Το 1897 διοργανώθηκε στη Bασιλεία της Eλβετίας το 1ο σιωνιστικό Kογκρέσο με τη συμμετοχή 200 αντιπροσώπων από όλο το φάσμα της εβραϊκής διασποράς.
Προϊόν των εργασιών του συνεδρίου ήταν το λεγόμενο "Πρόγραμμα της Bασιλείας" που επισημοποίησε την επιδίωξη των σιωνιστών για τη "...δημιουργία μίας εστίας για τον εβραϊκό λαό στη γη του Iσραήλ, κατοχυρωμένης από το νόμο".
Tο Πρόγραμμα της Bασιλείας μπορεί να θεωρηθεί ως το μανιφέστο του εβραϊκού εθνικισμού, αφού ενέτασσε την επιθυμία των Eβραίων για παλιννόστηση σε ένα χειροπιαστό πολιτικό πρόγραμμα και πρότεινε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για την επίτευξή της.
Πρέπει όμως να παρατηρήσουμε ότι κόντρα στην επικρατούσα άποψη, θεμελιώδης στόχος του σιωνισμού δεν ήταν απλώς η μεταφορά και συγκέντρωση του περιπλανώμενου εβραϊκού έθνους στον ιστορικό εδαφικό πυρήνα του.
Σύμφωνα με τη διακήρυξη Nο3 του εθνικού προγράμματος της Bασιλείας, το σιωνιστικό κίνημα επιφορτιζόταν με το καθήκον της "ενίσχυσης και καλλιέργειας του εβραϊκού εθνικού αισθήματος και της εθνικής συνείδησης των Eβραίων".
Mε άλλα λόγια, το εγχείρημα της συγκρότησης εβραϊκού κράτους προϋπέθετε την αναδημιουργία εκ του μηδενός του εβραϊκού έθνους, αφού οι περισσότεροι Eβραίοι της διασποράς αντιλαμβάνονταν τον "εβραϊσμό" τους ως θρησκευτική πίστη και όχι ως ζήτημα εθνικής ταυτότητας.
Xαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι το Kογκρέσο ήταν αρχικά προγραμματισμένο να συνέλθει στο Mόναχο. Oι σιωνιστές ηγέτες, όμως, αναγκάστηκαν να αναθεωρήσουν τους αρχικούς σχεδιασμούς τους όταν βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη λυσσαλέα αντίδραση της εβραϊκής κοινότητας της πόλης που απέρριπτε την κοσμική-εθνικιστική επιχειρηματολογία των θεωρητικών του σιωνισμού και υποστήριζε τον παραδοσιακό αυτοπροσδιορισμό των Eβραίων ως μία κατά βάση θρησκευτική και πνευματική κοινότητα.
Oπως αναγράφεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Συνδιάσκεψη του Mόντρεαλ (μία αντι-σύνοδος ορθοδόξων Eβραίων που διοργανώθηκε παράλληλα με τη σύνοδο των σιωνιστών στη Bασιλεία):
"Aποδοκιμάζουμε ολοκληρωτικώς κάθε πρωτοβουλία με σκοπό τη δημιουργία εβραϊκού κράτους. Aπόπειρες τέτοιου είδους δείχνουν μία εσφαλμένη αντίληψη της αποστολής του Iσραήλ... την οποία πρώτα οι Προφήτες διακήρυξαν. Tονίζουμε ότι ο σκοπός του ιουδαϊσμού δεν είναι ούτε πολιτικός ούτε εθνικός αλλά πνευματικός. Oραματίζεται μία μεσσιανική εποχή, όπου όλοι οι άνθρωποι θα αναγνωρίζουν ότι ανήκουν σε μία μεγάλη κοινότητα για την εγκατάσταση της Bασιλείας του Θεού στη γη".
H συντριπτική πλειονότητα των απανταχού Eβραίων εξακολουθούσε να αντιλαμβάνεται την εβραϊκή ταυτότητά της με τους πνευματικούς όρους που αναφέραμε παραπάνω.
Δρομολογώντας το σχέδιο για την οικοδόμηση του εβραϊκού κράτους, οι σιωνιστές έπρεπε να στοχεύουν στην αποδοχή της εθνικής ιδέας από ολοένα ευρύτερα στρώματα Eβραίων της διασποράς και παράλληλα, στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο οι ίδιοι οι Eβραίοι κατανοούσαν την εβραϊκότητά τους.
Eπρεπε να ανοικοδομήσουν το ίδιο το έθνος του Iσραήλ που είχε πάψει να υπάρχει από το 70 μ.X., όταν οι Pωμαίοι κυρίευσαν τα Iεροσόλυμα και κατέστρεψαν το ναό του Σολομώντα.........
ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΑΖΙΚΑ ΑΥΤΟ ???
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ......
1882 Ξεκινά η πρώτη "Aλίγια" (εβραϊκή μετανάστευση) στην Παλαιστίνη.
1897 Στη Bασιλεία της Eλβετίας διοργανώνεται από τον Τέοντορ Xερτσλ το πρώτο Σιωνιστικό Συνέδριο - Iδρύονται οι τρεις μεγάλες οργανώσεις του παγκόσμιου σιωνισμού.
1914 (2 Αυγούστου): Ξεσπάει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στο τέλος του 19ου και στην αρχή του 20ού αιώνα οι μεγαλύτερες μέχρι τότε δυνάμεις είχαν μοιράσει εξ ολοκλήρου τον κόσμο ανάμεσα τους, αφήνοντας έξω από τη μοιρασιά τα κράτη που μπήκαν αργότερα στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης (Γερμανία, ΗΠΑ, Ιαπωνία) οι οποίες με τη σειρά τους εκτόπιζαν τις παλιές καπιταλιστικές χώρες και κύρια τη Μεγάλη Βρετανία και την Γαλλία, από τις διεθνείς αγορές.
Η Γερμανία προσπαθώντας να θέσει υπό τον έλεγχό της την Τουρκία είχε διεισδύσει δυναμικά στην οικονομία της, βάζοντας σε κίνδυνο τα συμφέροντα των Ρώσων και των Βρετανών ιμπεριαλιστών στην περιοχή.
Η κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Κωνσταντινούπολη – Βαγδάτη από τους Γερμανούς άνοιγε το δρόμο στη Γερμανία προς τον Περσικό Κόλπο απειλώντας την από ξηρά και θάλασσα συγκοινωνία των Βρετανών με την Ινδία, ενώ βάθαιναν οι διαφορές με τη Γαλλία, πέρα από το ζήτημα της κατοχής της Αλσατίας και της Λωραίνης, τα συμφέροντά τους συγκρούονταν και στην αξίωσή τους να προσαρτήσουν ο καθένας για λογαριασμό του το Μαρόκο. Το Δεκέμβρη του 1913 η αποστολή γερμανικής στρατιωτικής δύναμης με επικεφαλής τον στρατηγό Φον Σάντερς, για την αναδιοργάνωση του τουρκικού στρατού προκαλεί διεθνή αναταραχή.
Οι ενδο-ιμπεριαλιστικές διαφορές ανάμεσα στην Αγγλία, τη Γαλλία τη Ρωσία και την Ιταλία υποχώρησαν μπροστά στην κύρια απειλή που συνιστούσε η Γερμανία και οι σύμμαχοί της. Η όξυνση αυτών των αντιθέσεων έβαζε σε πρώτη γραμμή το ζήτημα του ξαναμοιράσματος του κόσμου κι αυτό το ξαναμοίρασμα δεν μπορούσε να γίνει παρά μόνο με έναν παγκόσμιο πόλεμο. Εναν πόλεμο που μαζί με τον υπόλοιπο κόσμο, επέφερε αλλαγές και στη μεγάλη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
ΤΟ ΤΣΙΡΑΚΙ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ =(ΤΟΥΡΚΙΑ ) ΜΠΗΚΕ ΣΤΑ ΣΚΑΡΙΑ ΓΙΑ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΛΟΓΟΥΣ.....
1914 (2 Αυγούστου): Ξεσπάει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Η Τουρκία κρατάει φαινομενικά ουδετερότητα, όμως
1914 (16 Οκτώβρη): Επίθεση τουρκικών και γερμανικών πλοίων στο ρωσικό στόλο στη Μαύρη Θάλασσα.
1914(20 Οκτώβρη): Η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στις 5 Νοέμβρη ακολουθεί η Βρετανία και η Γαλλία.
1914: Η Γερμανία χάνει μια σειρά αποικίες: Τα νησιά Καρολίνες, Μαριάνες και Μάρσαλ στον Ειρηνικό ωκεανό και η γερμανική ναυτική βάση Τσιντάο στη Κίνα καταλαμβάνεται από την Ιαπωνία, το γερμανικό τμήμα της Νέας Γουινέας και τα νησιά Σολομώντα από τους Αυστραλούς, τα νησιά Σαμόα από τους Νεοζηλανδούς. Τα αγγλογαλλικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τις γερμανικές αποικίες στην Αφρική: Το 1914 το Τόγκο, το 1915 την Νοτιοδυτική Αφρική, το 1916 το Καμερούν και το 1917 την Ανατολική Αφρική…
1914 – 1915: Τουρκικά στρατεύματα παίρνουν θέση στη Συρία και τη Παλαιστίνη και στη Μεσοποταμία με αρχιστράτηγο (τυπικά) τον σουλτάνο Μεχμέτ τον Ε΄, διοικητή τον Εμβέρ πασά και αρχηγό του Επιτελείου τον Γερμανό στρατηγό Φ. Μπρόνζαρτ φον Σέλλεντορφ. Τον Φλεβάρη του 1915 επιχειρούν, χωρίς επιτυχία, να περάσουν τη διώρυγα του Σουέζ και να ανακαταλάβουν την Αίγυπτο. Η Αγγλία ολοκληρώνει τη συγκρότηση της Αιγυπτιακής Εκστρατευτικής Δύναμης (Ανοιξη του 1916) με διοικητή τον στρατηγό σερ Εντμουντ ξεκινά την επιχείρηση κατάκτησης της Παλαιστίνης και της Συρίας.
1915 (Απρίλης) Στο Λονδίνο υπογράφεται μυστική συμφωνία μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας και Ρωσίας, από τη μια και Ιταλίας από την άλλη, προκειμένου να εξασφαλιστεί η είσοδος της τελευταίας στο πλευρό της Ανταντ. Με αυτό το Σύμφωνο του Λονδίνου οι συμμαχικές δυνάμεις εκχώρησαν στην Ιταλία, ανάμεσα στα άλλα, πλήρη κυριαρχία επί της Λιβύης και επί των Δωδεκανήσων καθώς και μια ζώνη επιρροής στη Μικρά Ασία. Στις 23 Μάη του 1915 η Ιταλία κηρύσσει τον πόλεμο στην Αυστροουγγαρία και πολύ αργότερα, στις 28 Αυγούστου κατά της Γερμανίας.
1916 (5 Ιουνίου): Ξεκινά η Αραβική Εξέγερση. Ενας από τους κυβερνήτες της Αραβίας, ο Σαρίφ Χουσεΐν κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία συγκροτώντας έναν ισχυρό αραβικό στρατό από τις γύρω νομαδικές φυλές, κάτω από τη διοίκηση του γιου του εμίρη Φειζάλ και τη συμμετοχή Αγγλων ειδικών συμβούλων, ανάμεσά τους και ο συνταγματάρχης Τόμας Λόρενς. Τα βρετανικά στρατεύματα στα τέλη του 1917 καταλαμβάνουν την Παλαιστίνη και μέχρι τον Οκτώβρη του 1918 βρετανικές και αραβικές δυνάμεις κατακτούν τη Συρία. Στο μεταξύ μονάδες του βρετανικού στρατού από τις Ινδίες αποβιβάζονται στη Μεσοποταμία (Νοέμβρης του 1914) και καταλαμβάνουν τη Βασόρα. Μέχρι το τέλος του πολέμου (1918) θέτουν κάτω από τον έλεγχό τους τη Βαγδάτη (Μάρτης 1917) και τη Μοσούλη (Οκτώβρης 1918).
1916: Η Συμφωνία Σάιξ – Πικό .Τον Νοέμβρη του 1915 ξεκινούν μυστικές συνομιλίες διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους Βρετανούς, που εκπροσωπούσε ο σερ Μαρκ Σάιξ και τους Γάλλους με τον Φρανσουά Πικό, με κεντρικό θέμα τη ρύθμιση των γαλλικών διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Το Μάρτη του 1916, αφού επιτεύχθηκε μια αρχική συμφωνία, οι δυο πλευρές απέσπασαν την έγκριση της Πετρούπολης, προσφέροντας στη Ρωσία περισσότερα τουρκικά εδάφη (ανάμεσα στα άλλα η Ρωσία μετά τον πόλεμο, έπαιρνε την Κωνσταντινούπολη, τη δυτική όχθη του Βόσπορου, τον έλεγχο της θάλασσας του Μαρμαρά και των νησιών της, τα Στενά των Δαρδανελίων, την Ιμβρο και την Τένεδο, καθώς και την παράκτια περιοχή της Μικράς Ασίας ανατολικά του Βοσπόρου με αντάλλαγμα την ελεύθερη χρήση του λιμανιού της Κωνσταντινούπολης από τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και την ελεύθερη διέλευση των Στενών).
Η αγγλογαλλορωσική Συμφωνία προέβλεπε άμεση κυριαρχία της Βρετανίας στο Ιράκ (στις επαρχίες της Βαγδάτης και της Βασόρας) και σε δυο περιοχές στα παράλια της Παλαιστίνης γύρω από τις πόλεις Χάιφα και Ακκρα.
Η Γαλλία θα αποκτούσε τον άμεσο έλεγχο των παράκτιων περιοχών της Συρίας δυτικά της Δαμασκού καθώς και την Κιλικία στη νοτιοδυτική Τουρκία.
Κάτω από «Διεθνή Διοίκηση» θα έμπαινε το τμήμα της Παλαιστίνης δυτικά του Ιορδάνη ποταμού και νότια μέχρι τη Γάζα. Η μορφή που θα έπαιρνε η Διεθνής Διοίκηση θα καθορίζονταν μετά από διαβουλεύσεις με τη Ρωσία και τον ηγέτη της Αραβικής Εξέγερσης Σαρίφ Χουσεΐν της Μέκκας.
Εμμεση πολιτική επιρροή θα ασκούσαν η μεν Γαλλία στην υπόλοιπη ενδοχώρα της Συρίας και στην επαρχία της Μοσούλης, η δε Βρετανία στα νοτιότερα τμήματα της Μοσούλης, στην Υπεριορδανία και τα νότια τμήματα της Παλαιστίνης, περιοχές στις οποίες θα ιδρυόταν «ανεξάρτητο» αραβικό κράτος ή συνομοσπονδία.
Με αυτή τη μυστική συμφωνία οι Βρετανοί αθετούσαν την υποχρέωση που είχαν αναλάβει μετά από συζητήσεις και ανταλλαγή επιστολών μεταξύ του Βρετανού ύπατου αρμοστή της Αιγύπτου ΜακΜάχον και του Σαρίφ Χουσεΐν, για ανεξαρτησία των αραβόφωνων περιοχών.
ΜΗΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ ΓΙΑΤΙ ????
Δυο χρόνια μετά την υπογραφή του Συμφώνου και αφού η Ιταλία πληροφορήθηκε τα βασικά σημεία της Συμφωνίας Σάιξ – Πικό η ιταλική κυβέρνηση ζήτησε τροποποίηση της συμφωνίας και πέτυχε νέα συμφωνία (Απρίλης του 1917 – Αγιος Ιωάννης της Μωριέννης) με την οποία της εκχωρήθηκε μεγάλη έκταση τουρκικών εδαφών, συμπεριλαμβανομένης και της Σμύρνης, στο νοτιοδυτικό τμήμα της Μικράς Ασίας.
Η νεαρή σοβιετική κυβέρνηση, με εντολή του Λένιν, έδωσε στη δημοσιότητα το κείμενο της συμφωνίας το Δεκέμβρη του 1917, καταγγέλλοντας την πολιτική των ιμπεριαλιστών, προκαλώντας αγανάκτηση στον αραβικό κόσμο.
1917: (6 Απρίλη) Οι ΗΠΑ εισέρχονται στον πόλεμο στο πλευρό της Ανταντ.
1917 H Παλαιστίνη τίθεται υπό βρετανική διοίκηση - O Bρετανός υπουργός Eξωτερικών, Mπάλφουρ, διαμηνύει στη Σιωνιστική Oμοσπονδία την υποστήριξη του βρετανικού στέμματος στις εβραϊκές εθνικές φιλοδοξίες.
ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΗΤΑΝ ΑΜΙΓΩΣ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΑ ΕΝΕΚΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΩΝ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΤΟΤΕ ΤΡΑΠΕΖΩΝ......
1917 – Η Διακήρυξη Μπάλφουρ
Το καλοκαίρι του 1917 η γερμανική κυβέρνηση, με σκοπό τη διάσπαση του μετώπου των συμμαχικών δυνάμεων, αναλαμβάνει πρωτοβουλία και προτείνει μεσολαβητικό ρόλο ανάμεσα στις ευρωπαϊκές σιωνιστικές οργανώσεις και την Οθωμανική αυτοκρατορία προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία για την εγκαθίδρυση εβραϊκής κοινότητας στην Παλαιστίνη. Το ενδεχόμενο να επιτευχθεί συμφωνία και σε συνδυασμό με την πιθανότητα κάτω από τις πιέσεις της Ρωσίας και των ΗΠΑ για έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών, να τερματιστεί «πρόωρα» ο πόλεμος, πριν την ολοκλήρωση του διαμελισμού της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, οδήγησε τον εβραϊκής καταγωγής Βρετανό υπουργό Εξωτερικών λόρδο Αρθουρ Μπάλφουρ, στις 2 Νοέμβρη 1917, μετά από σχετικές συνομιλίες με τη Διεθνή Σιωνιστική Οργάνωση, να στείλει επίσημη επιστολή στον Βρετανό σιωνιστή λόρδο Ου. Ρόθτσαϊλντ, με την οποία γνωστοποιούσε την απόφαση της βρετανικής κυβέρνησης να υποστηρίξει την ίδρυση εβραϊκής εθνικής εστίας στην Παλαιστίνη.
ΩΩΩΠ !!! ΝΑ ΚΑΙ Ο ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΠΟΥ ΛΕΓΑΜΕ.....
(ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΣ ΠΩΣ ΣΤΗΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΟΙΡΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΨΕΥΤΟΠΟΛΕΜΟΙ ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΣΤΟΧΟ (ΕΙΧΑΝ)ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ........)
Με αυτόν τον τρόπο η Βρετανία επιχείρησε να θέσει υπό τον έλεγχό της ολόκληρη την Παλαιστίνη, εκβιάζοντας τη γαλλική και την ιταλική κυβέρνηση οι οποίες ενέκριναν την Διακήρυξη Μπάλφουρ το Φλεβάρη του 1918, κάτω από την πίεση των σιωνιστικών οργανώσεων που δρούσαν στις χώρες τους και προκειμένου να εξασφαλίσουν τις δικές τους διεκδικήσεις στη Μέση Ανατολή.
Οι Αγγλοι, δυο μήνες μετά τη δημοσίευση της Διακήρυξης, επιχείρησαν να καθησυχάσουν τους Αραβες διαβεβαιώνοντάς τους ότι η Συμφωνία Σάιξ – Πικό είχε προσωρινό χαρακτήρα και ότι η Βρετανία επιθυμούσε τη δημιουργία ανεξάρτητων αραβικών κρατών στην περιοχή με καθεστώτα που θα στηρίζονταν στη βούληση των πληθυσμών τους. Τα αραβικά στρατεύματα συνέχισαν τις πολεμικές επιχειρήσεις στο πλευρό των Αγγλων αρχίζοντας επίθεση κατά των τουρκικών στρατευμάτων τον Σεπτέμβρη 1918 στην Παλαιστίνη και τον Οκτώβρη κατέλαβαν την Δαμασκό.
ΔΕΣ ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΕΣΤΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ......ΚΡΑΤΗ ΟΠΩΣ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΝΕΡΓΟΥΣΑΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΟΥΣ........
Το τέλος του πολέμου
Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με ήττα της Γερμανίας και των συμμάχων της, επηρεάζοντας αποφασιστικά ολόκληρο τον πλανήτη. Οι σιωνιστές πέτυχαν το οριστικό μοίρασμα του κόσμου, δεν υπήρχαν πλέον περιοχές στη γη έξω από τον έλεγχο των σιωνιστών, με εξαίρεση δηθεν το πρώτο σοσιαλιστικό κράτος το οποίο θα έπρεπε να κρατήσουν για έναν φαινομενικό εχθρό πρός αντιπαράθεση όποτε χρειαζόταν....
Στις 28.9.1918 συνθηκολογεί η Βουλγαρία, στις 30.10.1918 στο λιμάνι του Μούδρου στη Λήμνο, στο κατάστρωμα του αγγλικού καταδρομικού πλοίου «Αγαμέμνων», υπογράφει συμφωνία συνθηκολόγησης η Τουρκία, στις 3.11.1918 η Αυστροουγγαρία και τέλος στις 11.11.1918 στο δάσος της γαλλικής πόλης Κομπιένη υπογράφτηκε η ανακωχή μεταξύ της ηττημένης Γερμανίας και τους εκπροσώπους των Αγγλων, Γάλλων και Αμερικάνων σηματοδοτώντας το τέλος του πολέμου και προετοιμάζοντας την Συνδιάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού και την Συνθήκη Ειρήνης των Βερσαλλιών....
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΑΝ......
Η Διεθνής Συνδιάσκεψη του Παρισιού που συγκάλεσαν οι νικήτριες δυνάμεις προκειμένου να καταρτίσουν και να υπογράψουν τις συνθήκες ειρήνης με τα κράτη που ηττήθηκαν, ξεκίνησε στις 18 Γενάρη του 1919 και, με διακοπές, τερματίστηκε στις 21 Γενάρη του 1920. Στις εργασίες της (τη μεγάλη μοιρασιά) πήραν μέρος τα κράτη: Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, ΗΠΑ, Ιταλία, Ιαπωνία, Βέλγιο, Βραζιλία, Βρετανικές κτήσεις (Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Καναδάς, Νοτιοαφρικανική Ενωση), Ινδία, Ελλάδα, Γουατεμάλα, Αϊτή, Χετζάζη, Ονδούρα, Κίνα, Κούβα, Σερβία, Λιβερία, Νικαράγουα, Παναμάς, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σιάμ και Τσεχοσλοβακία. Επίσης τα κράτη που είχαν διακόψει διπλωματικές σχέσεις με το γερμανικό συνασπισμό: Ισημερινός, Περού, Βολιβία και Ουρουγουάη. Η Σοβιετική Ρωσία δεν προσκλήθηκε, φυσικά. Η Γερμανία και οι πρώην σύμμαχοί της παραβρέθηκαν στη Συνδιάσκεψη αφού καταρτίστηκαν τα σχέδια των συνθηκών ειρήνης ΔΉΘΕΝ.
Η Συνδιάσκεψη Ειρήνης του Παρισιού κατάρτισε τις συνθήκες: των Βερσαλλιών με την Γερμανία (28 Ιούνη 1919), του Αγίου Γερμανού με την Αυστρία (10 Σεπτέμβρη 1919), του Νεϊγύ με την Βουλγαρία (27 Νοέμβρη 1919), του Τριανόν με την Ουγγαρία (4 Ιούνη 1920) και των Σεβρών με την Τουρκία (10 Αυγούστου 1920).
Με απόφαση της Συνδιάσκεψης δημιουργήθηκε η Κοινωνία των Εθνών (ΚτΕ) υπό τη σκέπη της οποίας ολοκληρώθηκε η διανομή των αποικιών ανάμεσα στα κράτη – νικητές με τη μορφή των Εντολών. Το «υπό εντολή» σύστημα αναφέρεται σε αποικίες και εδάφη «που λόγω του τελευταίου πολέμου, έπαψαν να βρίσκονται υπό την κυριαρχία των κρατών που τις κυβερνούσαν προηγουμένως, και που κατοικούνταν από λαούς οι οποίοι δεν είχαν ακόμη τη δυνατότητα να διοικηθούν μόνοι τους στις σκληρές συνθήκες που επικρατούσαν στο νέο κόσμο».
ΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΡΑΣΑΚΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΤΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ.....
Τα «υπό εντολή» εδάφη χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: Τα εδάφη της πρώτης ομάδας οργανώθηκαν ως κράτη, που όμως η νομοθεσία, η εσωτερική πολιτική και οι εξωτερικές σχέσεις κατευθύνονταν από την «εντολοδόχο χώρα» που είχε το δικαίωμα να αποφασίζει για το χρόνο που το «υπό εντολή» κράτος θα αποκτούσε την ικανότητα για αυτοδιαχείριση. Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονταν: το Ιράκ, η Παλαιστίνη και η Ιορδανία, με εντολοδόχο τη Μεγάλη Βρετανία, και η Συρία και ο Λίβανος, με εντολοδόχο τη Γαλλία.
Τα εδάφη της δεύτερης ομάδας τα κυβερνούσε κατευθείαν το εντολοδόχο κράτος και αφορούσαν τμήματα του Καμερούν, του Τόγκο και της Τανγκανίκα, με εντολοδόχο τη Μεγάλη Βρετανία, ένα άλλο τμήμα του Καμερούν και του Τόγκο, με εντολοδόχο τη Γαλλία, και την Ρουάντα – Ουρούντι, με εντολοδόχο το Βέλγιο.
Τα «υπό εντολή» εδάφη της τρίτης ομάδας διοικούνταν ολοκληρωτικά με βάση τους νόμους του εντολοδόχου κράτους «ως αναπόσπαστα τμήματα της επικράτειάς τους». Στην ομάδα αυτή ανήκουν: η Νοτιοδυτική Αφρική (με εντολοδόχο τη Νοτιοαφρικανική Ενωση), η πρώην γερμανική Νέα Γουινέα (με εντολοδόχο την Αυστραλία), η Δυτική Σαμόα (με εντολοδόχο τη Νέα Ζηλανδία), το Ναουρού (με εντολοδόχους την Αυστραλία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Νέα Ζηλανδία) και τα νησιά Καρολίνες, Μαριάννες και Μάρσαλ στον Ειρηνικό Ωκεανό (με εντολοδόχο την Ιαπωνία).
Στο μεταξύ, στη προσπάθειά τους να επιβάλουν τα σχέδιά τους στην Τουρκία οι Αγγλογάλλοι σιωνιστές μπλέκουν την Ελλάδα σε έναν μάταιο πόλεμο και όταν αυτοί εκτίμησαν ότι τα συμφέροντά τους μεταφέρθηκαν στην απέναντι πλευρά, την εγκατέλειψαν οδηγώντας την στην Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 ΛΕΗΛΑΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΚΕΙ ΚΑΤΩ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΗΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ .....
ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΙΟΡΔΑΝΙΑ: Τον Ιούλιο του 1922 οι Βρετανοί που ήδη είχαν καταλάβει την περιοχή θέτουν σε ισχύ την Εντολή διακυβέρνησης της Παλαιστίνης και αμέσως μετά την κατάκτηση νευραλγικών θέσεων στην οικονομία και την πολιτική ζωή, η Μεγάλη Βρετανία, στα πλαίσια της Διακήρυξης Μπάλφουρ, ενθάρρυνε τον εβραϊκό αποικισμό στη Παλαιστίνη και τη διείσδυση του εβραϊκού κεφαλαίου που συνδέονταν με τα σιωνιστικά μονοπώλια. Ο Βρετανός ύπατος αρμοστής είχε συγκεντρώσει όλη την εξουσία στα χέρια του, ενώ την Παλαιστινιακή κυβέρνηση την αποτελούσαν Βρετανοί αξιωματούχοι. Σε συνδιάσκεψη των αρχηγών των βρετανικών αποικιών που έγινε το Μάρτη του 1921, στο Κάιρο, αποφασίστηκε ο χωρισμός τμήματος του εδάφους της Παλαιστίνης, ανατολικά του ποταμού Ιορδάνη, στο οποίο δεν επεκτεινόταν η Διακήρυξη Μπάλφουρ. Η περιοχή αυτή αποτέλεσε το εμιράτο της Υπεριορδανίας, ο στρατός της οποίας, γνωστός ως Αραβική Λεγεώνα, οργανώθηκε υπό τη διοίκηση Βρετανών Αξιωματικών.
1936 Oι Παλαιστίνιοι αντιδρούν στην αύξηση του εβραϊκού πληθυσμού και στη συνεχιζόμενη μετανάστευση - Ξεσπά η μεγάλη Aραβική Eπανάσταση.
ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΣΤΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΣΧΕΔΙΑΣΕΙ ΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ ΜΕΓΑΛΟΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΕΒΑΛΑΝ ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ........ΑΦΟΥ ΜΠΗΚΑΝ ΤΑ ΘΕΜΕΛΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΒΡΑΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΗΝΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΕΙ , ΝΑ ΤΟ ΕΠΟΙΚΗΣΟΥΝ ΜΕ ΜΑΖΙΚΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ....
ΠΩΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΑΦΗΝΑΝ ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ ΤΑ ΜΕΡΗ ΟΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝ ,ΕΙΧΑΝ ΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΗ ????
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΕΔΙΟ.........Ο Β΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ....
ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΕΛΘΕΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΠΩΣ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΠΛΗΝ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ (1948) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΡΑΤΟΣ....
ΚΑΙ ΩΩΩ!!! ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΓΙΝΕ....
ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ???
Η ΕΡΗΜΩΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΜΕΣΩ ΣΥΡΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΙΣΡΑΗΛ......
ΚΥΜΑΤΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΡΟΣ ΕΥΡΩΠΗ , ΣΑΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ ΤΩΝ ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ........
ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ???
ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΥΜΠΙΠΤΟΥΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΑ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ''ΣΥΝΟΜΩΣΙΟΛΟΓΙΑΣ''
(ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΒΑΦΤΙΣΑΝ ΟΙ ΣΙΩΝΙΣΤΕΣ) ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ''ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ'' (ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥΣ )
ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ???
Η ''ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ'' ΓΙΑ ΜΙΑ ''ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ''
ΕΙΤΕ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ....
ΚΑΙ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΛΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΛΕΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΥΤΑ ΟΔΗΓΟΥΝ, ΠΟΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ , ΠΟΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΜΕ..........ΝΟΜΟΥΣ ( ? ) ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ ΦΩΝΗΣ,ΑΠΟΨΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗΣ........
ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ Η ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΩΣ ΕΝΩΜΕΝΟ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΟΜΑΔΕΣ ΑΠΟΚΟΜΜΑΤΩΝ...