ακόμα κι αν τους έχεις περιορισμένους στο Four Seasons.
 Όταν αυτοί οι φυσικοί θάνατοι δεν διαχωρίζονται από τους αφύσικους, υπάρχει πρόθεση να "φουσκωθούν" κάποιοι αριθμοί.
Αυτό έκαναν και οι Εβραίοι. 
Έβαλαν όλους τους θανάτους του συνόλου του ευρωπαϊκού πληθυσμού τους για μια τριετία στον ναζιστικό "λογαριασμό"
Γιατί? ...
Για λόγους εντυπώσεων ...
Για να εμφανίσουν πολλά θύματα και από θύτες να περάσουν στο στρατόπεδο των θυμάτων σαν κλαίοντες ...
Ήταν που ήταν νεκροί, γιατί να μην χρησιμεύσουν με τον θάνατό τους στους ζωντανούς? 
Έκλαιγαν τα δυστυχή θύματα του δολοφονικού πολέμου και "σπάραζαν" από τον "πόνο" οι Εβραίοι τραπεζίτες της Νέας Υόρκης. 
Οι λαοί έχασαν τα πάντα και βρέθηκαν πεινασμένοι πάνω σε πατρίδες πραγματικά συντρίμμια και οι πολυεκατομμυριούχοι Εβραίοι τούς ζητούσαν "συμπαράσταση" και βέβαια καμιά αποζημιωσούλα.

Το τέλος είναι αναπόφευκτο.
Καθημερινά γίνεται αντιληπτό —όλο και περισσότερο, σε όλο και περισσότερους ανθρώπους— ότι πλησιάζουμε στο τέλος. 
Οι ισχυροί αυτού του κόσμου δεν θα καταφέρουν στο τέλος να διαχειριστούν την κατάσταση την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν. "Κάθονται" επάνω σε μια "ενεργοποιημένη" ωρολογιακή "βόμβα" "πέτσινης" αξίας άνω των πεντακοσίων τρισεκατομμυρίων δολαρίων και δεν γνωρίζουν πώς να την "απενεργοποιήσουν"
Δυστυχώς γι' αυτούς έμπλεξαν τα ανώτερα μαθηματικά με την οικονομία και τα αποτελέσματα είναι αστρονομικά και βεβαίως επικίνδυνα. Ό,τι και να κάνουν, δεν μπορούν πλέον να ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να ελέγξουν την κατάσταση. Αν αυτή η "βόμβα" σκάσει, θα χαθούν κι αυτοί μαζί της.

...Θα χαθούν, γιατί η κατάσταση δεν είναι διαχειρίσιμη. Το κόλπο του icloud δεν μπορεί να τους σώσει στην παγκοσμιοποιημένη πλέον οικονομία. 
Γιατί?
Γιατί κι αυτό βρίσκεται μέσα στον κόσμο αυτόν ...
Μέρος του κόσμου μας είναι το "συννεφάκι" τους ...
Δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν ενδιάμεση "δεξαμενή", για να μεταφερθεί ο πλούτος τους σαν επένδυση σε κάποιον άλλο χώρο ...iplanet θέλουν τώρα για να σωθούν ...
Άλλον Πλανήτη θα χρειάζονταν να έχουν "δίπλα" τους, για να "ξεφορτωθούν" από τον πλούτο, προκειμένου ν' απαλλαγούν από το "βάρος" του. 
Μόνον αν υπήρχαν εξωγήινοι πολιτισμοί, θα μπορούσαν όλοι αυτοί να ελπίζουν σε σωτηρία ...
Το "απόστημα" έχει γίνει σχεδόν ίσο με τον οργανισμό στον οποίον αναπτύχθηκε.

Είναι τόσο μεγάλος ο όγκος των "πέτσινων" χρημάτων που έχουν συσσωρευτεί στα "χαρτοφυλάκιά" τους —και τα οποία πρέπει να "εξαχθούν"—, που δεν θα τους έφταναν ολόκληροι πολιτισμοί σε άλλους Πλανήτες, για να τα απορροφήσουν. 
Πρέπει να επαναλάβουν πετυχημένες τακτικές άλλων εποχών επάνω σε νέες ακόμα μεγαλύτερες κλίμακες, οι οποίες θα "σμικρύνουν" τα τεράστια μεγέθη που τους απειλούν. 
Όπως από τα εκατομμύρια δολάρια των προπολεμικών ΗΠΑ περάσαμε στα μεταπολεμικά δισεκατομμύρια, έτσι και τώρα πρέπει να βρεθεί "χώρος" να μπορούν να "μπουν" τα τρισεκατομμύρια της παγκοσμιοποίησης ...
Δεν "χωράνε" αυτά τα χρήματα στην παγκόσμια οικονομία ...Μόνον με εξωγήινες παραμέτρους μπορούν να "κλείσουν" τις παγκοσμιοποιημένες εξισώσεις.
 ...Να "χρηματοδοτήσουν" τους ολιγάριθμους φασίστες Αρειανούς να κάνουν έναν καταδικασμένο πόλεμο με τους πολυάριθμους Κρόνιους, ώστε μετά το πέρας να πάνε οι Γήινοι να οικειοποιηθούν τον Άρη σαν προστάτες των Αρειανών και να αρπάξουν τον μισό Κρόνο σαν επενδυτές ...Μόνον σε τέτοια "σενάρια" επιστημονικής φαντασίας μπορούν να "ξεφορτωθούν" τα εκατοντάδες τρισεκατομμύρια που έχουν "συσσωρεύσει" με τις τοκογλυφικές αλχημείες τους ...
Μόνον σε σενάρια όπου η ίδια η ανθρωπότητα θα εντασσόταν ως "μειονότητα" υπάρχει περίπτωση "εκτόνωσης" της κατάστασης.
Όμως, επειδή πολυπληθείς εξωγήινοι δεν υπάρχουν, για να παρασυρθούν σε "εμφύλιο" και στη συνέχεια να χρειάζονται τα χρήματά τους για ν' αναπτυχθούν, είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα "σκάσει" η μεγάλη "βόμβα" ...
Η μεγαλύτερη που έχει υπάρξει από τη δημιουργία των συστημάτων εξουσίας και της οργανωμένης εξουσίας. 
Οι ΗΠΑ είναι θέμα χρόνου να μπουν σε ανεξέλεγκτη ύφεση και αυτό θα σηματοδοτήσει το τέλος. 

Σε μια τέτοια περίπτωση τα ομόλογα-"μετοχές" των υφεσιακών και άρα "ζημιογόνων" ΗΠΑ θα καταρρεύσουν και μαζί μ' αυτά θα καταρρεύσουν όλες οι μεγάλες οικονομίες, οι οποίες αναγκάστηκαν από τους τοκογλύφους να τα "φορτωθούν". 
Τα κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ είναι οι επενδυτικοί "ογκόλιθοι" των θεμελίων όλων των εθνικών οικονομιών και αν αυτά "αποσαθρωθούν", τίποτε δεν θα μείνει όρθιο, γιατί όλα στηρίζονται επάνω τους ...Ας προσπαθήσει να φανταστεί κάποιος τι μπορεί να συμβεί, αν καταρρεύσουν οι αξίες των αμερικανικών ομολόγων ...Τι θα συμβεί, αν χάσουν μεγάλα ποσοστά της αξίας τους και τείνουν προς τον "πάτο".
...Ποια Ευρώπη και ποια κρίση χρέους; ...Δυναμιτάκι δίπλα σε πυρηνική βόμβα είναι το ευρωπαϊκό χρέος σε σχέση με το παγκόσμιο "πέτσινο" χρήμα, το οποίο δεν μπορεί να αποτυπωθεί σε πραγματική αξία. Πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε αμερικανικά ομόλογα έχουν σήμερα τόσο η Κίνα όσο και η Ιαπωνία. 
Ό,τι δούλεψαν και κέρδισαν τον τελευταίο μισό αιώνα αυτά τα τεράστια κράτη το έχουν "κλειδωμένο" στα αμερικανικά ομόλογα. Αν αυτά γίνουν "ψίχουλα", θα ανοίξει μια "μαύρη τρύπα" και θα πέσουν όλοι μαζί μέσα σ' αυτήν. 
Μία ολόκληρη μέρα δεν αντέχει η Γερμανία υπό τέτοιες συνθήκες ...
Η ανθρωπότητα θα χάσει τον Πλανήτη Γη και θα χρωστάει άλλους τρεις. Σε αυτόν τον τεράστιο κίνδυνο έχουν βάλει την ανθρωπότητα οι τοκογλύφοι.

Για τους Σιωνιστές Εβραίους αυτό δεν πρέπει να είναι πρωτόγνωρο. Δεν είναι η πρώτη φορά που με τις ενέργειές τους αποσταθεροποιούν μια αυτοκρατορία και θα χρειαστεί να "τρέξουν" να σωθούν από την οργή των θυμάτων τους ...
Διεκδικούν την  αυτοκρατορία του Ελληνισμού και αυτό είναι επικίνδυνο ...Οι αυτοκρατορίες δεν είναι ποτέ "ορφανές" ...
Οι αυτοκρατορίες πάντα είναι "γκαστρωμένες" και κρύβουν εκπλήξεις ...Όταν "σπάνε" τα "νερά" τους, πάντα κάποιος γεννιέται και πάντα κάποιος κλαίει ...
Αν δεν υπάρχει Φαραώ, θα υπάρχει κάποιος άλλος να τους σπάσει το κεφάλι ...
Ειδικά  μια  αυτοκρατορία  σαν  τον  Ελληνισμό  δεν  είναι  εύκολη 
υπόθεση ...
Μια αυτοκρατορία, η οποία άντεξε σχεδόν δύο χιλιάδες χρόνια  και αντιμετώπισε επιτυχώς τις πιο έντονες και επικίνδυνες προκλήσεις που έχει ποτέ αντιμετωπίσει αυτοκρατορία, δεν μπορεί να είναι εύκολη υπόθεση ...Πολύ "χαλαρά" πήραν κάποιοι την υπόθεση "άλωσή" της. 
Αυτήν την πραγματικά "χαλύβδινη" αυτοκρατορία έρχονται οι σιωνιστές Εβραίοι να τη διεκδικήσουν με "χάντρες" και "καθρεφτάκια". Από τώρα τους το υπογράφουμε ότι θα εκπλαγούν, όταν αυτό το Ρωμαλέο "κτήνος" αντιδράσει. 
Σε μια τέτοια περίπτωση η "έξοδός" τους από την Αίγυπτο θα μοιάζει με προσκοπική "περιπέτεια" σε αστικό άλσος ...
Στην πραγματικότητα ούτε αυτό θα προλάβουν να κάνουν ...Ούτε αυτήν τη διέξοδο θα έχουν. Ο κόσμος είναι πολύ μικρός πλέον, για να βρουν μια αχανή και "φιλόξενη" έρημο, για να κάνουν χρήση τής βασικής εθνικής τους "τεχνογνωσίας".
Σύντομα ο κόσμος θα μάθει την αλήθεια και αυτό δεν θα τους αρέσει καθόλου. 
Μερικές χιλιάδες ανθρώπων αποφάσισαν να "σταθούν" απέναντι σε έξι δισεκατομμύρια ομοίων τους και αυτό θα αποδειχθεί ότι δεν είναι και πολύ συνετό. 
Βύθισαν στη φτώχεια, στην μελαγχολία και την απελπισία ολόκληρο το ανθρώπινο είδος, γιατί τους άρεσε να παίζουν "μονόπολη". 
Κατόρθωσαν —γιατί περί κατορθώματος πρόκειται— να τους μισούν οι πάντες. 
Ούτε το ''υποτίθεται'' δικό τους Ισραήλ δεν ξέφυγε από την απληστία τους. 
Ακόμα και οι Ισραηλίτες είναι εχθροί τους. Δυστυχώς γι' αυτούς, θα τους "καταδιώξουν" έμπειροι άνθρωποι και από τώρα τους βεβαιώνουμε πως ήδη τους "περιμένουν" εκεί όπου σχεδιάζουν να πάνε και να "κρυφτούν" σε ώρα ανάγκης.